Bouwnummer 737 werd vervroegd uitgehaald bij de werf vanwege de stremming van de Hoge Euvelgunnerbrug over het Winschoterdiep in de Zuidelijke Ringweg (A7) in Groningen. De verdere afbouw had plaats in de Eemshaven.
Het schip was na de 21 oktober vorig jaar opgeleverde Hagland Pioneer (bouwnummer 736) het tweede van drie van het type Royal Bodewes 5000 Hybrid Eco Trader voor de Noorse rederij Hagland Shipping. De schepen werden in opdracht gebouwd bij SaS in Foxhol, waar inmiddels de eerste secties van het laatste schip, de Hagland Premier (IMO 9964077) met bouwnummer 738, op de helling staan.
Minder uitstoot
Met dit drietal wil de Noorse rederij zowel de uitstoot als de geluidsoverlast sterk beperken, waarbij de nadruk ligt op zero emissie in de haven en substantiële vermindering van emissies tijdens het varen. Hagland denkt de CO2-uitstoot met 30% te kunnen verminderen en die van NOx met 90%.
Voor de aanschaf maakte Hagland gebruik van een Noorse overheidssubsidie. Voor de eerste twee schepen kreeg de rederij 2,6 miljoen euro subsidie. Voor het derde schip investeert Hagland Shipping 15 miljoen euro, waarmee de totale kosten van de serie oplopen naar 43 miljoen euro. Het 150 jaar oude familiebedrijf Hagland, dat 14 schepen in de vaart heeft waarvan zes in eigendom, vervoert voornamelijk bosproducten, zand en stenen op de Oost- en Noordzee. De nieuwe schepen, die met twee luikenwagens en een eigen elektrische graafmachine voor de overslag zijn uitgevoerd, gaan oudere schepen vervangen. De algemene gegevens van dit aan negen personen accommodatie biedende type schip luiden: lengte over alles 86,93 meter, breedte 15 meter, holte 7,15 meter, 3041 gt, 4860 dwt, ruiminhoud 214.150 cft en een tanktopbelasting van 15 ton/m².
Softwareproblemen
Voor de voortstuwing zorgt een 1800 kW MaK 6M25E hoofdmotor met een SCR-katalysator, aangevuld met een batterijpakket. Met deze opstelling behaalt het schip een dienstsnelheid van 12 knopen.
Een lokaal geleverd onderdeel van het schip is de ‘achterschipmodule’ met daarin de schroefaskoker en flaproer voor betere manoeuvreereigenschappen en lift. Deze module werd geleverd door de Benes Groep uit Hoogezand. De door Berg Propulsion gefabriceerde verstelbare schroef werd geleverd door Pon Power. Het Duitse Renk leverde de reductiekast, de stuurmachine is van Rolls-Royce.
Softwareproblemen met het batterijpakket waren er de oorzaak van dat de Hagland Progress acht keer moest proefvaren. Nadat de problemen waren verholpen is het schip (roepletters LAQF8 – IMO 9936343) daags na de overdracht uit de Eemshaven vertrokken en zette koers naar Mandal aan de zuidkust van Noorwegen.
Lees ook: