Het verhalen van het kerkschip is een operatie waaraan een nautisch-technische studie vooraf ging. Uitgezocht moest worden of het bijna 100 meter lange betonnen gevaarte met een diepgang van 5,60 meter en een breedte van 14,25 meter het Houtdok wel kan bereiken. Peilingen wezen uit dat de diepte geen probleem is. Het grootste gevaar schuilt in de passage van de bruggen op de route. Het betreft een dood schip, zonder motorvermogen en roer, zodat het volledig is aangewezen op sleepboothulp. Bootmannen van Brabo zullen fungeren als runners op voor- en achterdek, met een dokloods op het dak als regisseur.