Zij-instromers ruilden file in voor spits

Hans Slagter en Ingrid van Willigen varen op de spits Imeros. Ze zijn zij-instromers en kozen voor de spitsenvaart omdat de dochter van een oud-spitsenvaarder er zo mooi over vertelde. Hun oorspronkelijke gedachte was, dat ze iets anders wilden met hun leven. En dat is goed gelukt.

-

Hans Slagter

Door

Henriette Driesen-Joanknecht

Hans en Ingrid benadrukken dat ze echte liefhebbers zijn van de spitsenvaart. Dat moet ook wel, want ze gingen er financieel flink op achteruit. Hans was namelijk freelance projectmanager en Ingrid senior beleidsadviseur. ‘We hebben er helemaal geen spijt van, helemaal niet. We wisten dat we er financieel flink op achteruit gingen. Het jachtige en inhoudsloze van ons vorige bestaan stond ons tegen, elke dag in de file. Het vrije leven trok ons aan.’

Wat meespeelde was dat ze al 20 jaar op een jacht woonden. ‘Eigenlijk is het daar allemaal begonnen. Ik heb in mijn jeugd nooit het idee gehad; kom laat ik eens gaan varen. Pas toen we in 2005-2006 die dochter van een spitsenschipper ontmoetten kwamen we op het idee’, herinnert Hans zich.

  • Tijdelijk uit de vaart wegens crisis

Dat het jacht langer was dan 15 meter had een voordeel bij het behalen van het vaarbewijs, want Ingrid hield een reisregistratie bij en hun vaardagen op het jacht telden vanwege de lengte van het jacht mee als vaartijd voor het groot vaarbewijs. Hans mag dus in principe met een zesbaksduwstel varen. ‘Ik ben het niet van plan, want het lijkt mij niet verstandig’, lacht hij daarover.

Slechte start

Ze kochten de spits in 2008 en voeren ermee tot het eind van dat jaar. Toen kregen ze last van de crisis. Hun andere afkomst bood in die tijd voordelen, want ze legden het schip stil en verhuurden haar als opslagruimte. Ingrid werkte in die tijd als ZZP’er en Hans had een jaarcontract. Momenteel zijn ze bezig om het binnenvaartbedrijf weer op te starten zoals ze het voor ogen hadden en werkt Ingrid nog een paar dagen per week aan de wal.

Ingrid is van huis uit sociologe. Het valt haar van uit sociologisch oogpunt op dat de binnenvaart een mannenwereld is, al heeft de jongere generatie daar minder last van. ‘Sommige vrouwen zie je niet eens. De jongere generatie is daar wel vanaf. Die vrouwen komen ook buiten een praatje maken’, constateert ze.

Hulp

Hans en Ingrid vinden het belangrijk dat de huidige spitsenvloot voor de beroepsvaart behouden blijft. Daarom hopen ze dat er nog veel instromers bijkomen. Op de website www.imeros.nl vertellen ze over hun eigen overstap. De website trekt geïnteresseerden aan en Hans krijgt per mail regelmatig vragen of en hoe je zoiets moet aanpakken. Af en toe varen er opstappers mee om hun vaaruren te maken.

Ook het samenwerkingsverband van spitsen ELV biedt zij-instromers hulp aan. ‘Het is een kwestie van vraag en aanbod. Het is allemaal niet structureel opgezet, maar die mogelijkheid is er wel’, legt Hans uit.

Het echtpaar is optimistisch over de toekomst van de spitsenvaart. ‘Als je pessimistisch denkt, blijft er niks van over. Maar het een is feit dat Frankrijk veel sluizen renoveert en niet vergroot. Bovendien, het wegvervoer heeft ook te maken met schaalvergroting en toch rijden er nog steeds bestelbusjes rond’, concluderen ze.

Marifoon-Frans

Het is handig als zij-instromers zo snel mogelijk Frans leren spreken. Vooral het ‘marifoon-Frans’, dat je eigenlijk alleen in de praktijk kunt leren. Aan schoolfrans heb je aan boord weinig, zegt Hans. ‘Ze spreken op de sluizen alleen Frans, maar die sluismeesters zijn gewone mensen uit de dorpen en spreken vaak een dialect. Het marifoonfrans leer je alleen door goed te luisteren en zelf te praten.’

Eén Frans woordje leerden ze snel genoeg: grève (staking). Een onverwachte staking herinnert ze aan het wegvallen van de werkdruk. ‘De Fransen staken voor vanalles. Het heeft te maken met de vakbond waarvan een sluismeester lid is. Als er ’s morgens een sluismeester van de ene vakbond werkt en ’s middags één van de andere vakbond, dan kan het zomaar zijn dat de sluismeester van de middagploeg de sluis wel mag laten draaien van zijn vakbond. Je weet alleen bij landelijke stakingen waarvoor ze staken. Maar dat onverwachte maakt het voor ons leuk. We zouden daarom ook geen containerschip willen. Dan hadden we net zo goed in de file kunnen blijven staan.’

Scheepsgegevens

Scheepsnaam: Imeros. Lengte: 39,11 meter. Breedte: 5,09 meter. Diepgang: 2,63 meter. Tonnage: 386 ton. Europanummer: 02327419. Motor: Scania, 390 pk. Bouwjaar: 1961. Thuishaven: Sliedrecht. Eigenaar: VOF Imeros.

Zij-instromers ruilden file in voor spits | Schuttevaer.nl

Zij-instromers ruilden file in voor spits

Hans Slagter en Ingrid van Willigen varen op de spits Imeros. Ze zijn zij-instromers en kozen voor de spitsenvaart omdat de dochter van een oud-spitsenvaarder er zo mooi over vertelde. Hun oorspronkelijke gedachte was, dat ze iets anders wilden met hun leven. En dat is goed gelukt.

-

Hans Slagter

Door

Henriette Driesen-Joanknecht

Hans en Ingrid benadrukken dat ze echte liefhebbers zijn van de spitsenvaart. Dat moet ook wel, want ze gingen er financieel flink op achteruit. Hans was namelijk freelance projectmanager en Ingrid senior beleidsadviseur. ‘We hebben er helemaal geen spijt van, helemaal niet. We wisten dat we er financieel flink op achteruit gingen. Het jachtige en inhoudsloze van ons vorige bestaan stond ons tegen, elke dag in de file. Het vrije leven trok ons aan.’

Wat meespeelde was dat ze al 20 jaar op een jacht woonden. ‘Eigenlijk is het daar allemaal begonnen. Ik heb in mijn jeugd nooit het idee gehad; kom laat ik eens gaan varen. Pas toen we in 2005-2006 die dochter van een spitsenschipper ontmoetten kwamen we op het idee’, herinnert Hans zich.

  • Tijdelijk uit de vaart wegens crisis

Dat het jacht langer was dan 15 meter had een voordeel bij het behalen van het vaarbewijs, want Ingrid hield een reisregistratie bij en hun vaardagen op het jacht telden vanwege de lengte van het jacht mee als vaartijd voor het groot vaarbewijs. Hans mag dus in principe met een zesbaksduwstel varen. ‘Ik ben het niet van plan, want het lijkt mij niet verstandig’, lacht hij daarover.

Slechte start

Ze kochten de spits in 2008 en voeren ermee tot het eind van dat jaar. Toen kregen ze last van de crisis. Hun andere afkomst bood in die tijd voordelen, want ze legden het schip stil en verhuurden haar als opslagruimte. Ingrid werkte in die tijd als ZZP’er en Hans had een jaarcontract. Momenteel zijn ze bezig om het binnenvaartbedrijf weer op te starten zoals ze het voor ogen hadden en werkt Ingrid nog een paar dagen per week aan de wal.

Ingrid is van huis uit sociologe. Het valt haar van uit sociologisch oogpunt op dat de binnenvaart een mannenwereld is, al heeft de jongere generatie daar minder last van. ‘Sommige vrouwen zie je niet eens. De jongere generatie is daar wel vanaf. Die vrouwen komen ook buiten een praatje maken’, constateert ze.

Hulp

Hans en Ingrid vinden het belangrijk dat de huidige spitsenvloot voor de beroepsvaart behouden blijft. Daarom hopen ze dat er nog veel instromers bijkomen. Op de website www.imeros.nl vertellen ze over hun eigen overstap. De website trekt geïnteresseerden aan en Hans krijgt per mail regelmatig vragen of en hoe je zoiets moet aanpakken. Af en toe varen er opstappers mee om hun vaaruren te maken.

Ook het samenwerkingsverband van spitsen ELV biedt zij-instromers hulp aan. ‘Het is een kwestie van vraag en aanbod. Het is allemaal niet structureel opgezet, maar die mogelijkheid is er wel’, legt Hans uit.

Het echtpaar is optimistisch over de toekomst van de spitsenvaart. ‘Als je pessimistisch denkt, blijft er niks van over. Maar het een is feit dat Frankrijk veel sluizen renoveert en niet vergroot. Bovendien, het wegvervoer heeft ook te maken met schaalvergroting en toch rijden er nog steeds bestelbusjes rond’, concluderen ze.

Marifoon-Frans

Het is handig als zij-instromers zo snel mogelijk Frans leren spreken. Vooral het ‘marifoon-Frans’, dat je eigenlijk alleen in de praktijk kunt leren. Aan schoolfrans heb je aan boord weinig, zegt Hans. ‘Ze spreken op de sluizen alleen Frans, maar die sluismeesters zijn gewone mensen uit de dorpen en spreken vaak een dialect. Het marifoonfrans leer je alleen door goed te luisteren en zelf te praten.’

Eén Frans woordje leerden ze snel genoeg: grève (staking). Een onverwachte staking herinnert ze aan het wegvallen van de werkdruk. ‘De Fransen staken voor vanalles. Het heeft te maken met de vakbond waarvan een sluismeester lid is. Als er ’s morgens een sluismeester van de ene vakbond werkt en ’s middags één van de andere vakbond, dan kan het zomaar zijn dat de sluismeester van de middagploeg de sluis wel mag laten draaien van zijn vakbond. Je weet alleen bij landelijke stakingen waarvoor ze staken. Maar dat onverwachte maakt het voor ons leuk. We zouden daarom ook geen containerschip willen. Dan hadden we net zo goed in de file kunnen blijven staan.’

Scheepsgegevens

Scheepsnaam: Imeros. Lengte: 39,11 meter. Breedte: 5,09 meter. Diepgang: 2,63 meter. Tonnage: 386 ton. Europanummer: 02327419. Motor: Scania, 390 pk. Bouwjaar: 1961. Thuishaven: Sliedrecht. Eigenaar: VOF Imeros.