Een taart, die kreeg CDA-Kamerlid Eline Vedder voor haar motie die opriep een Maritieme Autoriteit voor de zeevaart op te richten. En ook vanuit de binnenvaart werd haar motie voor een algemeen pardon voor kleine schepen wat betreft de CCR-eisen geprezen.
Het was niet helemaal een verrassing dat het CDA zich op deze punten ging inzetten. Want in aanloop naar de Tweede Kamerverkiezingen van 22 november, riep haar CDA-collega Harmen Krul tijdens de ASV-vergadering al op tot een collectieve ontheffing van de CCR-eisen. Het was diezelfde Krul die bij het Groot Maritiem Verkiezingsdebat applaus kreeg van de zaal voor zijn oproep voor de oprichting van een maritieme autoriteit.
Landbouw
Opvallend was het dan ook dat niet Krul, maar Vedder het maritieme dossier kreeg. Vedder: ‘We hebben alles wat met ruimte en de fysieke leefwereld te maken heeft bij één persoon ondergebracht. Elke Regio Telt, heet het dossier en daar ga ik over. Daar zit, naast het ministerie van Infrastructuur en Waterstaat, ook het ministerie van Landbouw, Natuur en Visserij en de mijnbouw in Groningen in, bijvoorbeeld. Het is het gevolg van een kleinere Tweede Kamerfractie. Maar we zijn een team, dus hebben het na de portefeuilleverdeling gehad over de belangrijke dossiers. Ik heb doorgebouwd op wat mijn collega in werking heeft gezet.’
Tekst gaat verder onder de foto
Vedder heeft een melkveehouderij in het Drentse Ruinerwold. Voordat ze Tweede Kamerlid werd (10 mei ’23) kwam ze in het nieuws met verschillende boerenacties. Wie het profiel van Vedder op de website van het CDA bekijkt, kan niet om het woord boer heen. Toch zegt het Kamerlid aan het begin van ons gesprek ‘de maritieme sector zit in mijn hart’.
In je hart? Vertel.
‘Als klein meisje ging ik met mijn vader naar tewaterlatingen van baggerschepen, onder andere bij IHC. En tijdens mijn master werktuigbouwkunde aan de Universiteit van Twente liep ik ook nog even rond bij IHC in de offshore-tak. En meevaren doe ik heel graag. Maar dat was tot nu toe alleen op vissersschepen.’
Het leidde tot de twee moties, wat is het belang van een Maritieme Autoriteit?
‘Er wordt terecht veel geklaagd over de dienstverlening aan de zeevaart. Dat maakt de Nederlandse vlag minder aantrekkelijk. We zien – excuus voor de woordspeling – de sector tussen wal en schip vallen. De zeevaart wordt hier in Den Haag uit het oog verloren. Dat vinden wij zonde van die mooie sector. Het is daarom van belang dat we een autoriteit oprichten met mensen die echt op het dossier zitten.’
Het antwoord van de minister is steevast: het is te duur en neemt teveel personeel in beslag.
‘Dat is ondergeschikt aan het belang van de Nederlandse vlag voor de economie.’
In die andere aangenomen motie roep je op tot een algemene regeling voor de CCR-eisen. Waarom?
‘Dat zit voor mij heel erg in de rechtvaardigheidshoek. Er worden allerlei strenge maatregelen bedacht en vervolgens als een soort one size fits all-oplossing over de sector uitgerold. Dat is iets wat we ook zien in de agrarische sector. Het zijn daar de kleine boeren en hier de kleine schepen die eronder lijden. Zij worden onevenredig en onrechtvaardig hard geraakt door deze regels. Het betekent niet dat we niet achter het doel staan, maar het moet wel op een goede manier gaan.’
Wat is de goede manier? Een collectieve ontheffing?
‘In de motie roep ik op tot een algemene regeling. Dat houdt in, dat wij vinden dat er een aparte oplossing moet komen voor kleine schepen. Waarin rekening wordt gehouden met wat wel en niet kan voor kleine schepen. Schippers zouden daar niet zelf voor aan de lat moeten staan. Wij zien niks in een hardheidsclausule.’
Het antwoord van de minister is wel steevast: doe beroep op de hardheidsclausule.
‘De hardheidsclausule klinkt als een leuke en goede manier. Joh, als het voor jou niet lukt, val dan toch terug op de hardheidsclausule. Maar het is in de praktijk heel erg moeilijk daar aanspraak op te maken en kost veel tijd. En als het massaal voorkomt, dan is het ook een oneigenlijk gebruik van een hardheidsclausule. Die is bedoeld voor enkele unieke uitzonderingen, niet voor een hele categorie schippers.’
Tekst gaat verder onder de foto.
De moties zijn aangenomen en nu is het voor Vedder wachten tot ze opvolging krijgen. Zo werden er in het verleden ook al moties aangenomen die opriepen tot een collectieve ontheffing van de CCR-eisen. ‘Een motie heeft helaas niet meer de oude kracht. Het gebeurt vaker dat een motie geen opvolging krijgt. Ik vind het wel heel vervelend om te horen. Mocht het nu weer gebeuren, dan ga ik op de trommel slaan en kabaal maken. Voor nu is het voor ons een kwestie van de voortgang monitoren.’
In de tussentijd zou Vedder graag eens meevaren aan boord van een binnenvaartschip. ‘Daar zeg ik geen nee tegen. Ik denk dat ik de sector goed kan begrijpen vanuit mijn leven als boer. Ik zie parallellen tussen de boeren en de binnenvaartschippers. Het zijn veel familiebedrijven, waarvan grote investeringen worden gevraagd om te kunnen blijven bestaan. De mindset en het type ondernemer komen denk ik overeen. Veel investeringen en lage marges. Ik snap heel goed hoe frustrerend het is als iemand vanachter een tekentafel je slapeloze nachten geeft. Dat heeft niet iedereen hier in Den Haag aan den lijve ondervonden.’