De regen gutst naar beneden en roffelt op het dak van mijn huis. Daaronder lig ik, warm en veilig onder mijn dekbed, luisterend naar de stormachtige wind die een verontrustende melodie ten gehore brengt. Ik zucht, geen deklast die risico loopt, geen geslinger zodat je bijna je kooi uit lazert; soms word je er plezierig aan herinnerd dat je varende leven voorbij is.