Eerder definieerde de regering schijnconstructies als constructies, al dan niet grensoverschrijdend, waarmee werkgevers de randen van de wet opzoeken of er ook overheen gaan. ‘De feitelijke situatie wijkt bij schijnconstructies af van de (papieren) situatie zoals die wordt voorgespiegeld, met als doel het oneigenlijk concurreren op arbeidsvoorwaarden’, schrijft Asscher. ‘Indien de berichtgeving juist is, is hier mijns inziens sprake van een schijnconstructie. Bij detachering dient sprake te zijn van een tijdelijke situatie. Indien werknemers vijf of zelfs 10 jaar gedetacheerd zouden zijn, kan mijns inziens niet worden gesproken van tijdelijkheid. De detacheringsrichtlijn zou dan niet van toepassing moeten zijn. Naar mijn mening zou dan gewoon het vrij verkeer van werknemers, met de daarbij behorende arbeidsvoorwaarden en afdracht van belasting en sociale premies,  moeten gelden.’