zevenjarige matroos

Nieuwe columniste Carmen Vennik: ‘Liefde voor het water zit in mijn DNA’

Carmen Vennik is schippers(klein)kind en werkt sinds 2018 als bedrijfsmanager, of liever ‘manusje van alles’, bij Dutch Cargo Purchase (DCP). Met een andere blik naar de scheepvaart kijken, dat is waar zij zich hard voor wil maken. En dus klimt zij vanaf eind januari in de pen om columns te schrijven voor Schuttevaer.

Nieuwe columniste Carmen Vennik: ‘Liefde voor het water zit in mijn DNA’
De kleine matroos Carmen met haar schippersopa. Foto Carmen Vennik

Vennik komt uit een schippersfamilie. Haar vader, opa’s, oma’s en overgrootouders; allemaal maakten zij deel uit van de scheepvaartwereld. En dan zit de liefde voor het water in je DNA, zegt Vennik. ‘Als klein meisje ging ik al met mijn opa en oma mee varen, elke vakantie die ik had. Dan was ik de zevenjarige matroos van opa en stond ik touwtjes vast te zetten in de sluis. Dat vond ik zo fantastisch.’

Deze eerste ontmoetingen met de wereld van de scheepvaart maakten op Vennik een onuitwisbare indruk. Daarom besloot zij op jonge leeftijd al dat zij ooit deel wilde uitmaken van die wereld. ‘Niet per se om zelf te varen, maar wel om ervoor te zorgen dat alles blijft varen.’

Creativiteit

Maar voordat zij zich in 2018 aansloot bij Dutch Cargo Purchase, het bedrijf van haar vader, bewandelde Vennik een heel ander pad. Namelijk die van de kunstacademie. ‘Ik ben al van jongs af aan creatief. Ik heb altijd toneel gespeeld en maakte deel uit van allerlei andere creatieve clubs. Na de Havo ben ik naar de kunstacademie gegaan, waar ik twee jaar de opleiding illustratie heb gevolgd om vervolgens te switchen naar de docentenopleiding. Ik heb mij toen vooral gericht op anderslerende kinderen met autisme en ADHD. Kinderen die in het onderwijssysteem buiten de boot vallen’, vervolgt Vennik. ‘Met kunst maakte ik dan passende lesprogramma’s voor hen. Dat gaf veel energie en voldoening.’

Onderwijsbezuiniging

Hoewel Vennik in eerste instantie haar zinnen had gezet op een toekomst binnen deze doelgroep, stuurde de toenmalige economische situatie haar een andere kant op. ‘Het was 2014 en ik kreeg te maken met de nasleep van de economische crisis. Er werd ontzettend veel bezuinigd, ook in het onderwijs. En al helemaal op vakken als tekenen en toneel.’

Vennik vond andere bezigheden, van het werken op de klantenservice van zorgverzekeraars tot voor de klas staan op oproepbasis. En van werken in de Apple Store tot aan werken in een textieldrukkerij.

Uiteindelijk hoopte dit manusje van alles een baan te vinden waarin zij zich verder kon ontwikkelen en waarin zij echt iets kon bijdragen. Zo kwam haar kinderdroom in de scheepvaart weer boven drijven en koos Vennik voor Dutch Cargo Purchase. Ook daar kan zij haar creativiteit inzetten. Niet voor schilderen of fotograferen, maar wel voor het zo creatief mogelijk oplossen van soms ingewikkelde logistieke problemen.

Carmen bij het ms Carmen.

Column

In de scheepvaart wordt al jarenlang op dezelfde manier gedacht en gewerkt, vindt de bedrijfsmanager, en dat kan anders. ‘Ik wil een ander gezicht geven aan de bevrachter, de rederij en de kleine schippers. Het is al snel de schipper tegen de bevrachter en vice versa. Maar wij staan daar anders in, omdat we zelf ook kleine schepen hebben. We hebben als bedrijf dus meerdere petten op en dat is best uniek.’

Naast het schetsen van een ander beeld van deze zaken, hoopt Vennik ook een stempel te drukken wat betreft verjonging en digitalisering binnen de scheepvaart. Daar is het volgens haar namelijk hoog tijd voor.

Wat het onderwerp van haar eerste column is, dat houdt deze aankomend-columniste nog even geheim. Maar dat het een samenkomst is van creativiteit, didactiek en de door haar zo geliefde scheepvaartwereld, dat is een ding dat zeker is.

Lees ook:

Smart shipping op oude schepen met jonge mensen

Van alle markten thuis

Nieuwe columniste Carmen Vennik: ‘Liefde voor het water zit in mijn DNA’ | Schuttevaer.nl
zevenjarige matroos

Nieuwe columniste Carmen Vennik: ‘Liefde voor het water zit in mijn DNA’

Carmen Vennik is schippers(klein)kind en werkt sinds 2018 als bedrijfsmanager, of liever ‘manusje van alles’, bij Dutch Cargo Purchase (DCP). Met een andere blik naar de scheepvaart kijken, dat is waar zij zich hard voor wil maken. En dus klimt zij vanaf eind januari in de pen om columns te schrijven voor Schuttevaer.

Nieuwe columniste Carmen Vennik: ‘Liefde voor het water zit in mijn DNA’
De kleine matroos Carmen met haar schippersopa. Foto Carmen Vennik

Vennik komt uit een schippersfamilie. Haar vader, opa’s, oma’s en overgrootouders; allemaal maakten zij deel uit van de scheepvaartwereld. En dan zit de liefde voor het water in je DNA, zegt Vennik. ‘Als klein meisje ging ik al met mijn opa en oma mee varen, elke vakantie die ik had. Dan was ik de zevenjarige matroos van opa en stond ik touwtjes vast te zetten in de sluis. Dat vond ik zo fantastisch.’

Deze eerste ontmoetingen met de wereld van de scheepvaart maakten op Vennik een onuitwisbare indruk. Daarom besloot zij op jonge leeftijd al dat zij ooit deel wilde uitmaken van die wereld. ‘Niet per se om zelf te varen, maar wel om ervoor te zorgen dat alles blijft varen.’

Creativiteit

Maar voordat zij zich in 2018 aansloot bij Dutch Cargo Purchase, het bedrijf van haar vader, bewandelde Vennik een heel ander pad. Namelijk die van de kunstacademie. ‘Ik ben al van jongs af aan creatief. Ik heb altijd toneel gespeeld en maakte deel uit van allerlei andere creatieve clubs. Na de Havo ben ik naar de kunstacademie gegaan, waar ik twee jaar de opleiding illustratie heb gevolgd om vervolgens te switchen naar de docentenopleiding. Ik heb mij toen vooral gericht op anderslerende kinderen met autisme en ADHD. Kinderen die in het onderwijssysteem buiten de boot vallen’, vervolgt Vennik. ‘Met kunst maakte ik dan passende lesprogramma’s voor hen. Dat gaf veel energie en voldoening.’

Onderwijsbezuiniging

Hoewel Vennik in eerste instantie haar zinnen had gezet op een toekomst binnen deze doelgroep, stuurde de toenmalige economische situatie haar een andere kant op. ‘Het was 2014 en ik kreeg te maken met de nasleep van de economische crisis. Er werd ontzettend veel bezuinigd, ook in het onderwijs. En al helemaal op vakken als tekenen en toneel.’

Vennik vond andere bezigheden, van het werken op de klantenservice van zorgverzekeraars tot voor de klas staan op oproepbasis. En van werken in de Apple Store tot aan werken in een textieldrukkerij.

Uiteindelijk hoopte dit manusje van alles een baan te vinden waarin zij zich verder kon ontwikkelen en waarin zij echt iets kon bijdragen. Zo kwam haar kinderdroom in de scheepvaart weer boven drijven en koos Vennik voor Dutch Cargo Purchase. Ook daar kan zij haar creativiteit inzetten. Niet voor schilderen of fotograferen, maar wel voor het zo creatief mogelijk oplossen van soms ingewikkelde logistieke problemen.

Carmen bij het ms Carmen.

Column

In de scheepvaart wordt al jarenlang op dezelfde manier gedacht en gewerkt, vindt de bedrijfsmanager, en dat kan anders. ‘Ik wil een ander gezicht geven aan de bevrachter, de rederij en de kleine schippers. Het is al snel de schipper tegen de bevrachter en vice versa. Maar wij staan daar anders in, omdat we zelf ook kleine schepen hebben. We hebben als bedrijf dus meerdere petten op en dat is best uniek.’

Naast het schetsen van een ander beeld van deze zaken, hoopt Vennik ook een stempel te drukken wat betreft verjonging en digitalisering binnen de scheepvaart. Daar is het volgens haar namelijk hoog tijd voor.

Wat het onderwerp van haar eerste column is, dat houdt deze aankomend-columniste nog even geheim. Maar dat het een samenkomst is van creativiteit, didactiek en de door haar zo geliefde scheepvaartwereld, dat is een ding dat zeker is.

Lees ook:

Smart shipping op oude schepen met jonge mensen

Van alle markten thuis