Column

Maritime Sisters: Windsector vraagt om toverkunst

Maak plaats, maak plaats, maak plaats, de Maritime Sisters hebben haast! Waarom? Nou dat heeft te maken met energietransitie-trein, die in volle vaart doordendert. Onze vorige column ging over een veilige Noordzee en hoe druk het daar wordt. Heel druk. Het halen van de klimaatdoelen vraagt namelijk om een nog ambitieuzer plan dan we dachten: verdubbeling van de windturbine-capaciteit op zee, in de helft van de tijd.

COLUMN

De Maritime Sisters hebben ongelooflijke haast.

Het betekent dat we in 2030 in plaats van 10,5 gigawatt, 21 gigawatt moeten hebben geïnstalleerd. Als Maritime Sisters houden wij best van een uitdaging, maar ruimte tover je niet zomaar uit de hoge hoed. De windturbines worden namelijk steeds groter en zodoende worden ook de afzonderlijke onderdelen, denk aan de turbines, rotorbladen en fundaties steeds immenser. Die enorme onderdelen moeten ook nog eens goed gecoördineerd bij elkaar komen. Je hebt daarvoor dus vooral voldoende haven- en kaderuimte nodig. Die ruimtevraag is nog onvoldoende meegenomen in de toekomstplannen van de Nederlandse overheid.

Alles volgeboekt

Maar we hebben toch meerdere havens in Nederland? Dat klopt, maar die worden ook benut voor de aanleg van Duitse, Deense en Ierse windparken. Bovendien lopen er nog de nodige waterstofprojecten en ook die electrolyzers worden er niet kleiner op. Kortom, de ruimte is schaars en wordt alleen maar schaarser.

En dan hebben we het nog niets eens gehad over de beschikbaarheid van voldoende installatieschepen om al die windturbines te plaatsen. Die zijn de komende jaren allemaal volgeboekt en dat geldt ook voor de schepen die in aanbouw zijn. En hier geldt wederom dat ook de schepen steeds groter worden en dus meer ruimte nodig hebben in de havens die ze aandoen.

Energiehaven

We hebben met z’n allen dus een complexe puzzel te leggen, maar er is altijd een silver lining. Er wordt door meerdere Europese haven hard (samen)gewerkt aan de realisatie van extra havencapaciteit. Een goed voorbeeld waar we (en natuurlijk vooral Sylvia) erg trots op zijn is de Energiehaven in het Noordzeekanaalgebied. Die wordt speciaal voor de windsector gecreëerd in de voormalige Averijhaven in Velsen. De haven is perfect gesitueerd voor de aanlevering, het onderhoud en de op- en overslag van windparkmateriaal.

Maar door de recente ontwikkelingen rond de energievoorziening in Nederland, is de realisatie van de Energiehaven vertraagd. En dat kunnen we absoluut niet gebruiken, we hebben namelijk ongelooflijke haast. We kunnen moeilijk tegen moeder natuur zeggen dat we de klimaatdoelen toch niet gaan halen…

Lees ook:

Maritime Sisters: KNRM verdient onze steun

Maritime Sisters: Guts & no limits

Maritime Sisters: Windsector vraagt om toverkunst | Schuttevaer.nl
Column

Maritime Sisters: Windsector vraagt om toverkunst

Maak plaats, maak plaats, maak plaats, de Maritime Sisters hebben haast! Waarom? Nou dat heeft te maken met energietransitie-trein, die in volle vaart doordendert. Onze vorige column ging over een veilige Noordzee en hoe druk het daar wordt. Heel druk. Het halen van de klimaatdoelen vraagt namelijk om een nog ambitieuzer plan dan we dachten: verdubbeling van de windturbine-capaciteit op zee, in de helft van de tijd.

COLUMN

De Maritime Sisters hebben ongelooflijke haast.

Het betekent dat we in 2030 in plaats van 10,5 gigawatt, 21 gigawatt moeten hebben geïnstalleerd. Als Maritime Sisters houden wij best van een uitdaging, maar ruimte tover je niet zomaar uit de hoge hoed. De windturbines worden namelijk steeds groter en zodoende worden ook de afzonderlijke onderdelen, denk aan de turbines, rotorbladen en fundaties steeds immenser. Die enorme onderdelen moeten ook nog eens goed gecoördineerd bij elkaar komen. Je hebt daarvoor dus vooral voldoende haven- en kaderuimte nodig. Die ruimtevraag is nog onvoldoende meegenomen in de toekomstplannen van de Nederlandse overheid.

Alles volgeboekt

Maar we hebben toch meerdere havens in Nederland? Dat klopt, maar die worden ook benut voor de aanleg van Duitse, Deense en Ierse windparken. Bovendien lopen er nog de nodige waterstofprojecten en ook die electrolyzers worden er niet kleiner op. Kortom, de ruimte is schaars en wordt alleen maar schaarser.

En dan hebben we het nog niets eens gehad over de beschikbaarheid van voldoende installatieschepen om al die windturbines te plaatsen. Die zijn de komende jaren allemaal volgeboekt en dat geldt ook voor de schepen die in aanbouw zijn. En hier geldt wederom dat ook de schepen steeds groter worden en dus meer ruimte nodig hebben in de havens die ze aandoen.

Energiehaven

We hebben met z’n allen dus een complexe puzzel te leggen, maar er is altijd een silver lining. Er wordt door meerdere Europese haven hard (samen)gewerkt aan de realisatie van extra havencapaciteit. Een goed voorbeeld waar we (en natuurlijk vooral Sylvia) erg trots op zijn is de Energiehaven in het Noordzeekanaalgebied. Die wordt speciaal voor de windsector gecreëerd in de voormalige Averijhaven in Velsen. De haven is perfect gesitueerd voor de aanlevering, het onderhoud en de op- en overslag van windparkmateriaal.

Maar door de recente ontwikkelingen rond de energievoorziening in Nederland, is de realisatie van de Energiehaven vertraagd. En dat kunnen we absoluut niet gebruiken, we hebben namelijk ongelooflijke haast. We kunnen moeilijk tegen moeder natuur zeggen dat we de klimaatdoelen toch niet gaan halen…

Lees ook:

Maritime Sisters: KNRM verdient onze steun

Maritime Sisters: Guts & no limits