RECEPT

Nasi goreng van Henk

Voor 4 personen
1 pond hamlapjes in blokjes gesneden
1 zakje nasikruiden van Conimex
4 fijngesneden uien
2 preien
ketjap
een grote eetlepel sambal badjak extra heet van Koningsvogel
3 tot 5 teentjes fijngesneden knoflook
beetje zout, peper en wat strooiaroma
2 grote eetlepels oestersaus
pak Lassie Toverrijst in builtjes
eventueel wat dobbelsteentjes spek

Het vlees een dag van tevoren in de marinade van ketjap, knoflook en kruiden zetten. Heel lekker is om ook wat spekblokjes mee te marineren. De nasikruiden een paar uur van tevoren weken.

‘Bak in een grote wok het vlees en eventueel het spek bruin en laat het bijna gaar bakken. Voeg de uien toe en laat even meebakken. De geweekte nasikruiden toevoegen en als laatste de prei nog heel even meebakken. Voor het gemak gebruik ik de rijst in builtjes. Als die klaar is door het vlees mengen. Goed doorscheppen, de oestersaus erdoor doen en klaar. Vaak warm ik er nog een paar kant en klare sateetjes bij op en maak er ook zoetzure komkommersla bij. Daarvoor snijd je een komkommer in zo dun mogelijke plakken, je doet er een paar eetlepels azijn door, een flinke schep suiker en een beetje warm water. En dat laat je even staan.’

Door

Marja de Vet

Stamppotjes zijn favoriet bij Boender. Gemakkelijk en lekker vindt hij dat. ‘Rodekoolstamppot vind ik heerlijk. Daar maak ik gehaktballetjes bij en in de jus gaat een uitje en een tomaatje en veel kruiden. Die jus, die is zo lekker.’
Boender eet al van jongs af aan gekruid eten. ‘Er moet smaak aan zitten.’ Sinds 28 jaar is hij samen met zijn tweede vrouw Suzette (69), die in een huis aan de wal woont. Non, zoals hij haar altijd noemt (een troetelnaampje, wat schatje betekent), kwam in 1957 uit Indonesië naar Nederland en kookt alleen maar Indonesisch. ‘Daar heb ik wel wat van meegepikt. Ik bel haar ook vaak even onderweg met vragen over het eten. En dat ik van pittig eten houd, dat komt natuurlijk goed uit.’

Negen kinderen

Ze hebben samen negen kinderen, waarvan alleen Soraya, de jongste, nog thuis woont. ‘Ik heb mijn schip genoemd naar de oudste en de jongste vrouw in mijn leven. Anna is mijn moeder en Soraya mijn jongste kind.
‘Mijn vrouw kookt thuis. Ze kookt altijd enorme hoeveelheden. We zitten dan ook bijna nooit met z’n tweeën te eten. Ik zeg weleens: als bij ons de voordeur open gaat, gaat de koelkast ook open. Ik kan altijd iedereen mee naar huis nemen en ze mogen allemaal mee-eten. Zo gaat dat bij ons.

Een enkele keer kook ik weleens thuis. Nederlandse pot. En Soraya is de enige die daar ontzettend van houdt. Ze eet ook altijd van mijn bord. Dat is ook zo’n typisch Indische gewoonte. Dat doet ze in een restaurant ook. En wat mijn dochters ook doen: ze lopen de keuken in en vragen wat mammie heeft gekookt. Dan gaan ze bij de gootsteen staan met de mond open. En mammie voert ze met de hand en laat ze allemaal even proeven. Volwassen vrouwen, hoor! Echt Indonesisch is dat. Zo schept moe ook altijd voor mij op en de dochters scheppen voor hun mannen op. En wat moe opschept, dat wordt opgegeten. Iedereen wacht tot ik begin met eten, want ik ben het hoofd van de familie. We eten ook niet aan tafel. Ik eet waar ik zit als ik mijn bord krijg en meestal is dat op de bank. We hebben het al met al heel fijn met elkaar.’

Fat Kee

‘Als we uit eten gaan, dan gaan we naar Fat Kee in Den Haag. Dat is een Chinees die echt Chinees kookt. Het is er altijd steendruk. En als we dan gaan, dan spreekt zich dat al gauw rond in de familie, met als gevolg dat we altijd met een volle auto gaan. Iedereen wil mee. We hebben er nog nooit met z’n tweeën gezeten. We bestellen dan vanalles en wat overblijft nemen we mee naar huis. Ik ben zelf gek op Kantonese nasi, maar er staat ook altijd krokante bami op tafel en babi pangang. En vaak ook nog wel een gerecht met eend.

‘Op verjaardagen komt er alleen al ruim 40 man familie. Kinderen, kleinkinderen en achterkleinkinderen. Vroeger kookte mijn vrouw voor de hele meute, maar dat doen we nu niet meer. Iedereen neemt nu wat mee. De een is goed in loempiaatjes, de ander in bapao of pangsit en ga zo maar door. We zetten een partytent in de tuin en eten daar de hele middag al die kleine hapjes. En ’s avonds gaan we dan naar een wokrestaurant. We hangen heel erg aan elkaar en gaan ook meestal met de kinderen en aanhang op vakantie.’

Breipennen

Boender heeft zijn schip inmiddels te koop staan. ‘Ik heb vorig jaar klasse gemaakt en zou nog tot 2014 kunnen doorvaren. En dat is eigenlijk ook wel nodig, als we zo willen blijven leven als nu. Maar het is nu zo slecht, dat ik er niet zoveel zin meer in heb. Iedereen zegt altijd dat ik een goede ondernemer ben, maar ik heb er de laatste maand geld bij moeten doen en dat kan niet de bedoeling zijn. Als er geen koper komt, schuif ik ‘m misschien wel bij Heuvelman naar binnen. Dan maken ze er maar breipennen of kinderwagens van.’