Direct na het verlaten van de sluis wilde de schipper, die met vier geladen bakken het kanaal opvoer, de twee voorste bakken ontkoppelen en aan de Goese Kade afmeren. Daarbij ramde de stuurboordbak één van de kegelpalen voor de kade. Die knakte, terwijl ook de loopbrug van de aanleginrichting zwaar werd beschadigd. De stuurboordbak Tristan 2, geladen met 2250 ton staal, maakte snel water. Aanvankelijk weigerde de schipper sleepboothulp, maar op last van Rijkswaterstaat kwamen de Zelzate en Hemiksem van de Unie van Redding- en Sleepdienst en de Multratug 2 van Multraship snel in actie. De Zelzate duwde de zinkende bak tegen de wal, waarna de Multratug 2 pompen op de bak zette. Die bleken door de grootte van het gat in de bak onvoldoende, waarna een drijvende kraan van Overslagbedrijf Terneuzen naar de Goese Kade werd gedirigeerd om het staal te lossen. In de loop van de nacht werd die klus geklaard. Het gat werd provisorisch gedicht, waarna de bak naar een werf is gebracht. De bergers legden oilbooms rond de bak omdat die hydrauliekolie lekte. De Willem Lourens was op weg naar de Zevenaarhaven in Terneuzen met twee bakken, geladen met kunstmest en naar Gent om daar twee bakken met rollen staal te lossen.