Door

Henriette Driesen-Joanknecht

De Jong begon in 1968 als pas afgestudeerde leerkracht op een school in Grave. Vanwege haar studie pedagogiek aan de Radboud Universiteit zocht ze een school in Nijmegen. De baan op de schippersschool sloot goed aan bij haar opleiding en interesses.

• Juf Maria de Jong neemt afscheid van basisschool Sint Nicolaas

‘Ik was vanwege de lange reistijden op zoek naar een baan in Nijmegen. Een medestudente maakte mij attent op deze baan. Hier werd een leerkracht voor de aanvangsklas (klas 1) gevraagd. Voordat ik solliciteerde bezocht ik de school. Ik ontmoette er Broeder Cordulus, het toenmalige schoolhoofd. Ik vertelde dat ik leerkracht was, pedagogiek studeerde en cursussen speelleerklas had gevolgd. Hij vond het interessant en ik moest nog voor de vorm solliciteren. Op 20 september 1971 ben ik benoemd.’

Pijpenla

De school bestond slechts uit één lange gang waaraan alle klaslokalen lagen. De Jong vond het net een pijpenla. Dan was er nog een directiekamer, een gym- en muzieklokaal. Maar ze zag ook de gang die de school met het internaat verbond. Die gang symboliseerde voor haar de verbondenheid van school en internaat. Bijzonder vond ze de goede samenwerking tussen school en internaat. ‘Je kon direct merken dat er zorg was voor zowel het onderwijs als de opvoeding van schipperskinderen.
Er was veel overleg over de leerlingen. Activiteiten waar ouders bij betrokken waren, zoals ouderavonden, gebeurden op zondag. De ziekenbroeder, broeder Evatius, staat me nog goed bij. Hij was dé contactpersoon als er een kind ziek was.’

Rijen bedden

Uit haar beginjaren als juf op de Sint Nicolaasschool herinnert ze zich een jongen die aan haar vroeg of ze wilde zien waar hij sliep. Hij nam haar mee naar een enorme slaapzaal en begon de rijen en bedden te tellen, zodat hij kon laten zien welk bed van hem was.
Na een paar jaar kwamen er ook meisjes op het internaat. Dat was een belangrijke vooruitgang, vond Maria. Het werkte sfeerverhogend, want broertjes en zusjes waren voortaan bij elkaar.
In 1992 veranderde de schippersschool in een reguliere basisschool en werd voor het Jenaplanconcept gekozen. In die tijd is de school gaan groeien, dat moest om bestaansrecht te hebben.

Knuffels

Veel verschil tussen schipperskinderen en walkinderen is er niet, vindt De Jong. ‘Ik vind dat schipperskinderen in de eerste plaats gewoon kinderen zijn. Als kinderen zich op hun gemak voelen en lekker in hun vel zitten, dan kunnen ze zich goed ontwikkelen. Ik heb wel het belang geleerd van knuffels en extra aandacht als er heimwee is.
‘De kinderen hebben me veel geleerd over de schipperswereld en hun taal. In mijn begintijd had ik het over het erf. De schipperskinderen dachten dat ik het over het herft had. Even spraakverwarring dus.
‘Het viel me op dat deze kinderen veel prachtige schepen tekenden. Ook waren ze erg behendig op de evenwichtsbalk met gymnastiek. Misschien komt dat doordat ze gewend zijn om via de loopplank van en aan boord te gaan?’

Weerzien

Maria bladert door een van haar fotoboeken om herinneringen op te halen. ‘De leerkrachten deden ontzettend veel met de kinderen. We zwommen met ze, speelden toneel en gingen met ze naar de kermis. Ik had eens een kermiskind in mijn klas. Die was ik daar constant kwijt, omdat hij bij al zijn kennissen op visite ging. Ook herinner ik mij dat we met de kinderen naar Kamp Hattem gingen, dat was een gigantisch evenement.’
Ze merkte dat schippersouders, ondanks de grote afstand, erg betrokken zijn bij hun kinderen. ‘Schippersouders doen erg veel voor hun kinderen. De moeders maakten aan boord de mooiste engelenjurken voor het kerstspel. Voor de vastenactie maakten ze de leukste dingen om op school voor het goede doel te verkopen. Ik heb een geweldige tijd met de schipperskinderen en hun ouders gehad. Het lijkt me ontzettend leuk om oud-leerlingen op mijn afscheidsreceptie terug te zien, zodat ik kan zien hoe ze het nu maken.’ De receptie is 25 juni van 15.30 tot 17.30 uur in de aula van de Sint-Nicolaasschool. Het adres is: Antoinette van Pinxterenlaan 4, 6532 CW in Nijmegen.