‘Onder water moet je iets te doen hebben’

Met zijn duikschip Panda biedt Herman Klaassen trainings- en opleidingsfaciliteiten voor beroepsduikers. Ook reddingsduikers van de brandweer komen erop oefenen. Maar meestal vaart de Panda als hotelschip voor sportduikers op de Grevelingen en de Oosterschelde.

‘Onder water moet je iets te doen hebben’

Door Heere Heeresma jr.
Als kleine jongen keek Klaassen (1961) graag naar de onderwaterprogramma’s van kapitein Cousteau. Op zijn 12de kreeg hij duikles van de Arnhemse badmeester Gerard Weldering – stiekem, want zijn ouders vonden het niet goed. Ook is hij toen met zijn lekke zeilbootje en een autokaart van Huissen bij Arnhem naar Friesland gevaren. Er was dus er geen houden aan en zijn ouders moesten zich erbij neerleggen dat hij in 1987 beroepsduiker werd. Lassen, branden, betonstorten, Klaassen heeft het allemaal gedaan, maar na een paar jaar had hij het gezien. ‘Onwijs kutwerk toen, voor 25 gulden per uur’, vertelt hij. ‘Daarvoor ga ik niet in de kou en het donker zitten. Het was inshore en iedereen kon toen een duikbedrijfje beginnen. Tegenwoordig is het goed geregeld, maar toen waren het vaak cowboys.’

Dit artikel is exclusief voor abonnees

Wilt u onbeperkt lezen? Word abonnee en krijg toegang tot unieke maritieme vakinformatie waarmee u altijd up-to-date bent.

Abonneer

‘Onder water moet je iets te doen hebben’ | Schuttevaer.nl

‘Onder water moet je iets te doen hebben’

Met zijn duikschip Panda biedt Herman Klaassen trainings- en opleidingsfaciliteiten voor beroepsduikers. Ook reddingsduikers van de brandweer komen erop oefenen. Maar meestal vaart de Panda als hotelschip voor sportduikers op de Grevelingen en de Oosterschelde.

‘Onder water moet je iets te doen hebben’

Door Heere Heeresma jr.
Als kleine jongen keek Klaassen (1961) graag naar de onderwaterprogramma’s van kapitein Cousteau. Op zijn 12de kreeg hij duikles van de Arnhemse badmeester Gerard Weldering – stiekem, want zijn ouders vonden het niet goed. Ook is hij toen met zijn lekke zeilbootje en een autokaart van Huissen bij Arnhem naar Friesland gevaren. Er was dus er geen houden aan en zijn ouders moesten zich erbij neerleggen dat hij in 1987 beroepsduiker werd. Lassen, branden, betonstorten, Klaassen heeft het allemaal gedaan, maar na een paar jaar had hij het gezien. ‘Onwijs kutwerk toen, voor 25 gulden per uur’, vertelt hij. ‘Daarvoor ga ik niet in de kou en het donker zitten. Het was inshore en iedereen kon toen een duikbedrijfje beginnen. Tegenwoordig is het goed geregeld, maar toen waren het vaak cowboys.’

Dit artikel is exclusief voor abonnees

Wilt u onbeperkt lezen? Word abonnee en krijg toegang tot unieke maritieme vakinformatie waarmee u altijd up-to-date bent.

Abonneer