Bij de ontwikkeling van het oorspronkelijke Green Tug Concept waren ook Smit Engineering, Bakker Sliedrecht, Marin, Bureau Veritas, Nedstack Fuel Cell Technology, TNO Science and Industry en Linde Gas Benelux betrokken. Het door de overheid gefinancierde project had als doel een havensleper te ontwerpen voor de inzet in drukke havengebieden als Amsterdam en Rotterdam, waarbij de uitstoot van NOx en SOx en vaste deeltjes met 90% en die van CO2 met 50% zou worden gereduceerd. Deze ‘groene’ havensleper met een trekkracht van circa 65 ton zou worden uitgerust met brandstofcellen, batterijen en een hybride dieselgeneratorsysteem en had een lengte van 31 meter en een breedte van 12 meter moeten krijgen. Tot de bouw ervan kwam het echter niet, omdat de markt er volgens OSD-directeur Michiel Wijsmuller nog niet rijp voor was. Samen met Iskes heeft OSD nu op basis van de eerder opgedane kennis een ‘groene’ havensleper ontwikkelend, waarbij de uitstoot van CO2, SOx en NOx met 30% wordt gereduceerd.
Dieselelektrisch
De nu te bouwen slepers worden niet uitgerust met brandstofcellen, maar met een dieselelektrische voortstuwing met een geavanceerd powermanagementsysteem. Dit zogeheten Azistern 3270 type heeft een lengte van 32 meter, een breedte van 12 meter en een trekkracht van 70 ton. Voor de voortstuwing zijn drie dieselgeneratorsets nodig die de twee azimuth schroeven via elektromotoren onder het achterschip aandrijven en een boegschroef in het voorschip. Ook Damen Research heeft zich met het Azistern-concept beziggehouden, wat nu heeft geleid tot het ASD 3212 Green Tug Concept.