Zesde Rehoboth maatje kleiner

Na de aankoop van een woning op Urk – de geboorteplaats van schipperse Marion Kleine (52) – verruilde de Rehoboth van Wim Kleine haar thuishaven Kampen voor het vissersdorp aan het IJsselmeer. Toch is voor Marion haar echte thuis nog altijd aan boord van de Rehoboth, intussen het zesde nieuwe schip dat ze lieten bouwen in de voorbije jaren.

Wim en Marion Kleine verruilen thuishaven Kampen voor Urk
‘De handel heeft mij wel geholpen’

Door Hannie Visser-Kieboom

Als het aan Marion ligt is de zesde Rehoboth wel het laatste nieuwbouwschip, dat ze vorig jaar lieten afbouwen in Werkendam en Lobith. Alles aan boord en in de woning is geheel naar haar wens. Echtgenoot Wim (51) hoort het lachend aan in de stuurhut. ‘Als er morgen iemand langskomt die een goede prijs biedt, dan verkoop ik hem zo weer.’

Maar aan stoppen met varen denken ze nog lang niet. Daarvoor vinden ze de binnenvaart te leuk en is de Rehoboth echt hun thuis. In 2004 liet hij zijn eerste nieuwe Rehoboth afbouwen. ‘Ik zat helemaal vooraan in die nieuwbouw-hype. De schepen waren toen niet aan te slepen en enkele schepen kon ik al heel snel goed verkopen. Die handel heeft me wel geholpen. Op de vorige Rehoboth hebben we zeven jaar gevaren, die jaren was er ook geen handel. In 2018 is de vorige Rehoboth verkocht aan schipper Munters uit Rijswijk. Ze vaart nu als Alfa-Mea.’

Kleiner

Tot twee keer toe liet Kleine een 135-meterschip afbouwen, maar nu vaart hij weer op een 110-meterschip. ‘We varen vaak in het Noorden en met een schip van 135 meter kun je alleen op groot water varen. Wij varen ook nog graag in de haarvaten van onze waterwegen.’

De afbouw van al die nieuwe schepen hield Kleine in eigen hand, iets dat hij met veel plezier deed. ‘Maar iedere afbouw kostte me wel vijf tot tien kilo. Toch is alleen maar varen ook wel een beetje saai. En door al die contacten in de afbouw wist ik precies waar ik moest zijn. Ik werk graag met dezelfde afbouwers.

‘Deze Rehoboth heeft bijvoorbeeld overal LED-verlichting, ook is het interieur weer moderner en zijn de boegschroef en de koppeling zwaarder uitgevoerd. En we hebben nu een autokraan van 20 meter. En door de camera’s zie ik altijd wat er aan boord gebeurt als ik eens een weekend op Urk ben en ergens stillig. Het schip vaart echt niet zonder mij.’

Bijbelse waarden

Wim Kleine stamt uit een schippersfamilie. Zijn overgrootvader had al een klipper met de naam Rehoboth. ‘Rehoboth verwijst naar een tekst uit de Bijbel en betekent “de Heere heeft ons ruimte gemaakt”. We varen nog altijd zes dagen in de week, maar op zondag liggen we stil. Dat vinden we belangrijk’, vertelt Wim.

Zo vraagt hij ook even stilte voor een gebed als zijn vrouw Marion hem zijn ontbijt aanreikt. ‘Mijn dochter Janita heeft nu haar eerste kind al aangemeld op het schippersinternaat in Werkendam. Daar houden ze nog vast aan bijbelse waarden. Maar het openbaar vervoer is daar wel minder goed dan in bijvoorbeeld Zwolle. Zelf bezocht ik ook het internaat in Zwolle. Als je nu kijkt naar al mijn leeftijdsgenoten die in 1985 van het internaat kwamen, zijn er nog maar weinig die varen. Het grootste deel woont aan de wal, of de vrouwen wonen aan de wal. Maar als je vrouw naar de wal gaat, wat betekent dat dan voor de opvolging aan boord? Ik vaar alleen met Nederlands personeel. Ik heb net weer een stuurman aangenomen. En onze matroos komt van Urk. Anderen varen juist alleen met buitenlanders. Maar dan moet je niet klagen dat het zo moeilijk is om personeel te vinden of dat de opvolging aan boord zo lastig is.’

Van zijn vier kinderen kozen twee voor een nautisch beroep. Zijn oudste dochter Janita trouwde met iemand van de wal, maar ze kozen wel voor de binnenvaart. Zij varen nu op de Lisanne. Eén zoon vaart op het vakantieschip Prins Willem-Alexander. Eerder was hij vier jaar lang aan boord van de Rehoboth.

Nieuwbouwgolf

De Rehoboth ligt half augustus in de Werkendamse haven voor een schilderbeurt aan de woning. Deze keer koos Kleine voor uitbesteden om alles helemaal glad te hebben. Na een week is de klus geklaard en kan hij weer een reis aannemen. Die kan overal heen gaan. ‘Als er iets te varen is. Het is te rustig. Ik zie weinig gebeuren, weinig opvaart ook. Als de wereldeconomie hapert of er met het milieu weer dwaze dingen gebeuren die het transport duurder maken, dan merk je dat direct.’

Toch verwacht Kleine niet dat een nieuwe nieuwbouwgolf nadelig is voor zijn bedrijf. ‘Het laatste transport uit China bestond bijna alleen uit tankers. Al komen er nog 100 bij, ik heb niks met tankers. Zelf kreeg ik ook wel eens commentaar bij weer een nieuw schip, maar schippers die commentaar hebben op nieuwbouw hebben vaak last van jaloezie.’

Kleine blijft positief, klagen komt niet in zijn woordenboek voor. Of het moet zijn over het gebrek aan ligplaatsen. ‘Ik heb al 15 jaar spudpalen en vroeger mocht je hem overal neerleggen. Nu moet je na drie dagen plaatsmaken in IJzendoorn als je even geen werk hebt. Daar mogen ze wel eens wat flexibeler in zijn.’