Opinie: Lang leve de autonomie

Door Patrick Naaraat, eindredacteur Weekblad Schuttevaer

Binnenvaarders zijn eigengereide mensen. Een autonoom volk, dat hecht aan zijn vrijheid en zelfstandigheid, wars van conventies van de wal. Wie vaart beschikt over de zeldzame mogelijkheid zich te onttrekken aan het benepen keurslijf van het dorp, de stad en de provincie. Hij is thuis in Europa, komt overal en blijft zichzelf. Hij is in zekere zin een buitenstaander. Hij is bevriend met alle volken, maar koestert zijn scepsis. De wal moet zich zo min mogelijk bemoeien met het schip, het eigen koninkrijk.
Dat weet iedereen die ooit heeft gevaren en zeker ook de walbewoners die dagelijks te maken hebben met schippers: bevrachters, verladers, bankiers, makelaars en bovenal binnenvaartvertegenwoordigers zoals die van CBOB, ONS en CBRB. Wat is lastiger dan de belangenbehartiging van pakweg 4000 individualisten?

Dit artikel is exclusief voor abonnees

Wilt u onbeperkt lezen? Word abonnee en krijg toegang tot unieke maritieme vakinformatie waarmee u altijd up-to-date bent.

Abonneer

Deel dit artikel

Reacties (6)

  • Spijker op de kop geslagen met dit stukje. Maar de heren die de vergadering voorzaten, met goede intenties, zijn niet voorzien van een aureooltje boven het hoofd. Maar ja, wie eigenlijk wel?
    Misschien kom je in de buurt van zo’n ding als je voldoet aan de onderste alinea van het schrijven hierboven, namelijk: vaar gewoon niet onder je kostprijs! Wil je geen “systeem”, wil je geen toerbeurtachtige toestanden (meer), wil je geen CAB-gehannes? Koop dan in ieder geval(!) een goed rekenmachine. Misschien geven ze er wel een cursus “succesvol ondernemen” bij cadeau. Voor sommigen broodnodig, klaarblijkelijk. De bakker om de hoek is zeker van een ding: de bakker om ZIJN hoek gaat ZEKER zijn brood niet onder kostprijs “verkopen”! Bakkers hebben geen toerbeurt, misschien wel overcapiciteit.

    Voor alle dromers: een leuke band, ofwel connecties met uw geliefde bevrachtingskantoor bestaat niet. Zij mixen zakelijkheid gewoon goed met politiek en diplomatie. Zij verdienen aan u, en u wat aan/door hen.
    Verenigt u! Koop een rekenmachine! Er gaat een wereld voor u open. Ook (voor) na de Crisis.

    Geplaatst door: S. impel op
  • Het betoog van Eric van Toor bevatte een aantal onjuistheden, die toch erg belangrijk zijn. De sloopregeling zou in de ijskast liggen, en er zomaar uitgehaald kunnen worden. Dit is niet juist. De vorige sloopregeling had van Brussel een beperkte looptijd gekregen, we moesten weer stoppen, dus de boeteclausule afbouwen. Veel beter had het geweest als de boeteclausule door was gegaan. Het was een rem geweest op investeringen. Daarnaast is het zoals het nu is geweest, een heel oneerlijke regeling. Een schip bouw je niet voor 10 jaar. Dat je na 5 jaar, honderdduizenden minder hoeft te betalen aan boete is niet normaal. Je kunt zulke bedragen in de binnenvaart niet zomaar even verdienen. Voor mij is deze sloopregeling de reden geweest om uit de ONS te stappen. Vooraf hebben we de bewuste mazen gezien, maar niet in staat geweest, tegengewerkt zeg maar, om ze te dichten. Van de sloopregeling zijn velen de dupe geworden, iedereen heeft veel betaald, en wat is na een aantal jaar het gevolg? Weer een overcapaciteit, die zijn weerga niet kent. Ook zonder crisis was het gigantisch misgelopen. Zoals Kees de Vries meermalen heeft geschreven, zodra je meer bouwt, dan de groei, krijg je problemen. Vraag en aanbod komen in het gedrang. Ik had verwacht, dat de bonden jaren geleden al hadden gepleit voor een nieuwbouwboete en afschaffing van de staatsgarantie. Nu zitten we met de gebakken peren, waarvan volgens mij maar 1 oplossing is, maar die door velen als gedrogd wordt omschreven.

    Geplaatst door: Rienk op
  • Planning ja , voor diegene die nog met varen een boterham kunnen verdienen is woensdag een slechte planning. Wat betreft 2 uur. Ik heb alleen al met dhr Vogelaar 1 uur aan de telefoon gehangen om mijn bezwaren tegen zijn ideeën te kunnen bespreken en ik ben lid van het cbrb dus ik zou eigenlijk vooraf mijn visie hebben moeten kunnen geven. Voorts zijn wij vrije ondernemers en dat zijn we geworden omdat liefst zo min mogelijk ons door anderen willen laten opleggen (anders had je voor het geld beter voor een baas kunnen gaan werken)
    In januari schreef ik al op vaart “richt een crisis samenwerkings verband op. Maar die heeft geen lading was de kritiek. Nee maar een schepen pool ook niet. Het gaat om het vertrouwen dat het aanbod enigszins word verdeeld en dat er rust in de markt komt. De grote schade ontstaat door het wisselen van opdrachtgevers en klanten . Als op de spotmarkt schepen overbodig zijn en die moeten nieuwe lading zoeken bij vreemde afnemers dan maakt die alleen een kans al hij (veel) goedkoper is dan de vaste relatie. DDat zijn niet de geboren prijsvechters die dat doen maar misschien wel de ondernemer die in Januarie 2009 niet wou zakken met zijn tarief ( en er dus door zijn vaste relatie uitgeschopt is ) .Het is onredelijk te verwachten dat die tot het einde van de crisis tegen de wal blijft liggen.
    De staat , die na het eigen vermogen van de ondernemer de grote verliezer is bij faillissementen zou zijn vermogen samen met dat van de risico ondernemer veilig kunnen stellen door voor een crisis samenwerkings verband garant te staan dan kan namelijk binnen een crisis samenwerking verband zelfs een kostprijs garantie worden geboden. Zolang de markt het niet vergoed krijgt een lid van een crisis swvb de minimum kostprijs aangevuld met door het swvb geleent vermogen. Doordat de staat garant staat kan deze bij de banken lenen.
    De ondernemer die in de vrije markt niet meer overeind kan blijven tekent vrijwillig een overeenkomst met het crisis samenwerking verband , waarin hij 2 dingen belooft. 1 dat hij alleen via het swvb vaart en 2 als de prijzen weer boven het kostprijs-niveau komen hij met het overschot het verschil tussen markt prijs nu en kostprijs terug betaald. Wil hij uitstappen door verkoop oid dan moet hij zijn schuld in een keer inlossen. Door winst/verlies tov markt/kostprijs per ondernemer bij te houden word niemand (groot of klein , nieuw of oud ) benadeeld. Diegene die het risico hebben genomen ( te weten de staat (staatsgarantie de ondernemer en de banken) behouden hun risisco en niet zoals nu word voorgesteld de behoedzame ondernemer die zijn percentage mag afdragen ten gunste van de risico ondernemer.

    Geplaatst door: nico op
  • Dat de “walbewoners”
    achter de tafel”bij voorbaat verdacht” waren kwam,als ik de geluiden in de zaal goed beluisterd heb,mede omdat er achter de tafel een persoon zat die
    er destijds met de sloopregeling niet zulke frisse praktijken op na hield zoals inactieve schepen op een kunstmatige manier weer ‘actief’ maken enkel en alleen om hiervoor de slooppremie op te strijken. Dat hebben velen hem niet in dank afgenomen en daardoor hebben velen de conclusie getrokken dat voor hem alleen het eigen belang telt.Je weet hoe het gaat:Vertrouwen komt te voet en gaat met met de TGV.
    Verder is het inderdaad een gemiste kans want ik denk niet dat er op de vervolgvergadering weer zo’n opkomst zal zijn.
    Patrick stelt dat het een hele prestatie was dat er op zo korte termijn met partijen tot overeenstemming is gekomen maar zijn degenen die het aangaat,de ondernemers in de binnenvaart dan geen partij in deze?
    In een tijd dat practisch iedereen telefoon,fax,internet en E-mail aan boord heeft hadden de bonden toch eerst de leden kunnen raadplegen alvorens met partijen dingen te gaan bespreken die vooral de leden aangaan.
    Dat dit niet is gebeurd en dat zelfs mailtjes met kritische vragen niet beantwoord worden heeft er bij velen voor gezorgd dat men zich niet meer door de bonden vertegenwoordigd voelt.Het gevoel dat je alleen ja mag zeggen en anders zwijgen.
    Het lijkt een beetje op de situstie in 1975.De reden waarom de ONS destijds is opgericht.
    Verder lees ik in het artikel dat de berekeningen er solide uitzien.Welke berekeningen als ik vragen mag? Er is volgens mij op de vergadering niet gesproken over bijvoorbeeld de hoogte van de bijdrage die de varenden zouden moeten leveren om de liggers te compenseren
    Ik ben misschien simpel maar als 30%van de vloot gaat liggen betekent dit wel dat 70% van de vloot genoeg moet verdienen om 100% van een inkomen te voorzien en de kosten (administratie e.d.van die hele regeling te dragen
    en dat betekent weer dat als de vrachten met 30 %
    stijgen,je nog niet eens quitte speelt!Dit alles bij 100% deelname! bij een deelname van ‘slechts’80% wordt het nog veel ongunstiger.
    en er is geen enkele garantie dat de vrachten zover zullen stijgen.
    Kortom:Gokken en gissen.
    Als klap op de vuurpijl mogen dan de bevrachters de bijdrage inhouden op de vracht. Nou daar zullen de schippers warm voor lopen! Ontdekt er straks weer een een gat in de regeling en gaat met de poen strijken en zijn wij weer de schlemiel zeker!Nee dank u!
    En of ik geloof dat er een Europese toerbeurt met bodemtarieven komt:
    Nee,daar geloof ik niets van.
    Ik heb wel hoop dat er misschien steeds meer mensen zullen weigeren om voor die idiote prijzen te varen omdat men steeds meer aan den lijve ondervindt dat dit niet de oplossing maar juist de oorzaak van hun betalingsproblemen is.

    Geplaatst door: Henk op
  • “Als spontaan niemand meer onder zijn kostprijs annneemt”. Daar geloof ik inderdaad in. Over de rest heb ik ook die oeroude vooroordelen.Hoe zou dat komen, en waarom zouden die al zo oud zijn, en dus al zo lang in leven blijven onder de schippers? 😉

    Geplaatst door: A S op
  • Ja, daar geloof ik wel in, klinkt beter dan het plan van de bobo’s.

    Geplaatst door: rosa op

Reageer

Opinie: Lang leve de autonomie | Schuttevaer.nl

Opinie: Lang leve de autonomie

Door Patrick Naaraat, eindredacteur Weekblad Schuttevaer

Binnenvaarders zijn eigengereide mensen. Een autonoom volk, dat hecht aan zijn vrijheid en zelfstandigheid, wars van conventies van de wal. Wie vaart beschikt over de zeldzame mogelijkheid zich te onttrekken aan het benepen keurslijf van het dorp, de stad en de provincie. Hij is thuis in Europa, komt overal en blijft zichzelf. Hij is in zekere zin een buitenstaander. Hij is bevriend met alle volken, maar koestert zijn scepsis. De wal moet zich zo min mogelijk bemoeien met het schip, het eigen koninkrijk.
Dat weet iedereen die ooit heeft gevaren en zeker ook de walbewoners die dagelijks te maken hebben met schippers: bevrachters, verladers, bankiers, makelaars en bovenal binnenvaartvertegenwoordigers zoals die van CBOB, ONS en CBRB. Wat is lastiger dan de belangenbehartiging van pakweg 4000 individualisten?

Dit artikel is exclusief voor abonnees

Wilt u onbeperkt lezen? Word abonnee en krijg toegang tot unieke maritieme vakinformatie waarmee u altijd up-to-date bent.

Abonneer

Deel dit artikel

Reacties (6)

  • Spijker op de kop geslagen met dit stukje. Maar de heren die de vergadering voorzaten, met goede intenties, zijn niet voorzien van een aureooltje boven het hoofd. Maar ja, wie eigenlijk wel?
    Misschien kom je in de buurt van zo’n ding als je voldoet aan de onderste alinea van het schrijven hierboven, namelijk: vaar gewoon niet onder je kostprijs! Wil je geen “systeem”, wil je geen toerbeurtachtige toestanden (meer), wil je geen CAB-gehannes? Koop dan in ieder geval(!) een goed rekenmachine. Misschien geven ze er wel een cursus “succesvol ondernemen” bij cadeau. Voor sommigen broodnodig, klaarblijkelijk. De bakker om de hoek is zeker van een ding: de bakker om ZIJN hoek gaat ZEKER zijn brood niet onder kostprijs “verkopen”! Bakkers hebben geen toerbeurt, misschien wel overcapiciteit.

    Voor alle dromers: een leuke band, ofwel connecties met uw geliefde bevrachtingskantoor bestaat niet. Zij mixen zakelijkheid gewoon goed met politiek en diplomatie. Zij verdienen aan u, en u wat aan/door hen.
    Verenigt u! Koop een rekenmachine! Er gaat een wereld voor u open. Ook (voor) na de Crisis.

    Geplaatst door: S. impel op
  • Het betoog van Eric van Toor bevatte een aantal onjuistheden, die toch erg belangrijk zijn. De sloopregeling zou in de ijskast liggen, en er zomaar uitgehaald kunnen worden. Dit is niet juist. De vorige sloopregeling had van Brussel een beperkte looptijd gekregen, we moesten weer stoppen, dus de boeteclausule afbouwen. Veel beter had het geweest als de boeteclausule door was gegaan. Het was een rem geweest op investeringen. Daarnaast is het zoals het nu is geweest, een heel oneerlijke regeling. Een schip bouw je niet voor 10 jaar. Dat je na 5 jaar, honderdduizenden minder hoeft te betalen aan boete is niet normaal. Je kunt zulke bedragen in de binnenvaart niet zomaar even verdienen. Voor mij is deze sloopregeling de reden geweest om uit de ONS te stappen. Vooraf hebben we de bewuste mazen gezien, maar niet in staat geweest, tegengewerkt zeg maar, om ze te dichten. Van de sloopregeling zijn velen de dupe geworden, iedereen heeft veel betaald, en wat is na een aantal jaar het gevolg? Weer een overcapaciteit, die zijn weerga niet kent. Ook zonder crisis was het gigantisch misgelopen. Zoals Kees de Vries meermalen heeft geschreven, zodra je meer bouwt, dan de groei, krijg je problemen. Vraag en aanbod komen in het gedrang. Ik had verwacht, dat de bonden jaren geleden al hadden gepleit voor een nieuwbouwboete en afschaffing van de staatsgarantie. Nu zitten we met de gebakken peren, waarvan volgens mij maar 1 oplossing is, maar die door velen als gedrogd wordt omschreven.

    Geplaatst door: Rienk op
  • Planning ja , voor diegene die nog met varen een boterham kunnen verdienen is woensdag een slechte planning. Wat betreft 2 uur. Ik heb alleen al met dhr Vogelaar 1 uur aan de telefoon gehangen om mijn bezwaren tegen zijn ideeën te kunnen bespreken en ik ben lid van het cbrb dus ik zou eigenlijk vooraf mijn visie hebben moeten kunnen geven. Voorts zijn wij vrije ondernemers en dat zijn we geworden omdat liefst zo min mogelijk ons door anderen willen laten opleggen (anders had je voor het geld beter voor een baas kunnen gaan werken)
    In januari schreef ik al op vaart “richt een crisis samenwerkings verband op. Maar die heeft geen lading was de kritiek. Nee maar een schepen pool ook niet. Het gaat om het vertrouwen dat het aanbod enigszins word verdeeld en dat er rust in de markt komt. De grote schade ontstaat door het wisselen van opdrachtgevers en klanten . Als op de spotmarkt schepen overbodig zijn en die moeten nieuwe lading zoeken bij vreemde afnemers dan maakt die alleen een kans al hij (veel) goedkoper is dan de vaste relatie. DDat zijn niet de geboren prijsvechters die dat doen maar misschien wel de ondernemer die in Januarie 2009 niet wou zakken met zijn tarief ( en er dus door zijn vaste relatie uitgeschopt is ) .Het is onredelijk te verwachten dat die tot het einde van de crisis tegen de wal blijft liggen.
    De staat , die na het eigen vermogen van de ondernemer de grote verliezer is bij faillissementen zou zijn vermogen samen met dat van de risico ondernemer veilig kunnen stellen door voor een crisis samenwerkings verband garant te staan dan kan namelijk binnen een crisis samenwerking verband zelfs een kostprijs garantie worden geboden. Zolang de markt het niet vergoed krijgt een lid van een crisis swvb de minimum kostprijs aangevuld met door het swvb geleent vermogen. Doordat de staat garant staat kan deze bij de banken lenen.
    De ondernemer die in de vrije markt niet meer overeind kan blijven tekent vrijwillig een overeenkomst met het crisis samenwerking verband , waarin hij 2 dingen belooft. 1 dat hij alleen via het swvb vaart en 2 als de prijzen weer boven het kostprijs-niveau komen hij met het overschot het verschil tussen markt prijs nu en kostprijs terug betaald. Wil hij uitstappen door verkoop oid dan moet hij zijn schuld in een keer inlossen. Door winst/verlies tov markt/kostprijs per ondernemer bij te houden word niemand (groot of klein , nieuw of oud ) benadeeld. Diegene die het risico hebben genomen ( te weten de staat (staatsgarantie de ondernemer en de banken) behouden hun risisco en niet zoals nu word voorgesteld de behoedzame ondernemer die zijn percentage mag afdragen ten gunste van de risico ondernemer.

    Geplaatst door: nico op
  • Dat de “walbewoners”
    achter de tafel”bij voorbaat verdacht” waren kwam,als ik de geluiden in de zaal goed beluisterd heb,mede omdat er achter de tafel een persoon zat die
    er destijds met de sloopregeling niet zulke frisse praktijken op na hield zoals inactieve schepen op een kunstmatige manier weer ‘actief’ maken enkel en alleen om hiervoor de slooppremie op te strijken. Dat hebben velen hem niet in dank afgenomen en daardoor hebben velen de conclusie getrokken dat voor hem alleen het eigen belang telt.Je weet hoe het gaat:Vertrouwen komt te voet en gaat met met de TGV.
    Verder is het inderdaad een gemiste kans want ik denk niet dat er op de vervolgvergadering weer zo’n opkomst zal zijn.
    Patrick stelt dat het een hele prestatie was dat er op zo korte termijn met partijen tot overeenstemming is gekomen maar zijn degenen die het aangaat,de ondernemers in de binnenvaart dan geen partij in deze?
    In een tijd dat practisch iedereen telefoon,fax,internet en E-mail aan boord heeft hadden de bonden toch eerst de leden kunnen raadplegen alvorens met partijen dingen te gaan bespreken die vooral de leden aangaan.
    Dat dit niet is gebeurd en dat zelfs mailtjes met kritische vragen niet beantwoord worden heeft er bij velen voor gezorgd dat men zich niet meer door de bonden vertegenwoordigd voelt.Het gevoel dat je alleen ja mag zeggen en anders zwijgen.
    Het lijkt een beetje op de situstie in 1975.De reden waarom de ONS destijds is opgericht.
    Verder lees ik in het artikel dat de berekeningen er solide uitzien.Welke berekeningen als ik vragen mag? Er is volgens mij op de vergadering niet gesproken over bijvoorbeeld de hoogte van de bijdrage die de varenden zouden moeten leveren om de liggers te compenseren
    Ik ben misschien simpel maar als 30%van de vloot gaat liggen betekent dit wel dat 70% van de vloot genoeg moet verdienen om 100% van een inkomen te voorzien en de kosten (administratie e.d.van die hele regeling te dragen
    en dat betekent weer dat als de vrachten met 30 %
    stijgen,je nog niet eens quitte speelt!Dit alles bij 100% deelname! bij een deelname van ‘slechts’80% wordt het nog veel ongunstiger.
    en er is geen enkele garantie dat de vrachten zover zullen stijgen.
    Kortom:Gokken en gissen.
    Als klap op de vuurpijl mogen dan de bevrachters de bijdrage inhouden op de vracht. Nou daar zullen de schippers warm voor lopen! Ontdekt er straks weer een een gat in de regeling en gaat met de poen strijken en zijn wij weer de schlemiel zeker!Nee dank u!
    En of ik geloof dat er een Europese toerbeurt met bodemtarieven komt:
    Nee,daar geloof ik niets van.
    Ik heb wel hoop dat er misschien steeds meer mensen zullen weigeren om voor die idiote prijzen te varen omdat men steeds meer aan den lijve ondervindt dat dit niet de oplossing maar juist de oorzaak van hun betalingsproblemen is.

    Geplaatst door: Henk op
  • “Als spontaan niemand meer onder zijn kostprijs annneemt”. Daar geloof ik inderdaad in. Over de rest heb ik ook die oeroude vooroordelen.Hoe zou dat komen, en waarom zouden die al zo oud zijn, en dus al zo lang in leven blijven onder de schippers? 😉

    Geplaatst door: A S op
  • Ja, daar geloof ik wel in, klinkt beter dan het plan van de bobo’s.

    Geplaatst door: rosa op

Reageer