Dat de aanvulling van de voorraden ijzererts door de hoogovens het optimisme aanwakkert is te begrijpen maar voorlopig onrealistisch. De aankondiging van de Chinese centrale regering dat er zo’n 450 miljard euro in de Chinese infrastructuur zal worden gestoken wacht nog steeds op een concrete invulling. Dit bedrag zal wellicht nog veel hoger worden, maar voorlopig is er nog geen spa in de grond gestoken. Pas in de eerste week van deze maand kwamen de nationale, provinciale en regionale leiders in Peking bijeen om over de economische recessie te praten. Als er al tot concrete plannen wordt besloten dan zal het nog lan duren voordat die plannen in ver weg gelegen provincies worden uitgevoerd. Als de veelal door en door corrupte locale partijbonzen ze al gaan uitvoeren. Ondertussen reizen miljoenen werklozen van stad naar stad op zoek naar werk. Een tikkende tijdbom, waarvan de partijleiding in Peking zich wel bewust is maar kennelijk geen idee heeft hoe het aan te pakken. Het omschakelen van een economie gericht op de export naar een economie van vooral grote projecten is ook geen eenvoudige zaak.