'Achterhaalde wet'

Kleurenzwakte dwarsboomt schipperscarrière: ‘Ook met lenzen mag ik niet varen’

Met kleurenlenzen kan Iwan Veldman (18) de kleuren rood en groen perfect onderscheiden, zonder lukt hem dat niet. En omdat kleurenlenzen verboden zijn volgens Europese wetgeving, kan hij nooit schipper worden. Tenzij de wet verandert, want die vindt Iwan achterhaald. ‘Varen met bril of normale lenzen mag wel. Dat zijn toch ook hulpmiddelen?’

Iwan wil graag schipper worden op een droge-ladingschip, maar dat lijkt niet te gaan gebeuren. Foto archief familie Veldman

‘Toen ik 16 was kwam ik van de middelbare school en wilde gaan varen, net als mijn ouders. Maar ik werd afgekeurd voor de oogtest. Wanneer je wordt afgekeurd moet je een tweede test doen bij de KLM Health Services. En ook daar werd ik afgekeurd.’

Iwan heeft namelijk last van ‘kleurenzwakte’, net als 1 op de 20 mannen ter wereld. Hij kan de kleuren rood en groen niet goed onderscheiden, twee kleuren die belangrijk zijn in de scheepvaart.

Iwan koos vervolgens voor een andere maritieme opleiding. ‘Scheepsbouw aan het Davinci College in Dordrecht met een werk-leertraject.’ Maar, afgelopen zomer begon het toch weer te kriebelen. ‘Mijn ouders varen op de Vecht en het bleef aan mij trekken. Ik ben gaan zoeken naar alternatieve mogelijkheden.’

Kleurenlenzen

Zo ontdekte hij dat er opticiens zijn die zogenoemde kleurenlenzen aanbieden, onder wie Sven voor Ogen in Ruurlo. ‘Dat doen wij inderdaad’, vertelt een medewerker van deze opticien desgevraagd. Sven voor Ogen legt het uit op zijn website. ‘Bestaat er een bril die de wereld voor je inkleurt als je kleurenblind bent? Nee, als je ogen geen kleur kunnen waarnemen, zie je met deze bril ook geen kleur. Maar de meeste mensen die kleurenblind zijn, zijn niet blind voor kleur, maar hebben moeite met het zien van bepaalde kleuren en tinten. In die gevallen kan een bril of lenzen helpen om kleuren beter te zien.’

Oplossing gevonden

Iwan dacht de oplossing te hebben gevonden. ‘Ogen laten opmeten. Lenzen uit Engeland laten komen. Toen ze binnen waren heb ik ze direct in gedaan. En dezelfde test gedaan waarvoor ik eerder was gezakt.’

Bij die test is een cijfer in een andere kleur op een vlak gezet. Het cijfer is alleen te zien, wanneer iemand de twee kleuren uit elkaar kan houden. Iets wat Veldman niet lukt met rood en groen, totdat de lenzen in deed. ‘Nu kon ik de cijfers wel zien.’

Opgelost, zou je denken. ‘Maar deze kleurenlenzen zijn verboden in de scheepvaart’, vertelt Iwan. Dat bleek toen vader Johannes Veldman contact opnam met de Inspectie Leefomgeving & Transport (ILT).

Europese wetgeving

Navraag bij ILT bevestigt dit verbod. ‘Dat is Europese wetgeving. Daarin is dit ooit vastgelegd omdat een kapitein of stuurman nu eenmaal de kleuren van boeien moet kunnen onderscheiden. En daarbij zijn hulpmiddelen niet toegestaan’, laat een woordvoerder weten.

Het schip van Iwan’s ouders.

Iwan trok de stoute schoenen aan en ging, tegen de regels in, met kleurenlenzen naar een keuringsarts. ‘Ik wist dat het niet mocht, maar wilde het toch proberen. Daar kwam ik dus wel degelijk door de test. Maar omdat ik eerder was afgekeurd bestond er een kans dat ik opnieuw moest worden gekeurd bij KLM Health Services.’

Dat was inderdaad het geval. En dus vertrok Iwan naar Schiphol, opnieuw met de kleurenlenzen in. ‘Hier werd eerst met een lampje in mijn ogen geschenen en toen kwamen ze er al meteen achter dat ik lenzen in had.’

De test werd direct gestopt. ‘Ik heb toen mijn verhaal gedaan en verteld dat ik wil laten zien dat het werkt. Maar het mocht niet.’

Wet achterhaald

De schipperszoon meent dat de wet is achterhaald door nieuwe medische mogelijkheden. Hij hoopt dat de wet wordt aangepast en vader Veldman heeft contact opgenomen met Cesni. ‘Die hebben ons laten weten dat ze het gaan meenemen in de vergadering.’

Iwan ziet zijn kansen echter somber in. Europese wetswijzigingen gaan nu eenmaal traag. En dus lijkt een schipperscarrière er niet voor hem in te zitten. ‘Het liefst zou ik net als mijn vader op een droge-ladingschip gaan varen.’

Ook al heeft hij er zelf wellicht niets aan, Iwan hoopt wel dat door zijn inspanningen voor andere jonge schippers in de toekomst wel een carrière aan boord mogelijk is.

Lees ook:

Tien jaar geleden stond er een zelfde verhaal in Schuttevaer: ‘Bril tegen kleurenblindheid biedt hoop’

Als het werkt: Kleuren zien

Deel dit artikel

Reacties (7)

  • Helaas heeft men besloten om de lichten op de sluizen van de NederRijn te veranderen van rood, groen en rood alle 3 onder elkaar, naar een driehoek vorm zoals ook veel in Duitsland voorkomt. Wat daar nu de logica en het nut van is, is mij onduidelijk? De middelste groen was altijd heel logisch, want het onderste rood brandt altijd samen met de bovenste rood. Dat is volgens mij nooit voor twee-erlei uitleg vatbaar.
    Zo wie zo is de medische wetgeving voor binnenvaartschippers heel krom geregeld. In het wegverkeer mag een volledig DOVE vrachtwagen chauffeur met groot rijbewijs BCDE zelfs met ADN en 30.000 Liter benzine in zijn tank rijden, maar nog niet eens met een windsurfplank op een afgesloten plas varen, omdat men dan niet aan het BPR kan voldoen qua gehoor, alsof daar zo veel getoeterd wordt.
    Merkwaardig, want waarom hebben grote schepen dan allemaal verplicht een geel fluitlicht?
    Juist, omdat vrijwel niemand kan bepalen wie er op z’n hoorn blies en gaat rondkijken. Dat gele fluitlicht is er dus ook niet voor niets.
    Mijn ouders moesten in de jaren 60 op de Waal bij Tiel bij laag water eens 6 x blazen, voordat de politieboot eens omdraaide en naar ons toekwam omdat wij die dringend wilden spreken vanwege een aanvaring door een snelloper die doorvoer.
    Een keuringsarts zou moeten beoordelen of iemand met een beperking en goede hulpmiddelen, het juiste nautische inzicht heeft om verantwoord te kunnen varen.
    Zij die slechts een stukje Duits van een papiertje kunnen oplezen via de VHF, maar het antwoord niet begrijpen, vind ik veel gevaarlijker, ook al hebben ze een goed gehoor en gezichtsvermogen. Men moet dus vooral in de geest van de wet keuren, en niet 100 % volgens de letterlijke tekst, maar men is altijd bang om vervolgd te worden, terwijl dat zeer zelden gebeurt, onnodige angst dus, met de schipper als onterechte benadeelde.
    Veel onnodige communicatie kun je voorkomen door duidelijk te zijn in je vaarplannen, dan hoeft een ander niet via de VHF te roepen of te toeteren.
    Ik ken iemand die recent met slechts een oog en een half oor gebekt met een historisch schip met zijschroef door een geopende brug voer, kwestie van ervaring.
    Dat wil ik zo’n keuringsarts nog wel eens zien doen. Betrokkene had vaarbewijs en marifooncertificaat en kan ook met een pookje varen.

    Geplaatst door: Henri.Derksen op
  • Naar aanleiding van Iwan ’s verhaal heb ik nog niemand gesproken die een reden geeft, dat je niet veilig kan varen wanneer je bij de kleurentest bij de keuringsarts de kleur groen en rood niet kan benoemen.
    Net als de stoplichten op de weg staan het rood en groen bij bruggen en sluizen op dezelfde positie.
    Rode en groene boeien hebben hun eigen vorm..
    Vele schippers varen veilig in potdichte mist, waar geen enkele kleur met het oog zichtbaar is.
    Er zijn hulpmiddelen om kleurenblindheid te verbeteren.
    Elektronische vaarkaarten kunnen makkelijk aangepast worden om kleuren van boeien aan te geven met Ro en Gr.
    Het is jammer dat enthousiaste jonge mensen, die het varen een geweldige uitdaging vinden, af te danken op
    een wetsartikel die ervaren schippers niet begrijpen.
    Buiten het menselijk aspect zit de binnenvaart te springen om enthousiaste jonge varenslui.
    Ik hoop echt dat de Schuttevaer/KBN verder aandacht gaat besteden aan het nut en de zin van dit wetsartikel.

    Geplaatst door: Dickb op
  • Waarom hebben ze stompe en spitse tonnen. Waarom zijn borden bij vaarwegversmalling altijd uit de kleur wit en rood of groen. Mij is vroeger al verteld dat het te maken heeft met duidelijkheid. Zonder de kleuren te zien weet je wat het betekend.
    Men moet wel goed geinformeerd zijn, voordat men zulke regels gaat hanteren.
    Verlichting op de tonnen helpt ook niet altijd, want er veel tonnen zonder verlichting.

    Geplaatst door: Gerard Hompus op
  • het is echt achterhaald.
    al laat je tresco speciaal aanpassen met een R van rood een G van Groen op elke ton.
    als ik mijn zonnegordijnen dicht heb. zie ik ook geen kleur.
    in de mist trouwens ook niet.

    Geplaatst door: Johnny2 op
  • @willemdebruijn, het gaat hier over kleuren zien, en niet over brilsterkte.
    Enkele tientallen jaren geleden was er een schipper die al jaren zelfstandig voer, al voordat vaarbewijs en keuring e.d. bestonden. En toen kwam er ineens de vaarbewijsverplichting en medische keuring, en werd hij ook afgekeurd op kleurenblindheid.
    Mijn vader werd vroeger afgekeurd voor stuurman in de kustvaart, omdat hij gewoon slecht zag en toen mocht een zeevarende zelfs niet van een gewone bril afhankelijk zijn.
    Helaas allemaal vervelende dingen, en boeien hebben niet alleen een kleur, maar zelfs ook een vorm (spits en stomp). Maar die vorm zie je dan ’s nachts weer niet aan het lampje.

    Geplaatst door: R.A. Steenbergen op
  • Ben zelf ook afgekeurd toen ik voor de keuring moest met 50 Jaar, gebruikte voor de ziekte die ik onder de leden had en al 22 jaar geen last meer van had medicijnen, na herkeuring natuurlijk afgekeurd, je kan dat, de slager die zijn eigen vlees keurt.
    Goede raad, gemeld bij de verzekering en een advocaat Dhr M van Dam toegewezen gekregen, om de tafel met de ILT en beraad geslagen, Dhr v Dam stelde voor om een specialist die gespecialiseerd was in deze ziekte te raadplegen , afloop was gelukkig positief voor mij.
    Het was geen kleurenblindheid, maar misschien heeft u hier wat aan, je moet tenslotte met zwaargewichten komen, en deze weten hoe de vork in de steel zit en de wet.
    Overigens had ik mij ook bij de Bond gemeld, maar daar had ik niet veel aan in deze, en het is jammer dat varen met kleurenblindheid nog niet geregeld is, ondanks de vele hulpmiddelen, we hebben tenslotte track piloot, je kan de boeien op de kaart nummeren even en oneven, maar sommige mensen blijven dwars voor de kop.
    Heeft al met al een jaar geduurd.
    Veel sterkte en na het artikel van tien jaar geleden gelezen te hebben en de commentaren, hoop ik dat er voor jullie iets positiefs in zit.

    Geplaatst door: j.hagens op
  • Dat is wel heel vervelend. Mijn vrouw is gewoon goed gekeurd voor haar patent met een bril met een sterkte van minus 13, zonder bril ziet ze slechts schimmen. Dit is 14 jaar geleden, maar ik denk dat deze jongen beter ziet.

    Geplaatst door: willemdebruijn op

Reageer

Kleurenzwakte dwarsboomt schipperscarrière: ‘Ook met lenzen mag ik niet varen’ | Schuttevaer.nl
'Achterhaalde wet'

Kleurenzwakte dwarsboomt schipperscarrière: ‘Ook met lenzen mag ik niet varen’

Met kleurenlenzen kan Iwan Veldman (18) de kleuren rood en groen perfect onderscheiden, zonder lukt hem dat niet. En omdat kleurenlenzen verboden zijn volgens Europese wetgeving, kan hij nooit schipper worden. Tenzij de wet verandert, want die vindt Iwan achterhaald. ‘Varen met bril of normale lenzen mag wel. Dat zijn toch ook hulpmiddelen?’

Iwan wil graag schipper worden op een droge-ladingschip, maar dat lijkt niet te gaan gebeuren. Foto archief familie Veldman

‘Toen ik 16 was kwam ik van de middelbare school en wilde gaan varen, net als mijn ouders. Maar ik werd afgekeurd voor de oogtest. Wanneer je wordt afgekeurd moet je een tweede test doen bij de KLM Health Services. En ook daar werd ik afgekeurd.’

Iwan heeft namelijk last van ‘kleurenzwakte’, net als 1 op de 20 mannen ter wereld. Hij kan de kleuren rood en groen niet goed onderscheiden, twee kleuren die belangrijk zijn in de scheepvaart.

Iwan koos vervolgens voor een andere maritieme opleiding. ‘Scheepsbouw aan het Davinci College in Dordrecht met een werk-leertraject.’ Maar, afgelopen zomer begon het toch weer te kriebelen. ‘Mijn ouders varen op de Vecht en het bleef aan mij trekken. Ik ben gaan zoeken naar alternatieve mogelijkheden.’

Kleurenlenzen

Zo ontdekte hij dat er opticiens zijn die zogenoemde kleurenlenzen aanbieden, onder wie Sven voor Ogen in Ruurlo. ‘Dat doen wij inderdaad’, vertelt een medewerker van deze opticien desgevraagd. Sven voor Ogen legt het uit op zijn website. ‘Bestaat er een bril die de wereld voor je inkleurt als je kleurenblind bent? Nee, als je ogen geen kleur kunnen waarnemen, zie je met deze bril ook geen kleur. Maar de meeste mensen die kleurenblind zijn, zijn niet blind voor kleur, maar hebben moeite met het zien van bepaalde kleuren en tinten. In die gevallen kan een bril of lenzen helpen om kleuren beter te zien.’

Oplossing gevonden

Iwan dacht de oplossing te hebben gevonden. ‘Ogen laten opmeten. Lenzen uit Engeland laten komen. Toen ze binnen waren heb ik ze direct in gedaan. En dezelfde test gedaan waarvoor ik eerder was gezakt.’

Bij die test is een cijfer in een andere kleur op een vlak gezet. Het cijfer is alleen te zien, wanneer iemand de twee kleuren uit elkaar kan houden. Iets wat Veldman niet lukt met rood en groen, totdat de lenzen in deed. ‘Nu kon ik de cijfers wel zien.’

Opgelost, zou je denken. ‘Maar deze kleurenlenzen zijn verboden in de scheepvaart’, vertelt Iwan. Dat bleek toen vader Johannes Veldman contact opnam met de Inspectie Leefomgeving & Transport (ILT).

Europese wetgeving

Navraag bij ILT bevestigt dit verbod. ‘Dat is Europese wetgeving. Daarin is dit ooit vastgelegd omdat een kapitein of stuurman nu eenmaal de kleuren van boeien moet kunnen onderscheiden. En daarbij zijn hulpmiddelen niet toegestaan’, laat een woordvoerder weten.

Het schip van Iwan’s ouders.

Iwan trok de stoute schoenen aan en ging, tegen de regels in, met kleurenlenzen naar een keuringsarts. ‘Ik wist dat het niet mocht, maar wilde het toch proberen. Daar kwam ik dus wel degelijk door de test. Maar omdat ik eerder was afgekeurd bestond er een kans dat ik opnieuw moest worden gekeurd bij KLM Health Services.’

Dat was inderdaad het geval. En dus vertrok Iwan naar Schiphol, opnieuw met de kleurenlenzen in. ‘Hier werd eerst met een lampje in mijn ogen geschenen en toen kwamen ze er al meteen achter dat ik lenzen in had.’

De test werd direct gestopt. ‘Ik heb toen mijn verhaal gedaan en verteld dat ik wil laten zien dat het werkt. Maar het mocht niet.’

Wet achterhaald

De schipperszoon meent dat de wet is achterhaald door nieuwe medische mogelijkheden. Hij hoopt dat de wet wordt aangepast en vader Veldman heeft contact opgenomen met Cesni. ‘Die hebben ons laten weten dat ze het gaan meenemen in de vergadering.’

Iwan ziet zijn kansen echter somber in. Europese wetswijzigingen gaan nu eenmaal traag. En dus lijkt een schipperscarrière er niet voor hem in te zitten. ‘Het liefst zou ik net als mijn vader op een droge-ladingschip gaan varen.’

Ook al heeft hij er zelf wellicht niets aan, Iwan hoopt wel dat door zijn inspanningen voor andere jonge schippers in de toekomst wel een carrière aan boord mogelijk is.

Lees ook:

Tien jaar geleden stond er een zelfde verhaal in Schuttevaer: ‘Bril tegen kleurenblindheid biedt hoop’

Als het werkt: Kleuren zien

Deel dit artikel

Reacties (7)

  • Helaas heeft men besloten om de lichten op de sluizen van de NederRijn te veranderen van rood, groen en rood alle 3 onder elkaar, naar een driehoek vorm zoals ook veel in Duitsland voorkomt. Wat daar nu de logica en het nut van is, is mij onduidelijk? De middelste groen was altijd heel logisch, want het onderste rood brandt altijd samen met de bovenste rood. Dat is volgens mij nooit voor twee-erlei uitleg vatbaar.
    Zo wie zo is de medische wetgeving voor binnenvaartschippers heel krom geregeld. In het wegverkeer mag een volledig DOVE vrachtwagen chauffeur met groot rijbewijs BCDE zelfs met ADN en 30.000 Liter benzine in zijn tank rijden, maar nog niet eens met een windsurfplank op een afgesloten plas varen, omdat men dan niet aan het BPR kan voldoen qua gehoor, alsof daar zo veel getoeterd wordt.
    Merkwaardig, want waarom hebben grote schepen dan allemaal verplicht een geel fluitlicht?
    Juist, omdat vrijwel niemand kan bepalen wie er op z’n hoorn blies en gaat rondkijken. Dat gele fluitlicht is er dus ook niet voor niets.
    Mijn ouders moesten in de jaren 60 op de Waal bij Tiel bij laag water eens 6 x blazen, voordat de politieboot eens omdraaide en naar ons toekwam omdat wij die dringend wilden spreken vanwege een aanvaring door een snelloper die doorvoer.
    Een keuringsarts zou moeten beoordelen of iemand met een beperking en goede hulpmiddelen, het juiste nautische inzicht heeft om verantwoord te kunnen varen.
    Zij die slechts een stukje Duits van een papiertje kunnen oplezen via de VHF, maar het antwoord niet begrijpen, vind ik veel gevaarlijker, ook al hebben ze een goed gehoor en gezichtsvermogen. Men moet dus vooral in de geest van de wet keuren, en niet 100 % volgens de letterlijke tekst, maar men is altijd bang om vervolgd te worden, terwijl dat zeer zelden gebeurt, onnodige angst dus, met de schipper als onterechte benadeelde.
    Veel onnodige communicatie kun je voorkomen door duidelijk te zijn in je vaarplannen, dan hoeft een ander niet via de VHF te roepen of te toeteren.
    Ik ken iemand die recent met slechts een oog en een half oor gebekt met een historisch schip met zijschroef door een geopende brug voer, kwestie van ervaring.
    Dat wil ik zo’n keuringsarts nog wel eens zien doen. Betrokkene had vaarbewijs en marifooncertificaat en kan ook met een pookje varen.

    Geplaatst door: Henri.Derksen op
  • Naar aanleiding van Iwan ’s verhaal heb ik nog niemand gesproken die een reden geeft, dat je niet veilig kan varen wanneer je bij de kleurentest bij de keuringsarts de kleur groen en rood niet kan benoemen.
    Net als de stoplichten op de weg staan het rood en groen bij bruggen en sluizen op dezelfde positie.
    Rode en groene boeien hebben hun eigen vorm..
    Vele schippers varen veilig in potdichte mist, waar geen enkele kleur met het oog zichtbaar is.
    Er zijn hulpmiddelen om kleurenblindheid te verbeteren.
    Elektronische vaarkaarten kunnen makkelijk aangepast worden om kleuren van boeien aan te geven met Ro en Gr.
    Het is jammer dat enthousiaste jonge mensen, die het varen een geweldige uitdaging vinden, af te danken op
    een wetsartikel die ervaren schippers niet begrijpen.
    Buiten het menselijk aspect zit de binnenvaart te springen om enthousiaste jonge varenslui.
    Ik hoop echt dat de Schuttevaer/KBN verder aandacht gaat besteden aan het nut en de zin van dit wetsartikel.

    Geplaatst door: Dickb op
  • Waarom hebben ze stompe en spitse tonnen. Waarom zijn borden bij vaarwegversmalling altijd uit de kleur wit en rood of groen. Mij is vroeger al verteld dat het te maken heeft met duidelijkheid. Zonder de kleuren te zien weet je wat het betekend.
    Men moet wel goed geinformeerd zijn, voordat men zulke regels gaat hanteren.
    Verlichting op de tonnen helpt ook niet altijd, want er veel tonnen zonder verlichting.

    Geplaatst door: Gerard Hompus op
  • het is echt achterhaald.
    al laat je tresco speciaal aanpassen met een R van rood een G van Groen op elke ton.
    als ik mijn zonnegordijnen dicht heb. zie ik ook geen kleur.
    in de mist trouwens ook niet.

    Geplaatst door: Johnny2 op
  • @willemdebruijn, het gaat hier over kleuren zien, en niet over brilsterkte.
    Enkele tientallen jaren geleden was er een schipper die al jaren zelfstandig voer, al voordat vaarbewijs en keuring e.d. bestonden. En toen kwam er ineens de vaarbewijsverplichting en medische keuring, en werd hij ook afgekeurd op kleurenblindheid.
    Mijn vader werd vroeger afgekeurd voor stuurman in de kustvaart, omdat hij gewoon slecht zag en toen mocht een zeevarende zelfs niet van een gewone bril afhankelijk zijn.
    Helaas allemaal vervelende dingen, en boeien hebben niet alleen een kleur, maar zelfs ook een vorm (spits en stomp). Maar die vorm zie je dan ’s nachts weer niet aan het lampje.

    Geplaatst door: R.A. Steenbergen op
  • Ben zelf ook afgekeurd toen ik voor de keuring moest met 50 Jaar, gebruikte voor de ziekte die ik onder de leden had en al 22 jaar geen last meer van had medicijnen, na herkeuring natuurlijk afgekeurd, je kan dat, de slager die zijn eigen vlees keurt.
    Goede raad, gemeld bij de verzekering en een advocaat Dhr M van Dam toegewezen gekregen, om de tafel met de ILT en beraad geslagen, Dhr v Dam stelde voor om een specialist die gespecialiseerd was in deze ziekte te raadplegen , afloop was gelukkig positief voor mij.
    Het was geen kleurenblindheid, maar misschien heeft u hier wat aan, je moet tenslotte met zwaargewichten komen, en deze weten hoe de vork in de steel zit en de wet.
    Overigens had ik mij ook bij de Bond gemeld, maar daar had ik niet veel aan in deze, en het is jammer dat varen met kleurenblindheid nog niet geregeld is, ondanks de vele hulpmiddelen, we hebben tenslotte track piloot, je kan de boeien op de kaart nummeren even en oneven, maar sommige mensen blijven dwars voor de kop.
    Heeft al met al een jaar geduurd.
    Veel sterkte en na het artikel van tien jaar geleden gelezen te hebben en de commentaren, hoop ik dat er voor jullie iets positiefs in zit.

    Geplaatst door: j.hagens op
  • Dat is wel heel vervelend. Mijn vrouw is gewoon goed gekeurd voor haar patent met een bril met een sterkte van minus 13, zonder bril ziet ze slechts schimmen. Dit is 14 jaar geleden, maar ik denk dat deze jongen beter ziet.

    Geplaatst door: willemdebruijn op

Reageer