Mediaoffensief vissersbonden tegen aanlandingsplicht

Visned en de Nederlandse Vissersbond lopen samen te hoop tegen de aanlandingsplicht waartoe het Europees Parlement onlangs heeft besloten. De visserijorganisaties zijn een mediaoffensief begonnen. Ze vinden de maatregel buitengewoon onverstandig en stellen te zijn ‘lamgeslagen door deze vreemde gang van zaken’.

Mediaoffensief vissersbonden tegen aanlandingsplicht

De bonden proberen aan te tonen dat de verplichte aanlanding van alle gevangen vis een averechts effect heeft op de ecosystemen in zee. ‘Het betekent dat de vissers  de gehele vangst, inclusief ondermaatse, jonge vis, dood aan land moeten brengen. In de huidige visserijpraktijk worden deze vissen zo snel mogelijk overboord gezet, zodat ze verder kunnen leven of als voedsel kunnen dienen voor andere soorten in het ecosysteem.’

Volgens Klaas-Jelle Koffeman, lid van VisNed en schipper op de FD-281, druist de maatregel in tegen alles wat de afgelopen 25 jaar is bereikt op het gebied van duurzaamheid. ‘Wij als vissers hebben de afgelopen jaren veel offers gebracht. Onze vloot is drastisch ingekrompen, we hebben geïnvesteerd in nieuwe, duurzame vistechnieken, we houden ons aan de geldende quota en houden rekening met gebieden die beperkt toegankelijk of geheel gesloten zijn voor de visserij. De visserman is tegenwoordig heel bewust bezig met het ecosysteem. Al deze maatregelen hebben effect gehad en de visbestanden in de Noordzee staan er ontzettend goed voor.’

Als bewijs daarvoor voeren de organisaties aan dat recente cijfers van de Internationale Raad voor Onderzoek der Zee (ICES) laten zien dat de hoeveelheid schol in de Noordzee flink blijft toenemen en momenteel naar schatting 663.200 ton bedraagt. ‘Dit is de hoogste stand in de periode waarover er schattingen worden bijgehouden (vanaf 1957). Ook de haring doet het goed. Er leeft nu meer dan twee miljoen ton haring in de Noordzee. En de hoeveelheid volwassen tong neemt eveneens toe. Zelfs het kabeljauwbestand, dat al jaren onder druk staat, groeit traag maar gestaag de goede kant op.’

Koffeman stelt dat dit te danken is aan de maatregelen die de vissers zelf hebben genomen. ‘Omdat het zo goed gaat, zou je toch met gezond verstand zeggen dat we de genomen maatregelen moeten continueren en geen nieuwe regels moeten toepassen waarvan we het effect in de nabije toekomst niet weten.’

Overlevingskansen

De visserij erkent dat er, ondanks allerlei maatregelen, nog steeds ongewenste bijvangst is, bijvoorbeeld in de vorm van andere vissoorten, of te kleine (jonge) vis. Maar de sector vindt teruggooien ecologisch te prevaleren boven aanlanding van vis die ongeschikt is voor de consument. Volgens de vissers overleeft een groot deel van de teruggegooide vis. ‘En het deel dat dit niet overleeft, verdwijnt in de natuurlijke voedselketen. Met de nieuwe maatregel om alle vis aan wal te brengen, wordt het hele ecosysteem dus in de war geschopt’, concludeert Koffeman vol ongeloof.

‘De Nederlandse vissers willen helemaal geen dode vis aanlanden’, vult Derk-Jan Berends, secretaris van de Nederlandse Vissersbond, aan. Hij vreest dat de visserijsector straks weer ‘terug bij af’ is. ‘Dat er weer een situatie ontstaat waarbij vis gebruikt wordt als bemesting van het land en als visvoer (pufvisserij).’

Oneconomisch

Ook economisch zijn de consequenties van de maatregel groot, want vissers moeten zich nog wel aan hun quota houden. Berends: ‘Als je ondermaatse vis aanvoert, gaat dit gewoon van het quotum af, terwijl ze dat deel helemaal niet kunnen missen. En als de prijs goed is, kan het juist weer interessant worden om ondermaatse vis aan te voeren voor de vismeelfabriek of voor biobrandstoffen. Daar willen we toch helemaal niet heen als sector?’

Volgens Berends is het onbegrip onder de vissers zeer groot. ‘Ze begrijpen er helemaal niets van. Als ze een millimeter te kleine vis aanvoeren, worden ze direct gestraft. In de Britse wateren kunnen vissers hiervoor zelfs boetes krijgen tot 50.000 pond. En straks zou je ineens alle vis moeten aanlanden, zonder minimum maten?’

VisNed en de Nederlandse Vissersbond beraden zich op verdere stappen en zijn in overleg met Europese collega-organisaties om in Noordzee-verband af te stemmen hoe ze met deze nieuwe regelgeving moeten omgaan. ‘Ook vissers uit andere Europese landen, zoals Denemarken, Duitsland en België, hebben vol ongeloof op de besluiten gereageerd.’

Uitzondering

Het Nederlandse Europarlementslid Lambert van Nistelrooij (CDA) heeft naar aanleiding van dit bericht contact opgenomen met het kantoor van Eurocommissaris Damanaki van Visserij. Volgens zijn woordvoerder heeft hij daar te horen gekregen dat innovatieve manieren of hulpmiddelen om vis met een goede overlevingskans terug te gooien in zee zullen worden toegestaan. Van Nistelrooij heeft om schriftelijke bevestiging hiervan gevraagd. (PN)

Mediaoffensief vissersbonden tegen aanlandingsplicht | Schuttevaer.nl

Mediaoffensief vissersbonden tegen aanlandingsplicht

Visned en de Nederlandse Vissersbond lopen samen te hoop tegen de aanlandingsplicht waartoe het Europees Parlement onlangs heeft besloten. De visserijorganisaties zijn een mediaoffensief begonnen. Ze vinden de maatregel buitengewoon onverstandig en stellen te zijn ‘lamgeslagen door deze vreemde gang van zaken’.

Mediaoffensief vissersbonden tegen aanlandingsplicht

De bonden proberen aan te tonen dat de verplichte aanlanding van alle gevangen vis een averechts effect heeft op de ecosystemen in zee. ‘Het betekent dat de vissers  de gehele vangst, inclusief ondermaatse, jonge vis, dood aan land moeten brengen. In de huidige visserijpraktijk worden deze vissen zo snel mogelijk overboord gezet, zodat ze verder kunnen leven of als voedsel kunnen dienen voor andere soorten in het ecosysteem.’

Volgens Klaas-Jelle Koffeman, lid van VisNed en schipper op de FD-281, druist de maatregel in tegen alles wat de afgelopen 25 jaar is bereikt op het gebied van duurzaamheid. ‘Wij als vissers hebben de afgelopen jaren veel offers gebracht. Onze vloot is drastisch ingekrompen, we hebben geïnvesteerd in nieuwe, duurzame vistechnieken, we houden ons aan de geldende quota en houden rekening met gebieden die beperkt toegankelijk of geheel gesloten zijn voor de visserij. De visserman is tegenwoordig heel bewust bezig met het ecosysteem. Al deze maatregelen hebben effect gehad en de visbestanden in de Noordzee staan er ontzettend goed voor.’

Als bewijs daarvoor voeren de organisaties aan dat recente cijfers van de Internationale Raad voor Onderzoek der Zee (ICES) laten zien dat de hoeveelheid schol in de Noordzee flink blijft toenemen en momenteel naar schatting 663.200 ton bedraagt. ‘Dit is de hoogste stand in de periode waarover er schattingen worden bijgehouden (vanaf 1957). Ook de haring doet het goed. Er leeft nu meer dan twee miljoen ton haring in de Noordzee. En de hoeveelheid volwassen tong neemt eveneens toe. Zelfs het kabeljauwbestand, dat al jaren onder druk staat, groeit traag maar gestaag de goede kant op.’

Koffeman stelt dat dit te danken is aan de maatregelen die de vissers zelf hebben genomen. ‘Omdat het zo goed gaat, zou je toch met gezond verstand zeggen dat we de genomen maatregelen moeten continueren en geen nieuwe regels moeten toepassen waarvan we het effect in de nabije toekomst niet weten.’

Overlevingskansen

De visserij erkent dat er, ondanks allerlei maatregelen, nog steeds ongewenste bijvangst is, bijvoorbeeld in de vorm van andere vissoorten, of te kleine (jonge) vis. Maar de sector vindt teruggooien ecologisch te prevaleren boven aanlanding van vis die ongeschikt is voor de consument. Volgens de vissers overleeft een groot deel van de teruggegooide vis. ‘En het deel dat dit niet overleeft, verdwijnt in de natuurlijke voedselketen. Met de nieuwe maatregel om alle vis aan wal te brengen, wordt het hele ecosysteem dus in de war geschopt’, concludeert Koffeman vol ongeloof.

‘De Nederlandse vissers willen helemaal geen dode vis aanlanden’, vult Derk-Jan Berends, secretaris van de Nederlandse Vissersbond, aan. Hij vreest dat de visserijsector straks weer ‘terug bij af’ is. ‘Dat er weer een situatie ontstaat waarbij vis gebruikt wordt als bemesting van het land en als visvoer (pufvisserij).’

Oneconomisch

Ook economisch zijn de consequenties van de maatregel groot, want vissers moeten zich nog wel aan hun quota houden. Berends: ‘Als je ondermaatse vis aanvoert, gaat dit gewoon van het quotum af, terwijl ze dat deel helemaal niet kunnen missen. En als de prijs goed is, kan het juist weer interessant worden om ondermaatse vis aan te voeren voor de vismeelfabriek of voor biobrandstoffen. Daar willen we toch helemaal niet heen als sector?’

Volgens Berends is het onbegrip onder de vissers zeer groot. ‘Ze begrijpen er helemaal niets van. Als ze een millimeter te kleine vis aanvoeren, worden ze direct gestraft. In de Britse wateren kunnen vissers hiervoor zelfs boetes krijgen tot 50.000 pond. En straks zou je ineens alle vis moeten aanlanden, zonder minimum maten?’

VisNed en de Nederlandse Vissersbond beraden zich op verdere stappen en zijn in overleg met Europese collega-organisaties om in Noordzee-verband af te stemmen hoe ze met deze nieuwe regelgeving moeten omgaan. ‘Ook vissers uit andere Europese landen, zoals Denemarken, Duitsland en België, hebben vol ongeloof op de besluiten gereageerd.’

Uitzondering

Het Nederlandse Europarlementslid Lambert van Nistelrooij (CDA) heeft naar aanleiding van dit bericht contact opgenomen met het kantoor van Eurocommissaris Damanaki van Visserij. Volgens zijn woordvoerder heeft hij daar te horen gekregen dat innovatieve manieren of hulpmiddelen om vis met een goede overlevingskans terug te gooien in zee zullen worden toegestaan. Van Nistelrooij heeft om schriftelijke bevestiging hiervan gevraagd. (PN)