Wat eten we vandaag? Thuis in Bazel

‘Toen we ons nieuwe schip gingen inrichten, hebben we eerst de keuken gedaan’, zegt Willem van Loon. ‘De ruimte die toen over was werd woonkamer. We hebben een kookeiland van zeker vier meter lengte, heel mooi. Als wij koken, hangen vrienden er omheen met een glaasje wijn. Heel gezellig.’

-

Willem kookt graag

RECEPT
Zürcher Geschnetzeltes met rösti van Willem en Marijke

Ingrediënten voor vier personen:
ongeveer 750 gram kalfsvlees, schnitzelvlees, in reepjes gesneden
1 doosje champignons, in plakjes
kwart liter runder- of kalfsbouillon
kwart liter witte wijn
een halve citroen
1 kleine ui
kwart liter slagroom
zout en peper
olie, roomboter
maïzena

De bouillon en wijn tot de helft inkoken. Ondertussen het kalfsvlees aanbakken in een beetje roomboter, de champignons toevoegen en een paar minuten laten garen. Dan het vlees uit de pan halen. De gesnipperde ui even bakken in de vleespan en de bouillon en wijn toevoegen. Dan de saus zeven en een beetje saus aanmaken met maïzena en met de rest van de saus vermengen, zodat de saus wat dikker wordt. De room licht opkloppen en op het laatste erdoor mengen, met het sap van de halve citroen. Het vlees met peper en zout toevoegen. 

Rösti

kilo aardappels, ‘het liefst Bintjes, maar van die Duitse glazige glijers kunnen ook’
peper en zout
olie en roomboter
eventueel een gesnipperd uitje of wat spekjes

De geboende aardappels met schil en al 10 minuten koken het best een paar uur van tevoren. De afgekoelde aardappelen schillen en met een grove rasp raspen. Mengen met peper en zout en eventueel met de spekjes en ui en in een Tefalpan bakken in de olie en boter. Na een minuut of 10 omdraaien met behulp van een bord en aan de andere kant nog 5 minuten laten bruinen en garen.

‘We eten er veldsla bij, met een dressing en soms ook met croutons (oud wit brood in reepjes in olijfolie bakken) of uitgebakken spekjes.’

Door

Marja de Vet

Willem van Loon (43 jaar) vaart met zijn vrouw Marijke (44) op de Innuendo van 135 bij 11,45 meter. Ze varen voor Interrijn, voornamelijk met cellulose van Vlissingen en Terneuzen naar Bazel.

‘Mijn ouders voeren als een van de eersten voor Interrijn. En wij zijn er automatisch ook voor gaan varen. Ik weet eigenlijk niet beter.’ Retour werden tot voor kort containers meegenomen, nu is dat verleden tijd en neemt de Innuendo vaak grind mee naar beneden.

Hun leven speelt zich meer af in Bazel dan in Nederland. ‘In de Zeeuwse havens liggen we altijd heel kort, laden en lossen en weer verder. We varen de laatste jaren bijna elk weekend. We varen al 18 jaar op Bazel, we weten niet beter. Marijkes ouders voeren ook vaak op Bazel. We voelen ons daar thuis en slijten daar ons leven.
‘Skiën doen we ook vaak. Vanaf Bazel sta je met anderhalf tot twee uur rijden op de mooiste pistes. Soms gaan we ook wel een hele week skiën. We hebben in Bazel een adresje waar we onze twee honden goed kunnen onderbrengen.’

Kerststol

Willem en Marijke doen het liefst alles samen. ‘We vinden het allebei leuk om boodschappen te doen, we willen zien en voelen wat er te koop is. Koken doen we ook vaak samen.’ Tijdens de vaart kookt Willem graag. ‘Dan ben ik even van het stuur af.’
‘Als we een dag of lange avond vrij zijn, eten we met vrienden of kennissen.  Wat we vaak doen is kaasfonduen, gezellig en echt Zwitsers. En het gekke is, kaasfondue is alleen in Zwitserland lekker. We hebben ook een heel groot racletteapparaat. Dat is een soort grill voor kaas, ook echt Zwitsers. Je schraapt er de gesmolten kaas af en eet dat met uitjes, augurken en gekookte aardappelen. Daar moet ongeveer een halve kaas in. Dat doen we af en toe, maar dan moet je zeker met z’n zessen zijn.’

‘Met de Kerst eten we reerug. In Bazel zit een hele goede poelier en die verkoopt het gefileerd. Ik zou zelf ook graag reerug willen kunnen fileren. Dat wil ik graag nog een keer leren.’
Marijke maakt elk jaar in de Advent een aantal kerststollen, zonder spijs maar met sukade en gedroogde sinaasappelschilletjes. ‘Een Duits recept van mijn oma, die Duitse was.’
Als we weinig tijd hebben gaan we wokken of maken spaghetti met veel verse kruiden. We hebben ook altijd standaard een zak gamba’s in de vriezer. En als we meer tijd hebben, nemen we na het eten een cappuccino.’

Vis en mosselen

‘We hebben een koelcel en twee vriezers en daar kunnen we het met z’n tweeën goed mee uitzingen. We zijn tenslotte ook elke vijfde dag aan de wal.
Uit eten, dat doen we ook heel graag. We trekken meestal Zuid-Duitsland in en eten vrijwel overal prima. Als we echt vrij zijn, gaan we ’s middags een eind wandelen met de honden. Dan slaan we "Basel Geht Aus" open, een heel dik boek met alle restaurants in de buurt en daar zoeken we er dan een van uit.

‘We varen met Slowaakse matrozen. In principe koken ze zelf. Ze hebben een mooie keuken met vaatwasser, oven en kookplaat. Een van de twee was vroeger kok. Hij komt weleens met dingetjes naar achteren. Slowaakse pannenkoekjes of een soort goulash. Allemaal erg lekker. Hij is gek op vis en mosselen, dus als we dat in Zeeland hebben gekocht, eet hij altijd met ons mee.’

Wat eten we vandaag? Thuis in Bazel | Schuttevaer.nl

Wat eten we vandaag? Thuis in Bazel

‘Toen we ons nieuwe schip gingen inrichten, hebben we eerst de keuken gedaan’, zegt Willem van Loon. ‘De ruimte die toen over was werd woonkamer. We hebben een kookeiland van zeker vier meter lengte, heel mooi. Als wij koken, hangen vrienden er omheen met een glaasje wijn. Heel gezellig.’

-

Willem kookt graag

RECEPT
Zürcher Geschnetzeltes met rösti van Willem en Marijke

Ingrediënten voor vier personen:
ongeveer 750 gram kalfsvlees, schnitzelvlees, in reepjes gesneden
1 doosje champignons, in plakjes
kwart liter runder- of kalfsbouillon
kwart liter witte wijn
een halve citroen
1 kleine ui
kwart liter slagroom
zout en peper
olie, roomboter
maïzena

De bouillon en wijn tot de helft inkoken. Ondertussen het kalfsvlees aanbakken in een beetje roomboter, de champignons toevoegen en een paar minuten laten garen. Dan het vlees uit de pan halen. De gesnipperde ui even bakken in de vleespan en de bouillon en wijn toevoegen. Dan de saus zeven en een beetje saus aanmaken met maïzena en met de rest van de saus vermengen, zodat de saus wat dikker wordt. De room licht opkloppen en op het laatste erdoor mengen, met het sap van de halve citroen. Het vlees met peper en zout toevoegen. 

Rösti

kilo aardappels, ‘het liefst Bintjes, maar van die Duitse glazige glijers kunnen ook’
peper en zout
olie en roomboter
eventueel een gesnipperd uitje of wat spekjes

De geboende aardappels met schil en al 10 minuten koken het best een paar uur van tevoren. De afgekoelde aardappelen schillen en met een grove rasp raspen. Mengen met peper en zout en eventueel met de spekjes en ui en in een Tefalpan bakken in de olie en boter. Na een minuut of 10 omdraaien met behulp van een bord en aan de andere kant nog 5 minuten laten bruinen en garen.

‘We eten er veldsla bij, met een dressing en soms ook met croutons (oud wit brood in reepjes in olijfolie bakken) of uitgebakken spekjes.’

Door

Marja de Vet

Willem van Loon (43 jaar) vaart met zijn vrouw Marijke (44) op de Innuendo van 135 bij 11,45 meter. Ze varen voor Interrijn, voornamelijk met cellulose van Vlissingen en Terneuzen naar Bazel.

‘Mijn ouders voeren als een van de eersten voor Interrijn. En wij zijn er automatisch ook voor gaan varen. Ik weet eigenlijk niet beter.’ Retour werden tot voor kort containers meegenomen, nu is dat verleden tijd en neemt de Innuendo vaak grind mee naar beneden.

Hun leven speelt zich meer af in Bazel dan in Nederland. ‘In de Zeeuwse havens liggen we altijd heel kort, laden en lossen en weer verder. We varen de laatste jaren bijna elk weekend. We varen al 18 jaar op Bazel, we weten niet beter. Marijkes ouders voeren ook vaak op Bazel. We voelen ons daar thuis en slijten daar ons leven.
‘Skiën doen we ook vaak. Vanaf Bazel sta je met anderhalf tot twee uur rijden op de mooiste pistes. Soms gaan we ook wel een hele week skiën. We hebben in Bazel een adresje waar we onze twee honden goed kunnen onderbrengen.’

Kerststol

Willem en Marijke doen het liefst alles samen. ‘We vinden het allebei leuk om boodschappen te doen, we willen zien en voelen wat er te koop is. Koken doen we ook vaak samen.’ Tijdens de vaart kookt Willem graag. ‘Dan ben ik even van het stuur af.’
‘Als we een dag of lange avond vrij zijn, eten we met vrienden of kennissen.  Wat we vaak doen is kaasfonduen, gezellig en echt Zwitsers. En het gekke is, kaasfondue is alleen in Zwitserland lekker. We hebben ook een heel groot racletteapparaat. Dat is een soort grill voor kaas, ook echt Zwitsers. Je schraapt er de gesmolten kaas af en eet dat met uitjes, augurken en gekookte aardappelen. Daar moet ongeveer een halve kaas in. Dat doen we af en toe, maar dan moet je zeker met z’n zessen zijn.’

‘Met de Kerst eten we reerug. In Bazel zit een hele goede poelier en die verkoopt het gefileerd. Ik zou zelf ook graag reerug willen kunnen fileren. Dat wil ik graag nog een keer leren.’
Marijke maakt elk jaar in de Advent een aantal kerststollen, zonder spijs maar met sukade en gedroogde sinaasappelschilletjes. ‘Een Duits recept van mijn oma, die Duitse was.’
Als we weinig tijd hebben gaan we wokken of maken spaghetti met veel verse kruiden. We hebben ook altijd standaard een zak gamba’s in de vriezer. En als we meer tijd hebben, nemen we na het eten een cappuccino.’

Vis en mosselen

‘We hebben een koelcel en twee vriezers en daar kunnen we het met z’n tweeën goed mee uitzingen. We zijn tenslotte ook elke vijfde dag aan de wal.
Uit eten, dat doen we ook heel graag. We trekken meestal Zuid-Duitsland in en eten vrijwel overal prima. Als we echt vrij zijn, gaan we ’s middags een eind wandelen met de honden. Dan slaan we "Basel Geht Aus" open, een heel dik boek met alle restaurants in de buurt en daar zoeken we er dan een van uit.

‘We varen met Slowaakse matrozen. In principe koken ze zelf. Ze hebben een mooie keuken met vaatwasser, oven en kookplaat. Een van de twee was vroeger kok. Hij komt weleens met dingetjes naar achteren. Slowaakse pannenkoekjes of een soort goulash. Allemaal erg lekker. Hij is gek op vis en mosselen, dus als we dat in Zeeland hebben gekocht, eet hij altijd met ons mee.’