‘Dat de oudere jongeren het er moeilijk mee hebben is logisch, want zij hebben hier meer opgebouwd’, zegt Roos Rosenboom (15) ms Muro uit de Dommel. Ze vindt het jammer dat de nieuwe locatie zo ver weg is en ziet op tegen de verandering. Haar middelbare school ligt op vijf minuten fietsen van het huidige internaat. Ze verwacht in haar examenjaar te zitten als het internaat verhuist. ‘Veel dingen die hier vanzelfsprekend zijn, zijn het daar niet. Uit school kun je niet zomaar met een vriendin mee, want je moet eerder weg omdat je verder moet fietsen. Ik heb hier al mijn vriendinnen wonen. Als we naar de Waalsprong gaan kan ik niet zomaar even bij ze langs, want ik moet tien kilometer naar school fietsen. Voor mij is het een grote verandering.’
Ook haar groepsgenoot Marcel Buil (15) van het ms Donna zou liever niet verhuizen. Hij is aan het terrein gehecht geraakt in de jaren dat hij er heeft gewoond en vindt dat een internaat een internaat is en geen rij huisjes. ‘Ik vind het zonde dat dit hier achterblijft en zal het wel missen. Ik zit liever op een echt internaat dan in een woongroephuis. Ik moet langer naar school fietsen. Eigenlijk weet ik nog niet zoveel over het nieuwe internaat. Ik denk niet, dat ik er vrijwillig naar ga kijken.’
Nadine Mooren (14) van het ms Prudentia zit in dezelfde groep en ziet ook niet gelijk de zon in de Waalsprong opgaan. Ze twijfelt of ze zal meeverhuizen of in het ouderlijk huis aan de goede kant van de Waal gaat wonen. Ze heeft daarvoor nog geen toestemming van haar ouders. ‘Ik weet dus niet of ik naar de nieuwe locatie ga. Ik doe dat jaar examen. Alleen in huis zitten is ook niet leuk. Ik baal ervan dat we hier weggaan, maar aan de andere kant heb ik geen idee wat me daar te wachten staat.’
In de groepen Linge, Waal en Seine, waarin de jongere kinderen wonen, is de stemming minder bedrukt. Hoe jonger de kinderen, hoe rooskleuriger ze de verhuizing zien. Zo meldt de zesjarige Angel van Kuivenhoven (ms Amazing) dat ze het leuk vindt. Ze hoopt dan een kamer alleen te krijgen. De groepsleiding legt haar uit dat dat niet zeker is.
Het gemis van het eigen bos staat hoog op het lijstje van dingen die de kinderen denken te gaan missen, net als de verkleinde buitenspeelruimte. Een aantal meisjes uit die groepen maakt zich hoofdzakelijk druk om de twee internaatspony’s die niet mee kunnen. ‘Schijnbaar gaan de paarden niet mee. Ik wilde eerst actie voeren voor de paarden, maar ik denk dat het geen resultaat heeft. Volgende week woensdag gaan we naar de locatie kijken. Het fietsen naar school maakt me niks uit’, zegt Vivian Driesen (13) van mts Alpheus uit de Lingegroep.
Mariëlle Sep (9) woont ook in de Linge. Ze vindt het mooi om te verhuizen, zegt ze opgewekt. Ze is al langs de locatie gereden met haar ouders die momenteel als aflosser werkzaam zijn. ‘Mariëlle gaat nu zelf met de fiets naar school. Dat is straks met de bus, want ze zit op het speciaal basisonderwijs en dat is er niet in de Waalsprong’, vertelt haar moeder.
Haar neefjes Marius (10) van het ms Rex Rheni en Robin Sep (12) van ms Boris zijn in principe positief over de verhuizing. Robin verwacht dat hij drie kwartier naar zijn middelbare school moet fietsen. Marius begint dan aan zijn laatste jaar op de basisschool en verwacht met de bus te gaan, zodat hij zijn huidige basisschool kan afmaken. ‘Het is daar kleiner. Daar moeten we aan wennen. Maar echt alles daar is nieuw. Dat is wel leuk’, zeggen de jongens.
De Seinegroep is onlangs op de nieuwe locatie geweest. De werklui waren bezig met de onderverdieping. Saskia Beenen (9) van het ms Vagebond was erbij. ‘Ik vond het nou nogal kaal. Ik denk dat het mooi wordt. Het was rommelig. Er stonden hekken voor en daardoor kon je naar binnen kijken. Ik weet niet wat ik van de verhuizing vind. Ik vind het leuk. Gewoon, omdat het wat anders is.’ (HDJ)