Bijnamen houden werkrelatie levendig

Dirk-Jan Goudriaan vaart met zijn gezin en stuurman Wijnand Speksnijder op de 3000-tonner Marina. Wijnand werkt iets meer dan drie jaar op de Marina. Hun werkrelatie is hartelijk en ze hebben hetzelfde gevoel voor humor. Voor de lol gaven ze elkaar bijnamen en ze spelen samen typetjes als daar gelegenheid voor is.

-

Bijnamen houden werkrelatie levendig

Door

Henriette Driesen-Joanknecht

Dirk-Jan en Wijnand zijn schipperskinderen, maar het was niet vanzelfsprekend dat ze zouden gaan varen. ‘Mij is het varen niet opgedrongen. Ik mocht van mijn ouders alles gaan doen wat ik wilde, maar ik koos voor varen’, vertelt Dirk-Jan. Hij nam het schip over van zijn ouders. Die maken nog steeds deel uit van het bedrijf. ‘De naam is erop blijven staan. Mijn ouders voeren op de Marina. Dat is de tweede naam van mijn moeder. Ze voeren vanaf 1965 met deze naam. Dit is de vijfde Marina op rij.’

  • ‘We spelen typetjes aan boord, ik heet dan Gerrit, mijn baas Henk’
  • ‘Opleiding STC kan ik iedereen aanraden’

Wijnand leerde eerst voor automonteur op het VMBO en is daarna gaan varen. Aanvankelijk dacht hij aan een carrière op een kraanschip. ‘Heel vroeger wilde ik kraanmachinist worden. Daarna wilde ik op een kraanschip, maar ik wilde eerst mijn vaarpapieren halen. Nu wil ik blijven varen. Dit bevalt me prima.’
Wijnand volgde de BBL-opleiding voor stuurman/schipper op het STC in Rotterdam. Dat was volgens hem een prima opleiding die aansloot bij de manier waarop hij wilde leren. ‘Ik vind dat je moet leren door te doen en het niet alleen om theorie moet gaan. Ik zou iedereen deze opleiding aanraden.’

Rustig lid

De schipper en zijn stuurman zien hun eigen toekomst niet somber in. Dirk-Jan rekent er op dat het economisch tij een keer kentert. ‘Ik verwacht alleen niet dat we het cadeau krijgen, maar er iets voor moeten doen. Het zal nog wel een poosje moeilijk blijven.’
Dat er toekomst zit in de binnenvaart, daarvan is hij zeker. ‘Topjaren zoals in 2007 en 2008 zullen niet snel terugkeren, verwacht ik. Maar er zal werk voor de binnenvaart blijven. De enige zorg is het aanbod van schepen.’

Wijnand zit in een andere levensfase en weet nog niet hoe zijn eigen toekomst eruit zal zien. Het hangt er vanaf hoe zijn vriendin tegen het varen aankijkt. ‘Ik heb het idee dat mijn vriendin niet wil meevaren. Ik ben een beetje bang dat ik op een rederijschip terecht ga komen en systeem ga varen. Of ik dat leuk vind weet ik niet, want ik heb het nog nooit gedaan. Hier ben ik het weekend vrij.

‘Het was wel altijd mijn bedoeling om voor mezelf te gaan varen. Mijn vriendin is nog drie jaar bezig met haar HBO-opleiding. Misschien begin ik ook wel voor mezelf. Over een jaar of wat ga ik verder kijken. En misschien neem ik deze wel over. Ik weet het echt niet. Ik weet wel, dat wat ik nu doe leuk is.’
De weekenden vrij past in elk geval goed bij de levensfase van Wijnand, constateert hij. ‘Ik woon nog thuis. Als ik dan een week thuis bij mijn moeder moet zitten, dan lijkt me dat ook niet zo leuk.’
Dirk-Jan is lid van de Christelijke Bond van Ondernemers in de Binnenvaart (CBOB) en Koninklijke Schuttevaer. Hij noemt zichzelf een rustig lid. ‘Ik ben niet zo iemand die de vergaderingen afloopt. Wat mij betreft mag er meer respect zijn voor de mensen die dat wel doen.’

Typetjes

Dirk-Jan en Wijnand spelen voor de lol typetjes als ze een melige bui hebben, bekennen ze. Dat zorgt voor ontspanning en brengt gezelligheid. ‘De typetjes die wij spelen houden het een beetje leuk tijdens het werk. We hebben er in de loop van de jaren meerdere ontwikkeld. We praten dan een beetje raar en hebben elkaar bijnamen gegeven. Ik heet dan Gerrit en mijn baas heet Henk’, vertelt Wijnand.
Het stemgeluid van de typetjes varieert van André van Duin, tot Surinaams of een hese keelstem. Ze worden van stal gehaald als het werk het toelaat. ‘Als het uitkomt praten we zo voor de lol met elkaar. Natuurlijk niet als we intensief moeten manoeuvreren. We zijn voor de rest serieus met ons werk bezig, maar dit maakt het soms net even leuker. Het is een vorm van ontspanning die gemakkelijk tussen de werkzaamheden door kan.’

Scheepsgegevens

Scheepsnaam: Marina. Lengte: 110 meter. Breedte: 11,45 meter. Diepgang: 3,50 meter. Tonnage: 3188. Europanummer: 2326502. Motor: Caterpillar, 1700 pk. Bouwjaar: 2004. Thuishaven: Poortvliet/Papendrecht. Eigenaar: VOF Goudriaan & Zoon.

Bijnamen houden werkrelatie levendig | Schuttevaer.nl

Bijnamen houden werkrelatie levendig

Dirk-Jan Goudriaan vaart met zijn gezin en stuurman Wijnand Speksnijder op de 3000-tonner Marina. Wijnand werkt iets meer dan drie jaar op de Marina. Hun werkrelatie is hartelijk en ze hebben hetzelfde gevoel voor humor. Voor de lol gaven ze elkaar bijnamen en ze spelen samen typetjes als daar gelegenheid voor is.

-

Bijnamen houden werkrelatie levendig

Door

Henriette Driesen-Joanknecht

Dirk-Jan en Wijnand zijn schipperskinderen, maar het was niet vanzelfsprekend dat ze zouden gaan varen. ‘Mij is het varen niet opgedrongen. Ik mocht van mijn ouders alles gaan doen wat ik wilde, maar ik koos voor varen’, vertelt Dirk-Jan. Hij nam het schip over van zijn ouders. Die maken nog steeds deel uit van het bedrijf. ‘De naam is erop blijven staan. Mijn ouders voeren op de Marina. Dat is de tweede naam van mijn moeder. Ze voeren vanaf 1965 met deze naam. Dit is de vijfde Marina op rij.’

  • ‘We spelen typetjes aan boord, ik heet dan Gerrit, mijn baas Henk’
  • ‘Opleiding STC kan ik iedereen aanraden’

Wijnand leerde eerst voor automonteur op het VMBO en is daarna gaan varen. Aanvankelijk dacht hij aan een carrière op een kraanschip. ‘Heel vroeger wilde ik kraanmachinist worden. Daarna wilde ik op een kraanschip, maar ik wilde eerst mijn vaarpapieren halen. Nu wil ik blijven varen. Dit bevalt me prima.’
Wijnand volgde de BBL-opleiding voor stuurman/schipper op het STC in Rotterdam. Dat was volgens hem een prima opleiding die aansloot bij de manier waarop hij wilde leren. ‘Ik vind dat je moet leren door te doen en het niet alleen om theorie moet gaan. Ik zou iedereen deze opleiding aanraden.’

Rustig lid

De schipper en zijn stuurman zien hun eigen toekomst niet somber in. Dirk-Jan rekent er op dat het economisch tij een keer kentert. ‘Ik verwacht alleen niet dat we het cadeau krijgen, maar er iets voor moeten doen. Het zal nog wel een poosje moeilijk blijven.’
Dat er toekomst zit in de binnenvaart, daarvan is hij zeker. ‘Topjaren zoals in 2007 en 2008 zullen niet snel terugkeren, verwacht ik. Maar er zal werk voor de binnenvaart blijven. De enige zorg is het aanbod van schepen.’

Wijnand zit in een andere levensfase en weet nog niet hoe zijn eigen toekomst eruit zal zien. Het hangt er vanaf hoe zijn vriendin tegen het varen aankijkt. ‘Ik heb het idee dat mijn vriendin niet wil meevaren. Ik ben een beetje bang dat ik op een rederijschip terecht ga komen en systeem ga varen. Of ik dat leuk vind weet ik niet, want ik heb het nog nooit gedaan. Hier ben ik het weekend vrij.

‘Het was wel altijd mijn bedoeling om voor mezelf te gaan varen. Mijn vriendin is nog drie jaar bezig met haar HBO-opleiding. Misschien begin ik ook wel voor mezelf. Over een jaar of wat ga ik verder kijken. En misschien neem ik deze wel over. Ik weet het echt niet. Ik weet wel, dat wat ik nu doe leuk is.’
De weekenden vrij past in elk geval goed bij de levensfase van Wijnand, constateert hij. ‘Ik woon nog thuis. Als ik dan een week thuis bij mijn moeder moet zitten, dan lijkt me dat ook niet zo leuk.’
Dirk-Jan is lid van de Christelijke Bond van Ondernemers in de Binnenvaart (CBOB) en Koninklijke Schuttevaer. Hij noemt zichzelf een rustig lid. ‘Ik ben niet zo iemand die de vergaderingen afloopt. Wat mij betreft mag er meer respect zijn voor de mensen die dat wel doen.’

Typetjes

Dirk-Jan en Wijnand spelen voor de lol typetjes als ze een melige bui hebben, bekennen ze. Dat zorgt voor ontspanning en brengt gezelligheid. ‘De typetjes die wij spelen houden het een beetje leuk tijdens het werk. We hebben er in de loop van de jaren meerdere ontwikkeld. We praten dan een beetje raar en hebben elkaar bijnamen gegeven. Ik heet dan Gerrit en mijn baas heet Henk’, vertelt Wijnand.
Het stemgeluid van de typetjes varieert van André van Duin, tot Surinaams of een hese keelstem. Ze worden van stal gehaald als het werk het toelaat. ‘Als het uitkomt praten we zo voor de lol met elkaar. Natuurlijk niet als we intensief moeten manoeuvreren. We zijn voor de rest serieus met ons werk bezig, maar dit maakt het soms net even leuker. Het is een vorm van ontspanning die gemakkelijk tussen de werkzaamheden door kan.’

Scheepsgegevens

Scheepsnaam: Marina. Lengte: 110 meter. Breedte: 11,45 meter. Diepgang: 3,50 meter. Tonnage: 3188. Europanummer: 2326502. Motor: Caterpillar, 1700 pk. Bouwjaar: 2004. Thuishaven: Poortvliet/Papendrecht. Eigenaar: VOF Goudriaan & Zoon.