Berichten met tag "zware kees"

Terwijl haar bijna spierwitte haar in pieken om haar hoofd slierten, wijst ze in de verte. ‘Kijk, daar! Dáár was toen de ...

Mijn tuin verzuipt langzaam door niet ophoudende regen. Ik verwarm mijzelf aan het houtkacheltje – de eerste keer d...

‘Britse Admiralty stopt met drukken van papieren zeekaarten.’ Het berichtje werd me doorgestuurd door een vriend. Ik was ...

Samen met een collega sta ik, stipt om half een, gereed om de rondleiding te beginnen over het buitenterrein van het Mari...

De maritieme wereld werd enkele weken geleden opgeschrikt door een merkwaardige scheepsramp. ‘Een icoon op het water uit ...

Aan de wand van het lokaal hangen zeekaarten. Mijn geoefend oog ontwaart direct de contouren van de Waddeneilanden en een...

Kees Wiersum voer 44 jaar lang op zware-ladingschepen. Over zijn avonturen aan boord schrijft hij, onder het pseudoniem Z...

Hé! Dat is een tijd geleden! Midden in de winkelstraat kom ik Teun, een kennis, tegen. ‘Hé!’, zeg ik dan ook, ‘dat is een...

Het gaat hard, oerend hard, zo stroomafwaarts. Beide Berkelschuiten nemen de lastige bocht ‘een bietje ruim’, want Bertus...

Nu ik meer gelegenheid en tijd heb, doordat ik niet meer actief deelneem aan de maritieme industrie… (hier word ik onderb...

Oei, dat is niet mis wat hier op de voorpagina staat. Bij een foto van het immense kraanschip Orion staat: ‘In mei 2020 s...

Op de dijk van Haarlemmermeer, in mijn geboortedorp waar ik al tijden niet meer woon, bevond zich een ietwat morsige kroe...

‘Zo, vier om twee. Bootsman, zo snel mogelijk de gangway uitgeven. Er staat al wat volk te wachten aan de wal!’ We zijn n...

De term, ‘een leven lang leren’, is me niet onbekend. Wel dat op de binnenvaart dit kennelijk geen praktijk is. Tijdens e...

Het is nog niet lang geleden dat de bouw van een schip puur handwerk was. De kiel werd begin vorige eeuw nog gelegd; een ...