‘Ambtenarij stelt banen veilig met regels’

Arie en Marga Frederiksen-Van den Akker varen op de Kempenaar Casa Nova. Ze begonnen in 1970 op een spits, stapten over op een andere spits en varen nu op hun tweede Kempenaar. De Casa Nova is vorig jaar naar de werf geweest en voldoet weer voor zeven jaar aan de eisen van de SI. Volgens het echtpaar worden veel regels speciaal bedacht omdat ze goed zijn voor de werkgelegenheid.

Arie en Marga

Door

Henriette Driesen-Joanknecht

‘Ik heb sterk de indruk dat veel zaken worden bedacht door mensen die zelf aan het werk willen blijven. Dan gaan ze rare dingen verzinnen.

  • Arie en Marga Frederiksen zien zichzelf niet in een huis wonen
  • ‘Dan gaan ze rare dingen verzinnen’

Zo moeten wij van de SI in de aftap van de waterzak een plug draaien in plaats van een kraantje, want een kraantje kan gaan lekken. Maar nu moet ik telkens de hele plug eruit draaien als ik water ga aftappen’, vertelt Arie.

Volgens het echtpaar zijn veel regels afgestemd op rederijschepen. De alarmering op de brandstoftank noemen ze als voorbeeld. ‘Eerst moesten wij een overloopalarm hebben op de bunker. Het overloopalarm is in ons vaargebied teruggedraaid, maar nu moeten we weer een laagste-niveaualarm hebben. Dat zijn regelingen voor schepen die met personeel varen. Als je zelf op je schip vaart zijn dat soort dingen onnodig, omdat je het zelf bijhoudt.’

Doodlopende weg

De eisen die aan schepen op het gebied van veiligheid worden gesteld zijn niet altijd in evenwicht met de voorzieningen voor de binnenvaart, constateren ze. Het verbaast ze behoorlijk. ‘Als wij door sluis Heumen varen, zien wij allemaal nieuwe palen zonder afloop naar de wal staan. Dan zit je je af te vragen hoe je van boord komt als je een ziekenauto of dokter nodig hebt. Dan moet een van ons het schip verhalen naar de sluis en die is hoog. En dan zitten ze te zeuren over veiligheid aan boord?’

Het echtpaar heeft een huis aan de wal. Ze zien zichzelf daar niet wonen als ze over een jaar of drie met varen zijn gestopt. ‘Dat is zoals we het nu zien. Ik ben weleens een week in ons huis en dan zie ik na een paar dagen eindelijk eens iemand door de straat lopen. Dat is te weinig leven. Het huis ligt aan een doodlopende weg, dat wordt het niet. We kochten het als investering en voor het geval er iets zou gebeuren, dat je dan ergens naartoe kunt’, vertelt Marga.

In de toekomst willen beiden het liefste aan boord blijven wonen. Maar er is tegenwoordig vraag naar Kempenaars. ‘De vraag naar Kempenaars stijgt doordat mensen op leeftijd stoppen met varen en erop blijven wonen. Die schepen gaan dan uit de markt. Aan boord blijven wonen lijkt ons ook het leukste. Dan kunnen we ’s zomers recreëren met het schip en als dat niet meer kan, gaan we rechtstreeks de aanleunwoning of serviceflat in.’

Vader Bertus

Beiden hebben tot nu toe altijd graag gevaren. De binnenvaart mag wel wat positiever naar zichzelf kijken, vinden ze. ‘Het is een van de mooiste beroepen, ook al is het soms ook een van de zorgelijkste en avontuurlijkste.
Schippers kijken teveel naar negatieve dingen, terwijl het een mooi beroep blijft. Dat vind ik soms jammer’, zegt Marga.

Marga is de dochter van bondsman Bertus (Bessel) van den Akker. Haar vaders strijdvaardigheid maakte veel indruk op haar. Zelf heeft ze op dat gebied de moed een beetje laten zakken. ‘Vroeger trokken we overal fel tegen ten strijde en tegenwoordig doen we nergens meer aan mee en zijn nergens lid van. Wij hebben voor alle blokkades gelegen. Dat kwam ook omdat mijn vader een bondsman was. Daar krijg je toch iets van mee’, vertelt ze. Haar vader is inmiddels 93 en nog goed bij de tijd. Het doel van de acties was om de roemruchte Evenredige Vrachtverdeling te behouden.

Bodemtarief

Arie en Marga hebben geen probleem met het huidige vrije-marktsysteem, maar zetten hun vraagtekens bij de verhoudingen in de markt. ‘Het voordeel van de beurs was dat er een bodem in de markt lag. In het huidige systeem ligt de machtsverhouding scheef. Er zou gewoon een bodemtarief moet zijn, zodat er vaker werd geconcurreerd op kwaliteit in plaats van prijs. Dat ondernemers in een goede tijd het onderste uit de kan willen hebben, komt omdat ze een slechte tijd moeten inlopen. Die druk ligt minder hoog, als er gemiddeld redelijker zou worden betaald.’

Scheepsgegevens

Scheepsnaam: Casa Nova. Lengte: 50 meter. Breedte: 6,60 meter. Diepgang: 2,31 meter. Tonnage: 523 ton.  Europanummer: 02101038. Motor: DAF, 300 pk. Bouwjaar: 1922. Eigenaar: VOF Frederiksen-Van den Akker. Thuishaven: Amsterdam.

‘Ambtenarij stelt banen veilig met regels’ | Schuttevaer.nl

‘Ambtenarij stelt banen veilig met regels’

Arie en Marga Frederiksen-Van den Akker varen op de Kempenaar Casa Nova. Ze begonnen in 1970 op een spits, stapten over op een andere spits en varen nu op hun tweede Kempenaar. De Casa Nova is vorig jaar naar de werf geweest en voldoet weer voor zeven jaar aan de eisen van de SI. Volgens het echtpaar worden veel regels speciaal bedacht omdat ze goed zijn voor de werkgelegenheid.

Arie en Marga

Door

Henriette Driesen-Joanknecht

‘Ik heb sterk de indruk dat veel zaken worden bedacht door mensen die zelf aan het werk willen blijven. Dan gaan ze rare dingen verzinnen.

  • Arie en Marga Frederiksen zien zichzelf niet in een huis wonen
  • ‘Dan gaan ze rare dingen verzinnen’

Zo moeten wij van de SI in de aftap van de waterzak een plug draaien in plaats van een kraantje, want een kraantje kan gaan lekken. Maar nu moet ik telkens de hele plug eruit draaien als ik water ga aftappen’, vertelt Arie.

Volgens het echtpaar zijn veel regels afgestemd op rederijschepen. De alarmering op de brandstoftank noemen ze als voorbeeld. ‘Eerst moesten wij een overloopalarm hebben op de bunker. Het overloopalarm is in ons vaargebied teruggedraaid, maar nu moeten we weer een laagste-niveaualarm hebben. Dat zijn regelingen voor schepen die met personeel varen. Als je zelf op je schip vaart zijn dat soort dingen onnodig, omdat je het zelf bijhoudt.’

Doodlopende weg

De eisen die aan schepen op het gebied van veiligheid worden gesteld zijn niet altijd in evenwicht met de voorzieningen voor de binnenvaart, constateren ze. Het verbaast ze behoorlijk. ‘Als wij door sluis Heumen varen, zien wij allemaal nieuwe palen zonder afloop naar de wal staan. Dan zit je je af te vragen hoe je van boord komt als je een ziekenauto of dokter nodig hebt. Dan moet een van ons het schip verhalen naar de sluis en die is hoog. En dan zitten ze te zeuren over veiligheid aan boord?’

Het echtpaar heeft een huis aan de wal. Ze zien zichzelf daar niet wonen als ze over een jaar of drie met varen zijn gestopt. ‘Dat is zoals we het nu zien. Ik ben weleens een week in ons huis en dan zie ik na een paar dagen eindelijk eens iemand door de straat lopen. Dat is te weinig leven. Het huis ligt aan een doodlopende weg, dat wordt het niet. We kochten het als investering en voor het geval er iets zou gebeuren, dat je dan ergens naartoe kunt’, vertelt Marga.

In de toekomst willen beiden het liefste aan boord blijven wonen. Maar er is tegenwoordig vraag naar Kempenaars. ‘De vraag naar Kempenaars stijgt doordat mensen op leeftijd stoppen met varen en erop blijven wonen. Die schepen gaan dan uit de markt. Aan boord blijven wonen lijkt ons ook het leukste. Dan kunnen we ’s zomers recreëren met het schip en als dat niet meer kan, gaan we rechtstreeks de aanleunwoning of serviceflat in.’

Vader Bertus

Beiden hebben tot nu toe altijd graag gevaren. De binnenvaart mag wel wat positiever naar zichzelf kijken, vinden ze. ‘Het is een van de mooiste beroepen, ook al is het soms ook een van de zorgelijkste en avontuurlijkste.
Schippers kijken teveel naar negatieve dingen, terwijl het een mooi beroep blijft. Dat vind ik soms jammer’, zegt Marga.

Marga is de dochter van bondsman Bertus (Bessel) van den Akker. Haar vaders strijdvaardigheid maakte veel indruk op haar. Zelf heeft ze op dat gebied de moed een beetje laten zakken. ‘Vroeger trokken we overal fel tegen ten strijde en tegenwoordig doen we nergens meer aan mee en zijn nergens lid van. Wij hebben voor alle blokkades gelegen. Dat kwam ook omdat mijn vader een bondsman was. Daar krijg je toch iets van mee’, vertelt ze. Haar vader is inmiddels 93 en nog goed bij de tijd. Het doel van de acties was om de roemruchte Evenredige Vrachtverdeling te behouden.

Bodemtarief

Arie en Marga hebben geen probleem met het huidige vrije-marktsysteem, maar zetten hun vraagtekens bij de verhoudingen in de markt. ‘Het voordeel van de beurs was dat er een bodem in de markt lag. In het huidige systeem ligt de machtsverhouding scheef. Er zou gewoon een bodemtarief moet zijn, zodat er vaker werd geconcurreerd op kwaliteit in plaats van prijs. Dat ondernemers in een goede tijd het onderste uit de kan willen hebben, komt omdat ze een slechte tijd moeten inlopen. Die druk ligt minder hoog, als er gemiddeld redelijker zou worden betaald.’

Scheepsgegevens

Scheepsnaam: Casa Nova. Lengte: 50 meter. Breedte: 6,60 meter. Diepgang: 2,31 meter. Tonnage: 523 ton.  Europanummer: 02101038. Motor: DAF, 300 pk. Bouwjaar: 1922. Eigenaar: VOF Frederiksen-Van den Akker. Thuishaven: Amsterdam.