‘s Avonds, het is bijna half acht. Een horde grijsharige jeugd, de middelbare leeftijd al enigszins voorbij, verdringt zich om een klein podium dat op een plein is opgericht. Op dat podium wordt koortsachtig gewerkt om het eenvoudige instrumentarium speelklaar te krijgen. Een viertal gitaren, drumstel, microfoon en zowaar een echt Hammondorgel. Dat zie je niet vaak meer.