• ‘Nu besteden we de weekenden aan onze vriendinnen’

• ‘Soms geloven mensen niet dat Robin schipper is’

Door Henriette Driesen-Joanknecht
Robin en Jannes kwamen elkaar tijdens hun werk aan boord tegen. Ze besloten samen het vierde jaar van de kapiteinsopleiding in Harlingen te doen. Daarna werkten ze weer samen als matroos, waarna hun wegen scheidden. Toch kwamen ze elkaar weer tegen en besloten om samen als zetschipper te gaan varen. Of ze altijd samen blijven varen weten ze niet. ‘Voorlopig vinden we het gezellig, maar we hebben ook te maken met onze vriendinnen. Die van Robin komt uit de binnenvaart. Die van mij van de wal. Zij wil eerst haar studie afmaken. Ze wil uiteindelijk neuropsycholoog worden’, vertelt Jannes.

Jannes wilde gaan varen omdat hij op de basisschool uitkeek op de overslag van Heembeton in Lelystad. Hij wilde aanvankelijk naar de marine en ging naar het vmbo in Harlingen. Op die school kwam hij erachter dat hij de binnenvaart leuk vond. Toch probeerde hij een jaar zeevaart, maar dat werd het niet. ‘Ik vind de binnenvaart leuker, omdat het werk afwisselender is.’

Adoptie

Robin werd geboren op Haïti en geadopteerd door een schippersechtpaar. Hij groeide op op het ms Arja en ging naar het internaat in Krimpen aan den IJssel. Zijn ouders kregen regelmatig opmerkingen, omdat zij een geadopteerd kind naar het internaat brachten. Maar Robin ervoer het internaat niet negatief. ‘Mensen hebben vaak een negatief beeld bij een schippersinternaat. Ik had het er goed naar mijn zin. Ik heb nog steeds contact met mensen die ik ken van het internaat. Ik vond het ook fijn dat ik daar normaal was. Alle schipperskinderen gingen in mijn jeugd naar het internaat.’

Hij ging na zijn middelbare schooltijd naar het STC in Rotterdam voor de toen nog drie-jarige opleiding stuurman/schipper. Intussen heeft hij alle papieren. Dat had hij vrij snel voor elkaar. Maar het maakt ook uit of je in een stimulerende omgeving zit, constateert hij. ‘Als je opgroeit in een omgeving die je stimuleert, waar je wordt gepusht, en als je vrienden hebt die er ook zo over denken. Dan haal je alles eerder dan wanneer je in een omgeving zit, waar iedereen het er maar bij laat hangen en denkt; het komt wel.’

Om de beurt

Toch blijft de verschijning van Robin exotisch in de binnenvaart, constateren beiden. ‘Regelmatig komt het voor dat mensen niet geloven dat hij de schipper is’, benadrukt Jannes. De verdeling schipper aan boord van de Amalia is overigens verdeeld in een week/week-systeem. ‘De ene week ben ik de baas en de andere week hij.’

Ze varen met de Amalia overal heen en hebben de Saar, Moezel en Lunen aangedaan en voeren een half jaar met  aluminium van Vlissingen naar Rotterdam. Een reis naar de Donau is inmiddels aangevraagd. Beiden zouden het voor hun vaargebied een verbetering vinden als de drinkwatertappunten handiger en gestandaardiseerd zouden worden ingericht. ‘Het zou handig zijn als je in Terneuzen drinkwater kon krijgen zonder afhankelijk te zijn van 50 cent munten. Je krijgt 330 liter voor 50 cent, dus je hebt een hoop munten nodig als je de bunkers wilt vullen. Een andere munt kan er niet in. In Amsterdam gaat het met chipknip, maar de chipknip gaat er over twee jaar uit. Een uniform systeem zou beter zijn’, vertellen ze.

Robin en Jannes sluiten een carrière als ondernemer in de binnenvaart niet uit, maar houden voorlopig een slag om de arm. Robin denkt dat het momenteel niet verstandig is voor zichzelf te beginnen, al lijkt het hem wel leuk. Jannes zou ook graag iets voor zichzelf willen opbouwen, maar hij moet daarin wel realistisch blijven, vindt hij.

Scheepsgegevens

Scheepsnaam: Amalia. Lengte: 110 meter. Breedte: 11,45 meter. Diepgang: 3,66 meter. Tonnage: 3225. Motor: ABC, 1800 pk. Europanummer: 02333547. Thuishaven: Werkendam. Bouwjaar: 2011. Eigenaar: Seolto BV.