Om de zwaartekracht te slim af te zijn hebben we verschillende middelen tot onze beschikking. Natuurlijk is er de tijdelijke reling, een hekwerk dat wordt opgetuigd om naar beneden vallen te voorkomen. Maar op plekken waar dat niet kan, moeten  andere voorzorgsmaatregelen worden genomen. Tot voor kort hadden we de beschikking over een type ‘veiligheidsbelt’ bestaande uit een soort brede riem met daaraan een touw. De bedoeling was die riem strak om je middel te gespen en het touw aan een sterk punt te bevestigen. Als je dan toch uitgleed, viel je natuurlijk wel een meter of drie naar beneden, maar sloeg je niet te pletter; het touw brak je val.
Helaas brak de riem dan ook je rug, want een ruggenwervel is er niet op gemaakt om met een schok tot stilstand te komen met alleen maar een riem om. Smalend werden deze ‘veiligheidsgordels’ door de bemanning dan ook ruggenbrekers genoemd.