‘De crisis was er al voor de corona’

Sandrina Janssen (21 jaar) groeide op naast de sluis in Hansweert. Toch was een leven als schipperse voor haar zeker niet vanzelfsprekend. Pas nadat ze een relatie kreeg met schipper Edwin van Koeveringe (24 jaar) lonkte de binnenvaart. Sinds september varen ze met veel plezier samen op de Aqua Ventus.

  • Met een Kempenaar is net zoveel te verdienen als met groter schip

Door Hannie Visser-Kieboom

Noodgedwongen ligt de Aqua Ventus een weekje langs de kant. Na een onverwachte lekkage bleek dat de gehele badkamer moest worden uitgebroken om deze te verhelpen. Het interview in de roef wordt dan ook van tijd tot tijd onderbroken door luidruchtig boren in de badkamer.

‘Er stond twee centimeter water onder vloer, een deel van de leiding was zelfs helemaal weggeroest’, zo vertellen Edwin en Sandrina aan boord. Deze maandagmorgen zijn ze vanuit hun huis in Kruiningen weer naar boord gereden. Niet voor lang omdat ze aan boord tijdelijk geen sanitair kunnen gebruiken. Vanwege het korte bezoek is papegaai Karel thuisgebleven.

‘Hij vindt varen geweldig en gaat na ieder weekend in de bench weer mee naar boord. Vooral als de motoren aangaan gaat zijn pootje omhoog en wordt hij helemaal blij’. Het jonge schipperspaar rijdt graag ieder weekend naar hun huis, voor hen is varen echt werk. ‘Voor veel oudere schippers is hun schip hun leven, ze stoppen ook al hun geld in het schip. Je kan een berg geld verdienen met een schip, maar ik zal nooit al mijn geld in het schip stoppen. Zo willen we ook geen dure woning, we zijn voor ons werk aan boord. Als je een bank aan boord verslijt, dan doe je toch iets niet goed’.

De wieg van Edwin stond aan de wal, maar tijdens een stage op de middelbare school op een patrouilleboot van Rijkswaterstaat proefde hij voor het eerst aan het varen. ‘Ik twijfelde daarna over een stage in de zeevaart of op de binnenvaart. Maar twee weken voor dat ik mijn stage op de zeevaart begon ben ik gebeld omdat ik nog te jong was. Maar ik mocht wel mee op de binnenvaart met Martin Trouwborst op het beunschip de Onderneming’.

Goed met cijfers

Na een week stage was hij verkocht en koos voor de vierjarige opleiding op het STC voor zijn schipperspapieren. ‘Daarna wilde ik ook ondernemer worden. Ik hou van varen, maar ook van cijfertjes’. Zo doorliep hij zelfs een half jaar stage bij een bank, maar ontdekte al snel dat hij van een kantoorbaan niet gelukkig wordt.  ‘Ik kan echt niet op een stoel zitten, ik moet gewoon wat doen’. Tijdens zijn bankstage deed hij wel kennis op over de financiering van schepen en ontdekte dat met een Kempenaar net zoveel valt te verdienen als met een groter schip.

Eind 2016 koopt de schipper de Aqua Ventus en gaat varen met personeel. Dat is die eerste maanden met een stagiair aan boord geen succes. Later vaart zijn broer anderhalf jaar mee als matroos. Totdat hij Sandrina leert kennen en ze besluiten samen te gaan varen.

Niet wonen aan boord

‘Ik heb een poosje kunnen nadenken of ik mee wilde varen, maar ik vind alles wel leuk. In de zomer van 2018 en 2019 ben ik al mee geweest voor de zestig dagen opleiding en mei 2019 heb ik examen gedaan. Het varen is leuk, je bent lekker vrij en hebt een eigen plekje. Je kunt niet iedere avond naar je familie, maar kunt wel je eigen tempo bepalen. We gaan ieder weekend naar huis en spreken dan af met vrienden en familie. Door de week ligt de focus op het werk, alleen aan boord wonen zou me niet trekken’.

Voorheen werkte Sandrina bij een slager, maar nu draait ze haar hand niet om voor het invaren van alle sluizen als de reis naar Givet gaat. ‘Maar als er meer schepen in de sluis liggen, word ik nog wel zenuwachtig, we hebben niet zoveel kopschroef en dan kun je bijna niet corrigeren.’

Veevoer via NPRC

De  Aqua Ventus vervoert vooral veel veevoer door Nederland, België of Noord-Frankrijk. Een enkele keer vervoeren ze grint, kunstmest of rollen staal. Ze zijn aangesloten bij de NPRC en varen zo steeds bij toerbeurt. ‘Vooraf spreken we altijd af wat we die week willen verdienen. En dan kan ik best vier keer nee zeggen tegen een reis om te wachten op een betere reis’, zo vertelt Edwin, die daarbij steeds oog houdt op de cijfers. Sinds de coronacrisis merkt hij dat niet alleen de prijzen onder druk staan, maar ook dat de klanten veeleisender worden.

‘De crisis was er al voor corona, maar ze willen nu nog strikter op tijd varen. Als je dan op donderdag pas vol bent, ben je soms verplicht op zaterdag door te varen. Wij zijn graag op vrijdag klaar en in het weekend liever thuis. Soms moet je water bij de wijn doen qua planning, maar liever niet qua geld. We vervoeren natuurlijk vaak veevoer en die beesten moeten altijd blijven eten. Wel zijn er straks misschien minder dieren door de stikstofregels.

‘Je merkt ook dat zandschippers nu vaker veevoer willen vervoeren. En de containervaart heeft ook echt last van corona. Tijdens onze laatste reis naar Givet kwamen we vanaf Namen helemaal niemand tegen’. Ondanks de vele sluizen varen ze samen graag naar Givet. Lekker rustig en mooi varen. Ook de volgende reis gaat naar Givet, eerst leeg op en dan brouwgerst laden voor Lieshout.

Scheepsgegevens

Aqua Ventus

Tonnage 743 ton

Afmetingen 63 x 6.65 meter

Bouwjaar 1962

Thuishaven Kruiningen

U las zojuist één van de gratis premium artikelen

Wilt u onbeperkt lezen? Word abonnee en krijg toegang tot unieke maritieme vakinformatie waarmee u altijd up-to-date bent.

Abonneer

‘De crisis was er al voor de corona’ | Schuttevaer.nl

‘De crisis was er al voor de corona’

Sandrina Janssen (21 jaar) groeide op naast de sluis in Hansweert. Toch was een leven als schipperse voor haar zeker niet vanzelfsprekend. Pas nadat ze een relatie kreeg met schipper Edwin van Koeveringe (24 jaar) lonkte de binnenvaart. Sinds september varen ze met veel plezier samen op de Aqua Ventus.

Dit artikel is exclusief voor abonnees

Wilt u onbeperkt lezen? Word abonnee en krijg toegang tot unieke maritieme vakinformatie waarmee u altijd up-to-date bent.

Abonneer