IJzer als brandstof lijkt gek, maar helemaal vreemd is het ook weer niet. Als benzine of gasolie in een motor verbrandt, verbindt de brandstof zich met zuurstof. Daarbij komt warmte vrij. Daardoor zetten de gassen in de cilinder uit en die drukken de zuiger naar beneden. Via de krukas, wordt dit in een roterende beweging omgezet. Een ander woord voor ‘verbinden met zuurstof’ is oxideren. Naast fossiele brandstoffen kunnen nog een heleboel andere stoffen oxideren, waarbij net zo goed warmte vrijkomt. Oxideren van ijzer heet roesten. Wie ijzer met grote snelheid kan laten roesten, krijgt veel warmte. Hierop kan in principe een motor draaien. Om ijzer op hoge snelheid te laten roesten, moet het zeer fijn worden verpoederd. Zo is het niet ondenkbaar dat er te zijner tijd geen gasolie meer wordt getankt, maar een bak met fijn ijzerpoeder. Na de nodige uren varen zit er dan geen ijzerpoeder meer in de bak, maar een roodbruin poeder dat we allemaal kennen als roest. De bak is dan wel wat zwaarder, want het ijzer is nu met zuurstof verbonden en zuurstof weegt ook iets. En daarbij is het volume ook groter, want roest neemt beduidend meer plaats in dan puur ijzer.