Stagedagboek: Zaterdag na de visweek naar school

Als je opgroeit in een dorp waar de visserij een rol van betekenis speelt, dan kun je besmet raken. Arjan Kloos (24) vertrok op negenjarige leeftijd naar Urk waar hij introk bij zijn oom. Na de basisschool bezocht hij het VWO in Kampen, maar op een of andere manier zinde het hem niet. Op zijn zestiende hield hij het daar voor gezien en zette z’n eerste stap in de visserij. Niet op een grote kotter, maar bij oom Arie op de UK-274, die achter de garnalen aanzit.

-

Stagedagboek: Zaterdag na de visweek naar school

Door

W.M. den Heijer

Na de UK-274 volgde de ZK-13, UK-72 en de UK-190. Allemaal kleine kotters die het vooral moeten hebben van de visserij langs de kust. Daarna volgden enkele grotere vaartuigen, zoals de UK-168. Zijn laatste kotter was de UK-249, een ongeveer 18 meter lange garnalenkotter van de firma Woord-Wakker.

  • ‘Een papiertje heeft toch wel z’n nut’

In het najaar van 2009 maakte hij de overstap naar een flyshooter. Voorlopig als opstapper, maar hij hoopt dat de schipper straks tevreden over hem is, zodat hij een vaste plek kan krijgen. ‘Het bevalt me goed aan boord. De H-426 is een van origine Deense flyshooter, maar we varen onder Britse vlag. Ik heb nog een paar weken voor de boeg en misschien mag ik daarna wel blijven. Ik moet daar zelf aan werken natuurlijk. Maar het is niet eenvoudig. Ik ben vorig jaar september begonnen met de cursus SW-6 op het Berechja College op Urk. Dat staat voor Stuurman en Werktuigkundige. De cursus duurt twee jaar. Elke zaterdag zit ik van half negen tot half een in de schoolbanken. Ja, het is even doorbijten’, bevestigt Arjan Kloos. Tegelijkertijd beseft hij dat het zinvol is zijn diploma te halen. Hij herinnert zich een situatie aan boord van de UK-249 toen ambtenaren van scheepvaartinspectie het schip en de papieren van de opvarenden grondig onderzochten. Arjan: ‘Omdat ik niets kon aantonen, adviseerde de ambtenaar mij om een cursus te gaan volgen. Daarmee voorkom ik dus dat mijn schipper in de problemen komt en voor mezelf heeft dat papiertje ook wel z’n nut. Eigenlijk heeft de inspectie mij wakker geschud. Maar het is wel een hele opgave. Ik woon in Tollebeek en ook als ik vrijdag laat thuiskom, moet ik zaterdagochtend naar school.’

Iets bijzonders

Voor Arjan is duidelijk dat zijn toekomst op zee ligt en hij heeft er veel voor over om zijn diploma te halen, want dat vergroot ook zijn kans op een goede plek. Na te hebben kennisgemaakt met de garnalenvisserij en de boomkorvisserij richt hij zich als opvarende op de visserij met zegentouwen. Flyshooten is volgens hem niet te vergelijken met korren. De visserij heeft echter wel iets bijzonders. Immers in de zomer vist de H-426 Neeltje van Kees de Boer op de centrale Noordzee en in noordoostelijk gelegen gebieden. Maar vanaf januari is het mooi gelijnde schip actief in Het Kanaal op voornamelijk poon, mul en inktvis. Er is dus sprake van verschillende vangstgebieden die behoorlijk ver uit elkaar liggen. ’s Zomers is Harlingen de uitvalsbasis, maar in de winter is dat het Franse Boulogne en incidenteel ook wel Oostende.
Arjan hoopt in elk geval nog wat langer op de H-426 te kunnen varen, zodat hij ook vertrouwt raakt met het flyshooten. Kennismaken met verschillende vangsttechnieken vergroot zijn inzicht en maakt hem als opstapper zowel als vast bemanningslid aantrekkelijk voor schipper-eigenaren.

Stagedagboek: Zaterdag na de visweek naar school | Schuttevaer.nl

Stagedagboek: Zaterdag na de visweek naar school

Als je opgroeit in een dorp waar de visserij een rol van betekenis speelt, dan kun je besmet raken. Arjan Kloos (24) vertrok op negenjarige leeftijd naar Urk waar hij introk bij zijn oom. Na de basisschool bezocht hij het VWO in Kampen, maar op een of andere manier zinde het hem niet. Op zijn zestiende hield hij het daar voor gezien en zette z’n eerste stap in de visserij. Niet op een grote kotter, maar bij oom Arie op de UK-274, die achter de garnalen aanzit.

-

Stagedagboek: Zaterdag na de visweek naar school

Door

W.M. den Heijer

Na de UK-274 volgde de ZK-13, UK-72 en de UK-190. Allemaal kleine kotters die het vooral moeten hebben van de visserij langs de kust. Daarna volgden enkele grotere vaartuigen, zoals de UK-168. Zijn laatste kotter was de UK-249, een ongeveer 18 meter lange garnalenkotter van de firma Woord-Wakker.

  • ‘Een papiertje heeft toch wel z’n nut’

In het najaar van 2009 maakte hij de overstap naar een flyshooter. Voorlopig als opstapper, maar hij hoopt dat de schipper straks tevreden over hem is, zodat hij een vaste plek kan krijgen. ‘Het bevalt me goed aan boord. De H-426 is een van origine Deense flyshooter, maar we varen onder Britse vlag. Ik heb nog een paar weken voor de boeg en misschien mag ik daarna wel blijven. Ik moet daar zelf aan werken natuurlijk. Maar het is niet eenvoudig. Ik ben vorig jaar september begonnen met de cursus SW-6 op het Berechja College op Urk. Dat staat voor Stuurman en Werktuigkundige. De cursus duurt twee jaar. Elke zaterdag zit ik van half negen tot half een in de schoolbanken. Ja, het is even doorbijten’, bevestigt Arjan Kloos. Tegelijkertijd beseft hij dat het zinvol is zijn diploma te halen. Hij herinnert zich een situatie aan boord van de UK-249 toen ambtenaren van scheepvaartinspectie het schip en de papieren van de opvarenden grondig onderzochten. Arjan: ‘Omdat ik niets kon aantonen, adviseerde de ambtenaar mij om een cursus te gaan volgen. Daarmee voorkom ik dus dat mijn schipper in de problemen komt en voor mezelf heeft dat papiertje ook wel z’n nut. Eigenlijk heeft de inspectie mij wakker geschud. Maar het is wel een hele opgave. Ik woon in Tollebeek en ook als ik vrijdag laat thuiskom, moet ik zaterdagochtend naar school.’

Iets bijzonders

Voor Arjan is duidelijk dat zijn toekomst op zee ligt en hij heeft er veel voor over om zijn diploma te halen, want dat vergroot ook zijn kans op een goede plek. Na te hebben kennisgemaakt met de garnalenvisserij en de boomkorvisserij richt hij zich als opvarende op de visserij met zegentouwen. Flyshooten is volgens hem niet te vergelijken met korren. De visserij heeft echter wel iets bijzonders. Immers in de zomer vist de H-426 Neeltje van Kees de Boer op de centrale Noordzee en in noordoostelijk gelegen gebieden. Maar vanaf januari is het mooi gelijnde schip actief in Het Kanaal op voornamelijk poon, mul en inktvis. Er is dus sprake van verschillende vangstgebieden die behoorlijk ver uit elkaar liggen. ’s Zomers is Harlingen de uitvalsbasis, maar in de winter is dat het Franse Boulogne en incidenteel ook wel Oostende.
Arjan hoopt in elk geval nog wat langer op de H-426 te kunnen varen, zodat hij ook vertrouwt raakt met het flyshooten. Kennismaken met verschillende vangsttechnieken vergroot zijn inzicht en maakt hem als opstapper zowel als vast bemanningslid aantrekkelijk voor schipper-eigenaren.