Vraag Wim IJsseldijk of hij aan zijn sleepboot verknocht is en hij antwoordt: ‘Veels te veel.’ Dat is maar goed ook, want die liefde moet gedeeld tussen twee partijen: het schip en de motor. Van die laatste houdt Wim misschien wel het meest. Hij staat soms verbaasd over zichzelf. ‘Ik ben zo gek dat ik, net aan boord, direct de machinekamer in ga en op de motor klop. Dan zeg ik: goedemiddag Deutz, alles onder controle? En daarna nog een klappie extra op de tuimelaar.’