SCHIPPERSZ: Nova Cura in Zwartsluis

Schippersz was vrijdag 11 mei in Zwartsluis, bij de 14e editie van de Nationale Sleepbootdagen. Samen met Vereniging De Motorsleepboot (VDM), die haar 25-jarige bestaan viert, wist de organiserende Stichting het recordaantal van 190 sleepboten en 30 opduwers te verzamelen: een ongekend succes. Het weer werkte ook nog eens mee, en zo was het voor tig-duizenden genieten van boten en bootjes, een nostalgisch festijn zonder weerga.

SCHIPPERSZ: Nova Cura

Door Karel Kersten
Schippersz was de gelukkigste man in Zwartsluis, of toch zeker een van. Hij kwam om varend erfgoed te bewonderen, hij slenterde langs de trekvloot met de kop in de wal. Schippersz genoot een broodje haring. En verslikte zich zowat. Al die namen! Veronica, Theadora, Fe-Ja, Nova Cura, Sien… Nova Cura?

DE Nova Cura?! Daar heb ik lang geleden (rond 1960, ja, dat is lang geleden) op gevaren, onze Nova Cura. Van mijn broer dan, de schipper van de Antoon. En ik kapiteintje van dit juweel. ‘Sleepboot van het jaar 1998′ staat op een raambiljet, ook dat nog. Mijn Nova Cura, met wie ik de gelukkigste tijd van mijn jeugd heb doorgebracht, mijn trouwe makker met zijn 40 pk Brons, mijn top-herinnering, en Schippersz schaamt zich er geenszins voor dat de tranen hem in de ogen springen.

Er klimt een man van boord, die hoeft dat niet te zien. Ik vraag: ‘Mag ik u iets vragen?’
‘Ja natuurlijk’ zegt de man, en we raken aan de praat. Ik mag aan boord, zijn vrouw voegt zich bij ons, het zonnetje schijnt nog lekkerder en ik sta aan het roer van mijn bootje, ik maak foto’s van de onverwoestbare Brons Appingedam, ik poseer met nauwelijks verholen trots, vraag of de Nova Cura misschien te koop is, maar nee, ze hebben hem al 25 jaar, ze zijn even verknocht aan de Sleepboot van het jaar 1998 als ik was in 1960.
E-mailadressen uitwisselen zoals dat gaat tegenwoordig, zij zijn Margot en Sjors, ik ben Schippersz, zij vertellen over hun liefde voor de Nova Cura en dat klinkt helemaal niet sentimenteel. Ik vertel dat er verhalen komen met een glansrol voor hun en mijn Nova Cura, verhalen van de vaart voor Schuttevaer, die verbazend actueel blijken.

De ontmoeting met Margot en Sjors van de Nova Cura voelt vertrouwd en vanzelfsprekend, dank zij die Nova Cura. Dank zij Zwartsluis ook en de Nationale Sleepbootdagen , waar zij voor het laatst zestien jaar geleden aan meededen en die ik voor de eerste keer bezocht.
Schippersz kwam om varend erfgoed te bewonderen. Hij keerde weer met dit verhaaltje van de vaart, opgeborreld uit een bron die nooit opdroogt.

SCHIPPERSZ: Nova Cura in Zwartsluis | Schuttevaer.nl

SCHIPPERSZ: Nova Cura in Zwartsluis

Schippersz was vrijdag 11 mei in Zwartsluis, bij de 14e editie van de Nationale Sleepbootdagen. Samen met Vereniging De Motorsleepboot (VDM), die haar 25-jarige bestaan viert, wist de organiserende Stichting het recordaantal van 190 sleepboten en 30 opduwers te verzamelen: een ongekend succes. Het weer werkte ook nog eens mee, en zo was het voor tig-duizenden genieten van boten en bootjes, een nostalgisch festijn zonder weerga.

SCHIPPERSZ: Nova Cura

Door Karel Kersten
Schippersz was de gelukkigste man in Zwartsluis, of toch zeker een van. Hij kwam om varend erfgoed te bewonderen, hij slenterde langs de trekvloot met de kop in de wal. Schippersz genoot een broodje haring. En verslikte zich zowat. Al die namen! Veronica, Theadora, Fe-Ja, Nova Cura, Sien… Nova Cura?

DE Nova Cura?! Daar heb ik lang geleden (rond 1960, ja, dat is lang geleden) op gevaren, onze Nova Cura. Van mijn broer dan, de schipper van de Antoon. En ik kapiteintje van dit juweel. ‘Sleepboot van het jaar 1998′ staat op een raambiljet, ook dat nog. Mijn Nova Cura, met wie ik de gelukkigste tijd van mijn jeugd heb doorgebracht, mijn trouwe makker met zijn 40 pk Brons, mijn top-herinnering, en Schippersz schaamt zich er geenszins voor dat de tranen hem in de ogen springen.

Er klimt een man van boord, die hoeft dat niet te zien. Ik vraag: ‘Mag ik u iets vragen?’
‘Ja natuurlijk’ zegt de man, en we raken aan de praat. Ik mag aan boord, zijn vrouw voegt zich bij ons, het zonnetje schijnt nog lekkerder en ik sta aan het roer van mijn bootje, ik maak foto’s van de onverwoestbare Brons Appingedam, ik poseer met nauwelijks verholen trots, vraag of de Nova Cura misschien te koop is, maar nee, ze hebben hem al 25 jaar, ze zijn even verknocht aan de Sleepboot van het jaar 1998 als ik was in 1960.
E-mailadressen uitwisselen zoals dat gaat tegenwoordig, zij zijn Margot en Sjors, ik ben Schippersz, zij vertellen over hun liefde voor de Nova Cura en dat klinkt helemaal niet sentimenteel. Ik vertel dat er verhalen komen met een glansrol voor hun en mijn Nova Cura, verhalen van de vaart voor Schuttevaer, die verbazend actueel blijken.

De ontmoeting met Margot en Sjors van de Nova Cura voelt vertrouwd en vanzelfsprekend, dank zij die Nova Cura. Dank zij Zwartsluis ook en de Nationale Sleepbootdagen , waar zij voor het laatst zestien jaar geleden aan meededen en die ik voor de eerste keer bezocht.
Schippersz kwam om varend erfgoed te bewonderen. Hij keerde weer met dit verhaaltje van de vaart, opgeborreld uit een bron die nooit opdroogt.