Door Tessa Heerschop
Van Duijn komt uit Katwijk en een deel van zijn familie zat in de visserij. Zelf kwam hij in 1972 met de scheepvaart in aanraking en werkte tot 1987 als machinist. Daarna ging hij aan de wal als monteur. ‘Het water bleef trekken. Een kameraad had schepen varen en vroeg of ik een keertje meeging. Toen besloot ik toch weer over te stappen.’ Zeven jaar geleden ging hij de binnenvaart in, zijn vrouw bleef aan de wal bij zijn twee dochters (nu 24 en 22 jaar) en later zoon Ruben. ‘Mijn zoon wilde ook gaan varen, het liefst later op de Synergy, maar door de tumor is hij blind geworden. Een mens maakt plannen voor het leven, maar soms pakt het anders uit. We geloven in God en hopen op een wonder.’ De doktoren zijn voorzichtig en zeggen dat het moeilijk is in te schatten of Ruben ooit weer zal zien. Na operaties en zes weken bestraling is de tumor ter grootte van een ei wel weg.