Ingezonden: Verslag CAB en ASV

Bijgaande een verslag waarin ik de uitkomsten van de CAB en de ASV vergadering van vorige week naast elkaar heb geprobeerd te projecteren. Ik denk dat de grootste verschillen tussen de plannen van de ASV en het CAB liggen in het feit dat de ASV zich realiseert dat in de binnenvaart een dermate grote verscheidenheid in belangen heerst dat onderlinge overeenstemming onder de binnenvaartondernemers, zeker op langere termijn niet haalbaar is. Zelfs gedurende de kortlopende actie van het Samen Sterk Team kwam dit gegeven tot uiting doordat onder de aangemelde schepen toch weer schippers waren die beneden het IGOT tarief aannamen terwijl hun collega’s betreffende reizen juist afgeslagen hadden.

Het CAB blijft vrijwilligheid hoog in het vaandel voeren en iedere vrijwillige actie wordt in de praktijk door een aantal collega’s toch weer ondermijnd. Ik herinner me nog een op Vaart voorgestelde stilligactie gedurende de beursweek van Gorinchem dit jaar. Het resultaat was idem dito. Toen waren de problemen nog relatief jong, nu zitten velen van ons met betalingsproblemen en zijn zelfs technisch gezien failliet. Toen ging het om een week nu om vier dagen. De binnenvaart is blijkbaar een beroepstak die liever zelfmoord pleegt dan zich samen sterk te maken voor een menswaardig bestaan. Slechts eenheid kan ons redden zegt het CAB en dat weten we allemaal maar toch lukt het ons niet om zelfs maar voor vier dagen per jaar een eenheid te vormen. De ASV legt de oplossing bij de overheid neer die met haar wanbeleid toch ook voor een deel verantwoordelijk is voor de huidige problematiek in de binnenvaart.

Dit artikel is exclusief voor abonnees

Wilt u onbeperkt lezen? Word abonnee en krijg toegang tot unieke maritieme vakinformatie waarmee u altijd up-to-date bent.

Abonneer

Ingezonden: Verslag CAB en ASV | Schuttevaer.nl

Ingezonden: Verslag CAB en ASV

Bijgaande een verslag waarin ik de uitkomsten van de CAB en de ASV vergadering van vorige week naast elkaar heb geprobeerd te projecteren. Ik denk dat de grootste verschillen tussen de plannen van de ASV en het CAB liggen in het feit dat de ASV zich realiseert dat in de binnenvaart een dermate grote verscheidenheid in belangen heerst dat onderlinge overeenstemming onder de binnenvaartondernemers, zeker op langere termijn niet haalbaar is. Zelfs gedurende de kortlopende actie van het Samen Sterk Team kwam dit gegeven tot uiting doordat onder de aangemelde schepen toch weer schippers waren die beneden het IGOT tarief aannamen terwijl hun collega’s betreffende reizen juist afgeslagen hadden.

Het CAB blijft vrijwilligheid hoog in het vaandel voeren en iedere vrijwillige actie wordt in de praktijk door een aantal collega’s toch weer ondermijnd. Ik herinner me nog een op Vaart voorgestelde stilligactie gedurende de beursweek van Gorinchem dit jaar. Het resultaat was idem dito. Toen waren de problemen nog relatief jong, nu zitten velen van ons met betalingsproblemen en zijn zelfs technisch gezien failliet. Toen ging het om een week nu om vier dagen. De binnenvaart is blijkbaar een beroepstak die liever zelfmoord pleegt dan zich samen sterk te maken voor een menswaardig bestaan. Slechts eenheid kan ons redden zegt het CAB en dat weten we allemaal maar toch lukt het ons niet om zelfs maar voor vier dagen per jaar een eenheid te vormen. De ASV legt de oplossing bij de overheid neer die met haar wanbeleid toch ook voor een deel verantwoordelijk is voor de huidige problematiek in de binnenvaart.

Dit artikel is exclusief voor abonnees

Wilt u onbeperkt lezen? Word abonnee en krijg toegang tot unieke maritieme vakinformatie waarmee u altijd up-to-date bent.

Abonneer