Wat eten we vandaag? Rode kool met hachee

‘Ik eet altijd eerst’, zegt Leny Baars, die met man Wim op het ms Kilstroom van 2500 ton vaart. ‘Daarna ga ik naar boven en neem ik het roer over. Wim eet dan in zijn eentje beneden en gaat daarna een uurtje liggen. Niet gezellig, maar wel efficiënt. Wij eten nooit in de stuurhut. Dat vind ik niks, het eten is al koud voordat je aan tafel zit, want we moeten buitenom. En warmhoudborden vind ik zo’n gedoe.’

Rode kool met hachee

Recept
Rode kool met hachee voor twee personen.

Benodigheden:

6 à 7 uien
2 laurierblaadjes
8 teentjes kruidnagelen (gedroogd)
3 ons rundvlees (blokjes)
scheutje ketjap
1 pot rode kool
aardappels naar behoefte

Bestrooi het vlees met zout en peper en braad de blokjes in de boter aan. Blus dit af met een beetje water. Snij de uien in grote stukken en doe ze bij het rundvlees. Doe de laurier en de kruidnagels erbij en een scheutje ketjap. Laat dit alles 1½  tot 2 uur smoren op laag vuur. Met gekookte aardappels en rode kool opdienen.

Door

Marja de Vet

‘Alleen als we stilliggen, eten we samen en dat is natuurlijk veel gezelliger. Als we in het noorden zijn, vaart onze dochter uit Groningen wel eens mee met man en kind.

‘Vandaag eten we nasi, gisteren gebakken aardappelen met een varkenshaasje en sla’, vertelt Leny aan de telefoon. Maar haar man geeft de gouden tip: ‘Rode kool met hachee, dat maakt ze het lekkerst’, roept Wim op de achtergrond.

rode kool
De Kilstroom (2500 ton) maakt meestal lang ereizen voor de Oostenrijkse bevrachter Multinaut. ‘Dan komen we anderhalf tot twee weken niet van boord. Je moet dus veel inslaan. Het droge spul koop ik allemaal in Nederland. Ik ga naar één supermarkt en heb al gauw voor 400 tot 500 euro aan boodschappen. Eens in de zoveel tijd gaan we ook naar de Makro. Het gekke is: als ik boodschappen doe voor aan de wal vergeet ik nog wel eens iets, maar als ik boodschappen doe voor aan boord, ben ik heel precies. Ik loop de gangen door en houd mijn hoofd er goed bij. In je achterhoofd weet je dat je niets mag vergeten.

‘In Wenen doe ik ook vaak boodschappen. Daar kun je na een paar weken varen het verse spul weer aanvullen. Daar zit een grote Merkur, vlak bij de haven. De groente is van dezelfde kwaliteit als in de Nederlandse winkels en ze hebben ook ongeveer hetzelfde aanbod. Het maakt niet zoveel uit, je kunt tegenwoordig overal boodschappen doen. Alleen dingen als pasta, die smaken in Oostenrijk toch net even iets anders. Ik kan niet uitleggen wat er dan anders is, maar ik proef het wel.’

Drie vriezers

De boodschappen worden aan boord in de vele keukenkasten opgeborgen. Verder zijn er drie vriezers, een grote koelkast en een speciale groentenkoelkast die vier graden warmer is dan de gewone koelkast. ‘Toen we het schip kochten, vond Leny de keuken niet erg mooi’, zegt Wim. ‘Ik beloofde haar toen nieuwe handgrepen op de kastjes te maken, maar het waren zoveel kastjes dat ik er maar niet aan ben begonnen. En nu zijn we er aan gewend.’

Ui100
‘Verse groente is voor een week of twee aan boord’, zegt Leny. ‘We eten dan eerst de groente die je niet zo lang kunt bewaren. Zeg maar eerst de sla en pas later de broccoli. Fruit is er ook altijd. En dan vooral fruit wat langer houdbaar is, zoals perssinaasappels, bananen en appels. Ook dat wordt naar gelang de houdbaarheid gegeten.’

De familie Baars eet vrijwel altijd tussen de middag. ‘We beginnen ’s morgens vroeg met varen en zijn dan tussen de middag wel toe aan een warme hap.’

Vliegende kip

De Roemeense bemanning aan boord van de Kilstroom kookt zijn eigen potje. ‘Ze krijgen eetgeld van ons. Eens in de twee, drie dagen koken ze een grote pan soep en dat eten ze dan met brood. Heel veel brood. Ze koken bijna nooit aardappels. Die soep, dat is niet veel: wat paprika’s, veel bouillon en een beetje kip, net niks.’

‘Het lijkt meer alsof de kip er overheen is gevlogen’, voegt Wim Baars toe.

‘Eigenlijk kijken we nooit in hun pannen, dat houden we gescheiden’, zegt Leny. ‘Maar je krijgt natuurlijk wel het een en ander mee. Ik zie dat ze voor een weeshuis brood mee hebben als ze aan boord komen. Waarschijnlijk wordt veel van het eetgeld bewaard voor thuis. Dat moeten ze zelf weten.’

Wat eten we vandaag? Rode kool met hachee | Schuttevaer.nl

Wat eten we vandaag? Rode kool met hachee

‘Ik eet altijd eerst’, zegt Leny Baars, die met man Wim op het ms Kilstroom van 2500 ton vaart. ‘Daarna ga ik naar boven en neem ik het roer over. Wim eet dan in zijn eentje beneden en gaat daarna een uurtje liggen. Niet gezellig, maar wel efficiënt. Wij eten nooit in de stuurhut. Dat vind ik niks, het eten is al koud voordat je aan tafel zit, want we moeten buitenom. En warmhoudborden vind ik zo’n gedoe.’

Rode kool met hachee

Recept
Rode kool met hachee voor twee personen.

Benodigheden:

6 à 7 uien
2 laurierblaadjes
8 teentjes kruidnagelen (gedroogd)
3 ons rundvlees (blokjes)
scheutje ketjap
1 pot rode kool
aardappels naar behoefte

Bestrooi het vlees met zout en peper en braad de blokjes in de boter aan. Blus dit af met een beetje water. Snij de uien in grote stukken en doe ze bij het rundvlees. Doe de laurier en de kruidnagels erbij en een scheutje ketjap. Laat dit alles 1½  tot 2 uur smoren op laag vuur. Met gekookte aardappels en rode kool opdienen.

Door

Marja de Vet

‘Alleen als we stilliggen, eten we samen en dat is natuurlijk veel gezelliger. Als we in het noorden zijn, vaart onze dochter uit Groningen wel eens mee met man en kind.

‘Vandaag eten we nasi, gisteren gebakken aardappelen met een varkenshaasje en sla’, vertelt Leny aan de telefoon. Maar haar man geeft de gouden tip: ‘Rode kool met hachee, dat maakt ze het lekkerst’, roept Wim op de achtergrond.

rode kool
De Kilstroom (2500 ton) maakt meestal lang ereizen voor de Oostenrijkse bevrachter Multinaut. ‘Dan komen we anderhalf tot twee weken niet van boord. Je moet dus veel inslaan. Het droge spul koop ik allemaal in Nederland. Ik ga naar één supermarkt en heb al gauw voor 400 tot 500 euro aan boodschappen. Eens in de zoveel tijd gaan we ook naar de Makro. Het gekke is: als ik boodschappen doe voor aan de wal vergeet ik nog wel eens iets, maar als ik boodschappen doe voor aan boord, ben ik heel precies. Ik loop de gangen door en houd mijn hoofd er goed bij. In je achterhoofd weet je dat je niets mag vergeten.

‘In Wenen doe ik ook vaak boodschappen. Daar kun je na een paar weken varen het verse spul weer aanvullen. Daar zit een grote Merkur, vlak bij de haven. De groente is van dezelfde kwaliteit als in de Nederlandse winkels en ze hebben ook ongeveer hetzelfde aanbod. Het maakt niet zoveel uit, je kunt tegenwoordig overal boodschappen doen. Alleen dingen als pasta, die smaken in Oostenrijk toch net even iets anders. Ik kan niet uitleggen wat er dan anders is, maar ik proef het wel.’

Drie vriezers

De boodschappen worden aan boord in de vele keukenkasten opgeborgen. Verder zijn er drie vriezers, een grote koelkast en een speciale groentenkoelkast die vier graden warmer is dan de gewone koelkast. ‘Toen we het schip kochten, vond Leny de keuken niet erg mooi’, zegt Wim. ‘Ik beloofde haar toen nieuwe handgrepen op de kastjes te maken, maar het waren zoveel kastjes dat ik er maar niet aan ben begonnen. En nu zijn we er aan gewend.’

Ui100
‘Verse groente is voor een week of twee aan boord’, zegt Leny. ‘We eten dan eerst de groente die je niet zo lang kunt bewaren. Zeg maar eerst de sla en pas later de broccoli. Fruit is er ook altijd. En dan vooral fruit wat langer houdbaar is, zoals perssinaasappels, bananen en appels. Ook dat wordt naar gelang de houdbaarheid gegeten.’

De familie Baars eet vrijwel altijd tussen de middag. ‘We beginnen ’s morgens vroeg met varen en zijn dan tussen de middag wel toe aan een warme hap.’

Vliegende kip

De Roemeense bemanning aan boord van de Kilstroom kookt zijn eigen potje. ‘Ze krijgen eetgeld van ons. Eens in de twee, drie dagen koken ze een grote pan soep en dat eten ze dan met brood. Heel veel brood. Ze koken bijna nooit aardappels. Die soep, dat is niet veel: wat paprika’s, veel bouillon en een beetje kip, net niks.’

‘Het lijkt meer alsof de kip er overheen is gevlogen’, voegt Wim Baars toe.

‘Eigenlijk kijken we nooit in hun pannen, dat houden we gescheiden’, zegt Leny. ‘Maar je krijgt natuurlijk wel het een en ander mee. Ik zie dat ze voor een weeshuis brood mee hebben als ze aan boord komen. Waarschijnlijk wordt veel van het eetgeld bewaard voor thuis. Dat moeten ze zelf weten.’