Naar zee met de Tucana (2)

Wander Naaraat (20) volgt de zeevaartopleiding Stuurman op het Deltion College in Zwolle. Hij wil het liefst varend leren en heeft een stage geregeld aan boord van de Tucana (3850 dwt) van reder-kapitein Martin van den Burg (Toucan Maritime) uit Heerhugowaard. Hij doet de komende weken verslag van zijn reizen.

Naar zee met de Tucana (2)

14 februari

We hebben het reten druk gehad. Op 13 februari losten we de kolen in Corcubión in het noordwesten van Spanje, waar de Spaanse lossers niet weten wat ze willen. We moesten de luiken steeds verplaatsen en dan was het eigenlijk nóg niet naar hun zin.

Toen we leeg waren moesten de graanschotten worden verplaatst. Daar bleek nog een ton kolen achter vandaan te komen.

’s Avonds vertrokken we naar zee met bestemming Santander, Noord-Spanje.

Vandaag moet het ruim worden schoongemaakt, wat op zich al een vervelende klus is na die kolen. En om het nog leuker te maken slingeren we behoorlijk. Samsudin, Rinaldi en ik zijn de hele dag bezig, maar het wordt maar moeilijk schoon.

Om 19 uur stoppen we om te eten en daarna gaan we nog door om de laatste kooltjes op te ruimen en het water op te dweilen. Om 21 uur zijn we klaar en is het tijd voor een biertje.

15 februari

We komen rond 9 uur aan in Santander om graan te laden voor Rotterdam. Eenmaal afgemeerd gaan we verder in het ruim. Er moeten plastic zeilen worden ophangen in de hoeken van de graanschotten, zodat het graan niet gaat lekken naar andere delen van het ruim. We zijn er de hele dag mee bezig. Ik word in een bakje opgehesen met een hoek van het zeil en tape in mijn handen en druk het zeil in een hoek en zet het vast.

16 februari

Het graan loopt in het ruim. Ze zeggen dat ze eind van de middag klaar zijn. Het zal mij benieuwen, want het gaat per vrachtwagentje.

19 februari

We varen voor de kust van Frankrijk. Ik had het goed ingeschat, het graan zat er niet in één dag in. De volgende ochtend gingen ze door met laden. We konden ’s middags pas vertrekken. Zoals het er nu uit ziet komen we dinsdagochtend aan in Rotterdam.

21 februari

Ik word om 6 uur wakker gebeld door Egbert om even een tosti naar binnen te werken en daarna de luiken open te gooien, zodat het lossen kan beginnen.

Vandaag gebeurt echt alles tegelijk. Om 9 uur komen er heren aan boord van Bureau Veritas, die kijken of we de administratie netjes bijhouden (ISM/ISPS-audit). Er komt ook een monteur voor het jaarlijkse onderhoud aan het gyrokompas en een monteur voor een aardfout in het GPS-kompas. We krijgen ook nieuwe bunkers, geven vuile olie af en er komen nieuwe stores aan boord. Maar aan het eind van de middag zijn we onderweg naar Amsterdam om de volgende lading op te halen. Nogmaals kolen, maar nu voor La Coruna.

Naar zee met de Tucana (2) | Schuttevaer.nl

Naar zee met de Tucana (2)

Wander Naaraat (20) volgt de zeevaartopleiding Stuurman op het Deltion College in Zwolle. Hij wil het liefst varend leren en heeft een stage geregeld aan boord van de Tucana (3850 dwt) van reder-kapitein Martin van den Burg (Toucan Maritime) uit Heerhugowaard. Hij doet de komende weken verslag van zijn reizen.

Naar zee met de Tucana (2)

14 februari

We hebben het reten druk gehad. Op 13 februari losten we de kolen in Corcubión in het noordwesten van Spanje, waar de Spaanse lossers niet weten wat ze willen. We moesten de luiken steeds verplaatsen en dan was het eigenlijk nóg niet naar hun zin.

Toen we leeg waren moesten de graanschotten worden verplaatst. Daar bleek nog een ton kolen achter vandaan te komen.

’s Avonds vertrokken we naar zee met bestemming Santander, Noord-Spanje.

Vandaag moet het ruim worden schoongemaakt, wat op zich al een vervelende klus is na die kolen. En om het nog leuker te maken slingeren we behoorlijk. Samsudin, Rinaldi en ik zijn de hele dag bezig, maar het wordt maar moeilijk schoon.

Om 19 uur stoppen we om te eten en daarna gaan we nog door om de laatste kooltjes op te ruimen en het water op te dweilen. Om 21 uur zijn we klaar en is het tijd voor een biertje.

15 februari

We komen rond 9 uur aan in Santander om graan te laden voor Rotterdam. Eenmaal afgemeerd gaan we verder in het ruim. Er moeten plastic zeilen worden ophangen in de hoeken van de graanschotten, zodat het graan niet gaat lekken naar andere delen van het ruim. We zijn er de hele dag mee bezig. Ik word in een bakje opgehesen met een hoek van het zeil en tape in mijn handen en druk het zeil in een hoek en zet het vast.

16 februari

Het graan loopt in het ruim. Ze zeggen dat ze eind van de middag klaar zijn. Het zal mij benieuwen, want het gaat per vrachtwagentje.

19 februari

We varen voor de kust van Frankrijk. Ik had het goed ingeschat, het graan zat er niet in één dag in. De volgende ochtend gingen ze door met laden. We konden ’s middags pas vertrekken. Zoals het er nu uit ziet komen we dinsdagochtend aan in Rotterdam.

21 februari

Ik word om 6 uur wakker gebeld door Egbert om even een tosti naar binnen te werken en daarna de luiken open te gooien, zodat het lossen kan beginnen.

Vandaag gebeurt echt alles tegelijk. Om 9 uur komen er heren aan boord van Bureau Veritas, die kijken of we de administratie netjes bijhouden (ISM/ISPS-audit). Er komt ook een monteur voor het jaarlijkse onderhoud aan het gyrokompas en een monteur voor een aardfout in het GPS-kompas. We krijgen ook nieuwe bunkers, geven vuile olie af en er komen nieuwe stores aan boord. Maar aan het eind van de middag zijn we onderweg naar Amsterdam om de volgende lading op te halen. Nogmaals kolen, maar nu voor La Coruna.