Opinie: ‘Theologitis, houd uw belofte’

‘Mevrouw Fluitsma, morgen zult u blij zijn met het persbericht van de CCR.’ Op 4 december 2013 sprak Dimitrios Theologitis, Europese Commissie DG Move, deze hoopgevende woorden. De ASV had zojuist de petitie aangeboden, waarin zo’n 1000 ondertekenaars de CCR oproepen haar beleid te herzien. In dit opiniërend artikel zet Sunniva Fluitsma, voorzitter van de Algemeene Schippers Vereeniging, zaken op een rij.

- ROTTERDDAM / STRAATSBURG / BRUSSEL,

  • ASV ziet CCR-beleid technische eisen niet wijzigen
  • ‘Geen antwoord op kritische vragen’

Door Sunniva Fluitsma
Ook Hans van der Werf, secretaris-generaal van de CCR en voorzitter van de conferentie in Straatsburg waar Theologitis zijn uitspraak deed, zou ‘ernaar kijken’. Dat beloofde hij al eerder bij de raadgevende conferenties in 2009 en in 2010 en het welkomstcomité van boze schippers in Rotterdam in 2012 .

De conferentie in Straatsburg ging over de ‘duurzaamheid van de vloot‘. Dé plek om te vragen hoe het kan dat de CCR de duurzaamheid hoog in het vaandel heeft, maar tevens in 2002 rapporteert dat schippers hun schepen zó up-to-date houden dat ze te duurzaam zijn? Té duurzaam, begrijpt u het nog? In datzelfde rapport wordt gesuggereerd regelgeving toe te passen die de levensduur van die schepen aanzienlijk zou bekorten.

Het resultaat is duidelijk: onnodige investeringen die bovendien leiden tot een koude sanering van vooral oudere en kleinere schepen. Hoe is dat beleid te rijmen is met een conferentie over verduurzaming van de binnenvaartvloot? Dat op deze vraag geen antwoord kwam zijn we inmiddels gewend, maar dat de ASV hiermee een duidelijk punt scoorde bleek uit het applaus dat volgde.

Hoorzitting

Enkele dagen ervoor mocht ik de Vaste Kamercommissie van Infrastructuur en Milieu uitleggen hoe de vork in de steel zit. Daar bleek het kwartje (eindelijk) te zijn gevallen. Zelfs zodanig dat, nadat Van der Werf en de ambtenaren van het ministerie (Rijnvaartcommissaris) hun uitleg hadden gegeven, zowel de SP als de PVV vroeg om het ontslag van Van der Werf. In de Kamer was er geen enkele partij die begrip toonde voor het handelen van de CCR.

Naar aanleiding van de hoorzitting wilde de Kamercommissie zelfs parlementariërs uit de diverse CCR-landen hierover uitnodigen. Dat is toch nogal wat!

Eindelijk leek er echt wat in gang te zijn gezet, een trein die niet meer te stoppen leek. Daar stonden de kranten natuurlijk bol van. Of niet? Waarom eigenlijk niet?

Dode mus

Theologitis leek oprecht te zijn met zijn belofte over het persbericht. Helaas, net als de geruststelling in 2009 vanuit de CCR dat ik ‘in 2010 maar eens moest terugkomen omdat men overtuigd was van mijn argumenten’, bleek dit een dode mus. De CCR weet niet anders te zeggen dan dat men misschien bij een beperkt aantal eisen tot uitstel of afzwakking zou kunnen besluiten…maar nu nog even niet. Dat is in mijn ogen dus helemaal niets.

Waarom doet het ministerie daar zo enthousiast over? En waarom zijn onze Nederlandse collega-bonden daar zo blij mee? Zullen wij het antwoord daarop ooit weten? U heeft kunnen lezen hoe Van der Werf door Belgische schippers (VBR-leden) werd getrakteerd werd op kritische vragen. Daarop was zijn reactie: ‘U bent zeker van de ASV, want van anderen horen we nooit iets’. Dat beschouwen wij dan maar als compliment.

Maar aan dit soort complimenten hebben wij niets. Er moet eindelijk iets gebeuren.

Dus schippers, steun ons en laat zien dat het anders moet. Collega-bonden, geef toe dat het beleid van pappen en nathouden niet werkt en schaar je aan onze zijde.

Rijnvaartcommissarissen en ministerie, stop met andere landen de schuld te geven en kom op voor de Nederlandse vloot.

Van der Werf, kom uit die ivoren toren en doe waar je voor wordt betaald; zorg voor een goede toekomst voor de binnenvaart en breek die niet af!

En meneer Theologitis, maak uw belofte waar en zorg ervoor dat de CCR met een persbericht komt waardoor we eindelijk weer vertrouwen kunnen krijgen in een toekomst.

Met dank aan al die doorzetters die het niet willen opgeven en de ondertekenaars van de petitie ‘Stop de CCR’.

Opinie: ‘Theologitis, houd uw belofte’ | Schuttevaer.nl

Opinie: ‘Theologitis, houd uw belofte’

‘Mevrouw Fluitsma, morgen zult u blij zijn met het persbericht van de CCR.’ Op 4 december 2013 sprak Dimitrios Theologitis, Europese Commissie DG Move, deze hoopgevende woorden. De ASV had zojuist de petitie aangeboden, waarin zo’n 1000 ondertekenaars de CCR oproepen haar beleid te herzien. In dit opiniërend artikel zet Sunniva Fluitsma, voorzitter van de Algemeene Schippers Vereeniging, zaken op een rij.

- ROTTERDDAM / STRAATSBURG / BRUSSEL,

  • ASV ziet CCR-beleid technische eisen niet wijzigen
  • ‘Geen antwoord op kritische vragen’

Door Sunniva Fluitsma
Ook Hans van der Werf, secretaris-generaal van de CCR en voorzitter van de conferentie in Straatsburg waar Theologitis zijn uitspraak deed, zou ‘ernaar kijken’. Dat beloofde hij al eerder bij de raadgevende conferenties in 2009 en in 2010 en het welkomstcomité van boze schippers in Rotterdam in 2012 .

De conferentie in Straatsburg ging over de ‘duurzaamheid van de vloot‘. Dé plek om te vragen hoe het kan dat de CCR de duurzaamheid hoog in het vaandel heeft, maar tevens in 2002 rapporteert dat schippers hun schepen zó up-to-date houden dat ze te duurzaam zijn? Té duurzaam, begrijpt u het nog? In datzelfde rapport wordt gesuggereerd regelgeving toe te passen die de levensduur van die schepen aanzienlijk zou bekorten.

Het resultaat is duidelijk: onnodige investeringen die bovendien leiden tot een koude sanering van vooral oudere en kleinere schepen. Hoe is dat beleid te rijmen is met een conferentie over verduurzaming van de binnenvaartvloot? Dat op deze vraag geen antwoord kwam zijn we inmiddels gewend, maar dat de ASV hiermee een duidelijk punt scoorde bleek uit het applaus dat volgde.

Hoorzitting

Enkele dagen ervoor mocht ik de Vaste Kamercommissie van Infrastructuur en Milieu uitleggen hoe de vork in de steel zit. Daar bleek het kwartje (eindelijk) te zijn gevallen. Zelfs zodanig dat, nadat Van der Werf en de ambtenaren van het ministerie (Rijnvaartcommissaris) hun uitleg hadden gegeven, zowel de SP als de PVV vroeg om het ontslag van Van der Werf. In de Kamer was er geen enkele partij die begrip toonde voor het handelen van de CCR.

Naar aanleiding van de hoorzitting wilde de Kamercommissie zelfs parlementariërs uit de diverse CCR-landen hierover uitnodigen. Dat is toch nogal wat!

Eindelijk leek er echt wat in gang te zijn gezet, een trein die niet meer te stoppen leek. Daar stonden de kranten natuurlijk bol van. Of niet? Waarom eigenlijk niet?

Dode mus

Theologitis leek oprecht te zijn met zijn belofte over het persbericht. Helaas, net als de geruststelling in 2009 vanuit de CCR dat ik ‘in 2010 maar eens moest terugkomen omdat men overtuigd was van mijn argumenten’, bleek dit een dode mus. De CCR weet niet anders te zeggen dan dat men misschien bij een beperkt aantal eisen tot uitstel of afzwakking zou kunnen besluiten…maar nu nog even niet. Dat is in mijn ogen dus helemaal niets.

Waarom doet het ministerie daar zo enthousiast over? En waarom zijn onze Nederlandse collega-bonden daar zo blij mee? Zullen wij het antwoord daarop ooit weten? U heeft kunnen lezen hoe Van der Werf door Belgische schippers (VBR-leden) werd getrakteerd werd op kritische vragen. Daarop was zijn reactie: ‘U bent zeker van de ASV, want van anderen horen we nooit iets’. Dat beschouwen wij dan maar als compliment.

Maar aan dit soort complimenten hebben wij niets. Er moet eindelijk iets gebeuren.

Dus schippers, steun ons en laat zien dat het anders moet. Collega-bonden, geef toe dat het beleid van pappen en nathouden niet werkt en schaar je aan onze zijde.

Rijnvaartcommissarissen en ministerie, stop met andere landen de schuld te geven en kom op voor de Nederlandse vloot.

Van der Werf, kom uit die ivoren toren en doe waar je voor wordt betaald; zorg voor een goede toekomst voor de binnenvaart en breek die niet af!

En meneer Theologitis, maak uw belofte waar en zorg ervoor dat de CCR met een persbericht komt waardoor we eindelijk weer vertrouwen kunnen krijgen in een toekomst.

Met dank aan al die doorzetters die het niet willen opgeven en de ondertekenaars van de petitie ‘Stop de CCR’.