Feesten zonder burengerucht

BOOT is de niet mis te verstane naam van het in Amsterdam gevestigde partyschipbedrijf van de tweeling Casper en Arthur Wulfers (1970). Hun partyschip werd in twee jaar een bekende verschijning op het IJ, maar zal waarschijnlijk een nieuwe ligplaats in Zaandam moeten betrekken. De plannen van de tweeling zijn er niet minder ambitieus om.

Feesten zonder burengerucht

Een grijze, waterkoude dag in Amsterdam-Noord. Op het terrein van de voormalige NDSM-werf zijn twee oude trams aan het eind van de rit gekomen. Of toch niet helemaal. Ze worden nu bewoond, door mensen die een oplossing moesten vinden voor hun woningnood. Een uit een raampje stekende schoorsteen rookt gezellig. Verderop liggen twee schepen. Een ervan draagt in grote, witte letters het opschrift BOOT.

Het is de vroegere Burgemeester Van Lier, die als veerboot voor voetgangers, fietsers en brommers de verbinding tussen Vlaardingen en Pernis onderhield. Tegenwoordig vaart zij als partyschip voor 240 personen onder de naam Boot 1. Naast haar ligt de onlangs door BOOT aangeschafte Prins Claus, die jarenlang passagiersdiensten tussen Enkhuizen en Urk heeft gevaren. Ze wordt momenteel verbouwd tot partyschip voor 250 personen. Dat wordt Boot 3. In Zaandam ligt Boot 2, met een capaciteit van honderd passagiers de kleinste van de vloot.

Varende trein

Gestoken in blauwe overall staat Casper Wulfers ons te woord. Ook aanwezig is Marcel Mook, docent boating aan het ROC ASA. Zijn leerlingen helpen elke vrijdag bij de verbouwing om praktijkervaring op te doen voor hun opleiding tot medewerker watersportindustrie. Arthur Wulfers is in de machinekamer bezig. Een vrolijke gozer met een kaal hoofd en een bril met dikke glazen. Hij biedt ons een oliebesmeurde hand aan die we vriendelijk weigeren. Arthur is docent marketing en economie aan het ROC, maar kan ons alles vertellen over de motoren van het schip. ‘Tweemaal Scania DS11 van 260 pk per stuk en een roosterboegschroef met een DAF 615 van 120 pk.’

Hoe weet hij dat allemaal? ‘Dat heb ik gewoon in de prospectus gelezen toen we hem kochten’, antwoordt hij laconiek. En de techniek, waar heeft hij die geleerd? ‘Gewoon een beetje sleutelen en dan leer je het wel.’ Hij is daar zo’n vijf jaar geleden mee begonnen toen de tweeling sloepjes en een tjalk aan gezelschappen verhuurde. Casper en Arthur studeerden respectievelijk bedrijfskunde en economie.

Casper werkt bij reclamebureau Kubik en daar begint het verhaal van BOOT. Als sponsor van Sail 2005 wilde de Nederlandse Spoorwegen een trein laten rondvaren. Casper moest de technische mogelijkheden onderzoeken. Er werd eerst aan een duikboot gedacht, later aan een ponton. De NS wilde echter passagiers meenemen en daarvoor eist de wet een passagiersschip. Casper werd door de firma Mammoet op de Burgemeester Van Lier geattendeerd. Bij scheepswerf Vooruit in Zaandam werd de bovenbouw eraf gezaagd en Mammoet zette een treinwagon op de romp. Het werd een groot succes. Omdat de NS geen schip in bezit wilde hebben, had Casper vooraf met Kubik een contract gesloten dat hij het schip na Sail zou overkopen. ‘Daar zat een klein risico aan’, vertelt hij, ‘want stel dat ze gezonken was.’

Gelukkig ging alles goed. Casper liet de bovenbouw er weer opzetten en in mei 2006 voer de BVL voor het eerst als partyschip.

Bierpomp

Tegenwoordig werkt Casper vier dagen per week bij Kubik ‘en de overige vijf bij BOOT’. Daarmee bedoelt hij de avonden en nachten en de vrijdag. Omdat hij en Arthur geen groot vaarbewijs hebben, laten ze het nautische werk aan freelance schippers over. ‘Onder de 250 passagiers mogen we met twee schippers varen. Vaak helpt er een mee aan de bar. We kunnen overigens nog wel wat schippers en matrozen gebruiken.’

De tweeling houdt zich voornamelijk bezig met onderhoud en boekingen via hun website feestboot.nu. Passagiers worden achter het Centraal Station van Amsterdam aan boord genomen. In de zomer wordt weleens een rondje Pampus gevaren, maar in de donkere maanden blijft het vaargebied beperkt tot de Amsterdamse haven. ‘We zijn geen rondvaartbedrijf. We zien onszelf als varend café. Onze klanten hebben vooral oog voor elkaar. En voor de bierpomp.’

BOOT vaart uitsluitend gezelschappen, vooral studenten- en bedrijfsfeesten. ‘Alles is inclusief. Drank is vijf euro per uur per persoon. Varen kost 290 euro per uur op Boot 1 en 275 euro op Boot 2.’

Die feesten, is dat geen Sodom en Gomorra? ‘Ach’, lacht Casper, ‘even de mop erover en het volgende feest kan beginnen.’

Een blind paard kan aan boord geen schade doen. Een dansvloer, een stevige bar en plastic stoelen, meer is er niet. ‘Partyschepen vallen niet onder de Horecawet’, vertelt Casper. ‘Daarentegen is de Scheepvaartinspectie extra streng. Maar omdat de vloot uit voormalige passagiersschepen bestaat, hoefde er weinig aan te gebeuren.’

Casper wil met Boot 3 het vaargebied uitbreiden. Enig minpuntje is de ligplaats in Amsterdam-Noord. Vanwege de nieuwbouw aldaar zullen Boot 1 en 2 waarschijnlijk naar Zaandam moeten verhuizen. Maar dat mag de pret niet drukken. (HHjr)

Feesten zonder burengerucht | Schuttevaer.nl

Feesten zonder burengerucht

BOOT is de niet mis te verstane naam van het in Amsterdam gevestigde partyschipbedrijf van de tweeling Casper en Arthur Wulfers (1970). Hun partyschip werd in twee jaar een bekende verschijning op het IJ, maar zal waarschijnlijk een nieuwe ligplaats in Zaandam moeten betrekken. De plannen van de tweeling zijn er niet minder ambitieus om.

Feesten zonder burengerucht

Een grijze, waterkoude dag in Amsterdam-Noord. Op het terrein van de voormalige NDSM-werf zijn twee oude trams aan het eind van de rit gekomen. Of toch niet helemaal. Ze worden nu bewoond, door mensen die een oplossing moesten vinden voor hun woningnood. Een uit een raampje stekende schoorsteen rookt gezellig. Verderop liggen twee schepen. Een ervan draagt in grote, witte letters het opschrift BOOT.

Het is de vroegere Burgemeester Van Lier, die als veerboot voor voetgangers, fietsers en brommers de verbinding tussen Vlaardingen en Pernis onderhield. Tegenwoordig vaart zij als partyschip voor 240 personen onder de naam Boot 1. Naast haar ligt de onlangs door BOOT aangeschafte Prins Claus, die jarenlang passagiersdiensten tussen Enkhuizen en Urk heeft gevaren. Ze wordt momenteel verbouwd tot partyschip voor 250 personen. Dat wordt Boot 3. In Zaandam ligt Boot 2, met een capaciteit van honderd passagiers de kleinste van de vloot.

Varende trein

Gestoken in blauwe overall staat Casper Wulfers ons te woord. Ook aanwezig is Marcel Mook, docent boating aan het ROC ASA. Zijn leerlingen helpen elke vrijdag bij de verbouwing om praktijkervaring op te doen voor hun opleiding tot medewerker watersportindustrie. Arthur Wulfers is in de machinekamer bezig. Een vrolijke gozer met een kaal hoofd en een bril met dikke glazen. Hij biedt ons een oliebesmeurde hand aan die we vriendelijk weigeren. Arthur is docent marketing en economie aan het ROC, maar kan ons alles vertellen over de motoren van het schip. ‘Tweemaal Scania DS11 van 260 pk per stuk en een roosterboegschroef met een DAF 615 van 120 pk.’

Hoe weet hij dat allemaal? ‘Dat heb ik gewoon in de prospectus gelezen toen we hem kochten’, antwoordt hij laconiek. En de techniek, waar heeft hij die geleerd? ‘Gewoon een beetje sleutelen en dan leer je het wel.’ Hij is daar zo’n vijf jaar geleden mee begonnen toen de tweeling sloepjes en een tjalk aan gezelschappen verhuurde. Casper en Arthur studeerden respectievelijk bedrijfskunde en economie.

Casper werkt bij reclamebureau Kubik en daar begint het verhaal van BOOT. Als sponsor van Sail 2005 wilde de Nederlandse Spoorwegen een trein laten rondvaren. Casper moest de technische mogelijkheden onderzoeken. Er werd eerst aan een duikboot gedacht, later aan een ponton. De NS wilde echter passagiers meenemen en daarvoor eist de wet een passagiersschip. Casper werd door de firma Mammoet op de Burgemeester Van Lier geattendeerd. Bij scheepswerf Vooruit in Zaandam werd de bovenbouw eraf gezaagd en Mammoet zette een treinwagon op de romp. Het werd een groot succes. Omdat de NS geen schip in bezit wilde hebben, had Casper vooraf met Kubik een contract gesloten dat hij het schip na Sail zou overkopen. ‘Daar zat een klein risico aan’, vertelt hij, ‘want stel dat ze gezonken was.’

Gelukkig ging alles goed. Casper liet de bovenbouw er weer opzetten en in mei 2006 voer de BVL voor het eerst als partyschip.

Bierpomp

Tegenwoordig werkt Casper vier dagen per week bij Kubik ‘en de overige vijf bij BOOT’. Daarmee bedoelt hij de avonden en nachten en de vrijdag. Omdat hij en Arthur geen groot vaarbewijs hebben, laten ze het nautische werk aan freelance schippers over. ‘Onder de 250 passagiers mogen we met twee schippers varen. Vaak helpt er een mee aan de bar. We kunnen overigens nog wel wat schippers en matrozen gebruiken.’

De tweeling houdt zich voornamelijk bezig met onderhoud en boekingen via hun website feestboot.nu. Passagiers worden achter het Centraal Station van Amsterdam aan boord genomen. In de zomer wordt weleens een rondje Pampus gevaren, maar in de donkere maanden blijft het vaargebied beperkt tot de Amsterdamse haven. ‘We zijn geen rondvaartbedrijf. We zien onszelf als varend café. Onze klanten hebben vooral oog voor elkaar. En voor de bierpomp.’

BOOT vaart uitsluitend gezelschappen, vooral studenten- en bedrijfsfeesten. ‘Alles is inclusief. Drank is vijf euro per uur per persoon. Varen kost 290 euro per uur op Boot 1 en 275 euro op Boot 2.’

Die feesten, is dat geen Sodom en Gomorra? ‘Ach’, lacht Casper, ‘even de mop erover en het volgende feest kan beginnen.’

Een blind paard kan aan boord geen schade doen. Een dansvloer, een stevige bar en plastic stoelen, meer is er niet. ‘Partyschepen vallen niet onder de Horecawet’, vertelt Casper. ‘Daarentegen is de Scheepvaartinspectie extra streng. Maar omdat de vloot uit voormalige passagiersschepen bestaat, hoefde er weinig aan te gebeuren.’

Casper wil met Boot 3 het vaargebied uitbreiden. Enig minpuntje is de ligplaats in Amsterdam-Noord. Vanwege de nieuwbouw aldaar zullen Boot 1 en 2 waarschijnlijk naar Zaandam moeten verhuizen. Maar dat mag de pret niet drukken. (HHjr)