Column

Hoop in bange dagen

Ik verlang soms terug aan de relatieve rust van het kabinet Kok. Het grootste probleem herinner ik me, was, dat Kok ervoor moest zorgen dat de vader van Máxima niet op de bruiloft zou komen. Wat een contrast met nu. De wereld lijkt wel gek geworden.

Kees de Vries Rotterdam,

Mark Rutte
Mark Rutte, onze hoop in bange dagen? Foto AN / John Thys / AFP

Het ergste is, dat we met oogkleppen op stap voor stap een oorlog worden ingezogen. Want op het moment dat onze F-16 straaljagers in Oekraïne vliegen, ook met een sticker eroverheen, zijn we gewoon in oorlog met Rusland. Niet omdat wij denken dat dat niet zo is, maar omdat Russen denken dat dat wel zo is. Binnen de kortste keren zullen de Koude Oorlog-reflexen ook bij ons terugkeren, gaan we ons onveilig voelen en moet er flink worden bewapend.

Kwetsbaar

Dus na 30 jaar relatieve rust, gaan we, als we niet oppassen, 30 jaar spanning tegemoet. Als je iets uit de geschiedenis kunt leren dan is het dat conflicten tussen landen helaas eerst heel erg moeten escaleren, voordat partijen tot de conclusie komen dat het weinig zin heeft om door te vechten. Normale mensen zouden na één bombardement toch al direct tot de conclusie moeten komen dat zoiets niets oplost.

Ik heb er wat moeite mee dat wij in Nederland proberen te doen alsof er niets aan de hand is (gaat u maar rustig slapen!). Dat wij ons hier druk blijven maken over ‘luxeproblemen’ en overgaan tot de orde van de dag, terwijl even verderop vrouwen en kinderen worden doodgeschoten. Kansen om het conflict in een vroeg stadium te stoppen hebben we laten lopen.  Als het echt mis gaat, zijn we veel kwetsbaarder dan we denken. Onze infrastructuur, leidingen, windparken, satellieten en internet zijn helemaal niet ‘warproof’. Stel je voor dat langdurig de stroom uitvalt, of dat internet of GPS het ineens niet meer doet. Of dat we ineens niet meer kunnen of durven vliegen. Daar staan we niet bij stil.

Oude economie

Oplopende spanningen betekent onzekerheid, schaarste aan producten, stagnatie, hoge prijzen, rentes, inflatie, wantrouwen en nieuwe conflicten die onverwacht ergens de kop op steken. Allemaal onvoorspelbaar en erg risicovol. Maar ook een terugkeer naar de ‘oude economie’, want staal en olie zijn nodig voor bewapening (Tata en Shell dus ook). En waarschijnlijk is dit allemaal nog maar voorspel.

Officieel gaat het momenteel niet zo goed met de binnenvaart, omdat het containervolume sinds 2021 met 30% zou zijn gedaald en het bulkvervoer met 10%. Alleen de tankvaart houdt stand. 25 jaar geleden zou bij zo’n terugval de Maashaven vol liggen met schepen. Kloppen die cijfers eigenlijk wel?
Door oplopende energieprijzen is een deel van de Duitse industrie langs de Rijn stilgevallen. Maar het is straks allemaal weer nodig en een groot deel van Duitsland draait voorlopig nog altijd op fossiele brandstoffen, zoals (bruin)kolen.

Kees de Vries

CO2-uitstoot

Dus ga er maar vanuit dat we straks alle koppelverbanden weer hard nodig hebben. Als de spanning blijft toenemen raakt de energietransitie naar waterstof en elektrisch helaas achterop. Dat zou slecht zijn, want de nieuwe energiemarkt levert ook nieuwe kansen voor binnenvaart op met bijvoorbeeld methanol-, ammoniak- en mogelijk zelfs CO2-vervoer. En een tank, straaljager of slagschip op waterstof gaan we echt niet meemaken. Als we de CO2-uitstoot op het slagveld in Oekraïne zouden meten, zouden we ons rot schrikken. Een F-16 verbruikt zomaar 3,5 ton brandstof per dag, een F-35 zelfs 5,6 ton. Daar kunnen wij een week op varen.

Dus de tankvaart en chemie gaan waarschijnlijk weer gouden tijden tegemoet. Het is ook alweer lang geleden dat ik tanks en militair materieel aan boord van RoRoschepen Duitsland zag verlaten. Binnenkort gaan ze er vast weer in.

Laat van u horen

De enige zekerheid die we hebben is, dat alles onzeker wordt en dat een snel einde aan de conflicten verder weg lijkt dan ooit.
De mensheid is gelukkig ook echt tot grote en goede dingen in staat. Ergens moet dit stoppen en dienen positieve krachten zich opnieuw te verenigen. Je kunt de nieuwe media bijvoorbeeld ook voor de-escalatie gebruiken. Waar zijn de grote leiders die opstaan; of popsterren, acteurs, kerkleiders, dokters, leraren, kinderen? Laat van u horen!

Je zal toch secretaris-generaal van de NAVO worden in zo’n tijd. Ik wens Mark Rutte, pragmaticus tot in z’n tenen, veel wijsheid toe in zijn nieuwe functie. Hij zal het nodig hebben. Zou hij in staat zijn de geest weer in de fles te krijgen? Ik houd mijn hart vast. Aan de andere kant; Hollanders zijn geen oorlogshitsers en Rutte zeker niet. Oorlogstaal klinkt zelfs raar uit zijn mond. Misschien kan hij met zijn glimlach toch nog het verschil maken.

Ik hoop het maar. Onze hoop in bange dagen.

Hoop in bange dagen | Schuttevaer.nl
Column

Hoop in bange dagen

Ik verlang soms terug aan de relatieve rust van het kabinet Kok. Het grootste probleem herinner ik me, was, dat Kok ervoor moest zorgen dat de vader van Máxima niet op de bruiloft zou komen. Wat een contrast met nu. De wereld lijkt wel gek geworden.

Kees de Vries Rotterdam,

Mark Rutte
Mark Rutte, onze hoop in bange dagen? Foto AN / John Thys / AFP

Het ergste is, dat we met oogkleppen op stap voor stap een oorlog worden ingezogen. Want op het moment dat onze F-16 straaljagers in Oekraïne vliegen, ook met een sticker eroverheen, zijn we gewoon in oorlog met Rusland. Niet omdat wij denken dat dat niet zo is, maar omdat Russen denken dat dat wel zo is. Binnen de kortste keren zullen de Koude Oorlog-reflexen ook bij ons terugkeren, gaan we ons onveilig voelen en moet er flink worden bewapend.

Kwetsbaar

Dus na 30 jaar relatieve rust, gaan we, als we niet oppassen, 30 jaar spanning tegemoet. Als je iets uit de geschiedenis kunt leren dan is het dat conflicten tussen landen helaas eerst heel erg moeten escaleren, voordat partijen tot de conclusie komen dat het weinig zin heeft om door te vechten. Normale mensen zouden na één bombardement toch al direct tot de conclusie moeten komen dat zoiets niets oplost.

Ik heb er wat moeite mee dat wij in Nederland proberen te doen alsof er niets aan de hand is (gaat u maar rustig slapen!). Dat wij ons hier druk blijven maken over ‘luxeproblemen’ en overgaan tot de orde van de dag, terwijl even verderop vrouwen en kinderen worden doodgeschoten. Kansen om het conflict in een vroeg stadium te stoppen hebben we laten lopen.  Als het echt mis gaat, zijn we veel kwetsbaarder dan we denken. Onze infrastructuur, leidingen, windparken, satellieten en internet zijn helemaal niet ‘warproof’. Stel je voor dat langdurig de stroom uitvalt, of dat internet of GPS het ineens niet meer doet. Of dat we ineens niet meer kunnen of durven vliegen. Daar staan we niet bij stil.

Oude economie

Oplopende spanningen betekent onzekerheid, schaarste aan producten, stagnatie, hoge prijzen, rentes, inflatie, wantrouwen en nieuwe conflicten die onverwacht ergens de kop op steken. Allemaal onvoorspelbaar en erg risicovol. Maar ook een terugkeer naar de ‘oude economie’, want staal en olie zijn nodig voor bewapening (Tata en Shell dus ook). En waarschijnlijk is dit allemaal nog maar voorspel.

Officieel gaat het momenteel niet zo goed met de binnenvaart, omdat het containervolume sinds 2021 met 30% zou zijn gedaald en het bulkvervoer met 10%. Alleen de tankvaart houdt stand. 25 jaar geleden zou bij zo’n terugval de Maashaven vol liggen met schepen. Kloppen die cijfers eigenlijk wel?
Door oplopende energieprijzen is een deel van de Duitse industrie langs de Rijn stilgevallen. Maar het is straks allemaal weer nodig en een groot deel van Duitsland draait voorlopig nog altijd op fossiele brandstoffen, zoals (bruin)kolen.

Kees de Vries

CO2-uitstoot

Dus ga er maar vanuit dat we straks alle koppelverbanden weer hard nodig hebben. Als de spanning blijft toenemen raakt de energietransitie naar waterstof en elektrisch helaas achterop. Dat zou slecht zijn, want de nieuwe energiemarkt levert ook nieuwe kansen voor binnenvaart op met bijvoorbeeld methanol-, ammoniak- en mogelijk zelfs CO2-vervoer. En een tank, straaljager of slagschip op waterstof gaan we echt niet meemaken. Als we de CO2-uitstoot op het slagveld in Oekraïne zouden meten, zouden we ons rot schrikken. Een F-16 verbruikt zomaar 3,5 ton brandstof per dag, een F-35 zelfs 5,6 ton. Daar kunnen wij een week op varen.

Dus de tankvaart en chemie gaan waarschijnlijk weer gouden tijden tegemoet. Het is ook alweer lang geleden dat ik tanks en militair materieel aan boord van RoRoschepen Duitsland zag verlaten. Binnenkort gaan ze er vast weer in.

Laat van u horen

De enige zekerheid die we hebben is, dat alles onzeker wordt en dat een snel einde aan de conflicten verder weg lijkt dan ooit.
De mensheid is gelukkig ook echt tot grote en goede dingen in staat. Ergens moet dit stoppen en dienen positieve krachten zich opnieuw te verenigen. Je kunt de nieuwe media bijvoorbeeld ook voor de-escalatie gebruiken. Waar zijn de grote leiders die opstaan; of popsterren, acteurs, kerkleiders, dokters, leraren, kinderen? Laat van u horen!

Je zal toch secretaris-generaal van de NAVO worden in zo’n tijd. Ik wens Mark Rutte, pragmaticus tot in z’n tenen, veel wijsheid toe in zijn nieuwe functie. Hij zal het nodig hebben. Zou hij in staat zijn de geest weer in de fles te krijgen? Ik houd mijn hart vast. Aan de andere kant; Hollanders zijn geen oorlogshitsers en Rutte zeker niet. Oorlogstaal klinkt zelfs raar uit zijn mond. Misschien kan hij met zijn glimlach toch nog het verschil maken.

Ik hoop het maar. Onze hoop in bange dagen.