Pamela werd aan het publiek gepresenteerd op het negende Norwegian Environmental Toxicology Symposium en op een workshop voor microplastic-onderzoekers in het Griekse Athene. De onderzoekers zijn ook benaderd door internationale groepen zoals de Nederlandse The Ocean Cleanup.
Robotstofzuiger
Pamela is iets groter dan een robotstofzuiger en is volgens onderzoeker Artur Zolich van de NTNU modulair opgebouwd. Bij de huidige bemonstering van microplastics moet nu nog een net achter een boot worden gesleept met een zeer lage snelheid, wat zowel kostbaar als tijdrovend is. Een van de andere voordelen is dat Pamela onafhankelijk van een boot of vanaf de kust kan worden bediend. ‘Pamela kan een voorgeprogrammeerd parcours afleggen zonder dat een onderzoeker het voertuig hoeft te volgen of toezicht te houden. Pamela kan ook gemakkelijk worden gebruikt door onderzoekers die naar afgelegen locaties reizen. Het past in ruimbagage en de batterijen kunnen in een vliegtuig worden vervoerd.’
Microplastics
Zolich ontwikkelde Pamela onder meer voor promovendus Andrea Faltynkova. Faltynkova bestudeert microplastics in de oceaan. Dit zijn stukjes plastic kleiner dan vijf millimeter, ongeveer zo groot als het uiteinde van een potlood. Microplastics kunnen negatieve effecten hebben op zee- of zoetwaterorganismen. Maar het bestuderen van microplastics is een uitdaging.
‘Microplastics is een zeer grote, diverse groep deeltjes. Ze zijn ook erg ongelijk verdeeld. Microplastic kan je niet zoals andere opgeloste verontreinigende in kleine hoeveelheden water detecteren. Mensen gaan nu nog vaak met een bootje een paar keer monsters nemen en proberen dan conclusies te trekken op basis van hoeveel plastic ze hebben opgepikt. Maar we hebben echt geen idee hoe goed die schatting is.’
Eenvoud en snelheid
Het enige wat Faltynkova hoeft te doen is een foto maken van haar monsters met een hyperspectrale camera. De rest van het werk wordt gedaan door het computermodel dat ze heeft gebouwd om de afbeeldingen te verwerken. Het IDUN rekencluster bij NTNU stelt haar in staat om snel grote hoeveelheden gegevens te verwerken om te bepalen welke soorten plastic in het monster zijn verzameld. ‘Wat ik probeer te doen, is een snelle bemonstering combineren met een snelle analyse. Hiermee kunnen we plasticvervuiling effectiever in kaart brengen en monitoren.’
Zalmluis
Wat Faltynkova niet had verwacht is dat collega’s ook wel wat zagen in Pamela. Ze vroegen zich af of de USV ook gebruikt kon worden voor bemonstering van fytoplankton, zoöplankton en zalmluizen. De zalmluis is een probleem wat veel voorkomt bij het kweken van zalm. De luis zuigt het bloed van de vis op.
Inmiddels wordt Pamela momenteel getest om zalmluizen te bemonsteren als onderdeel van een grotere studie uitgevoerd door NTNU en onderzoekers van het Noorse Instituut voor Natuuronderzoek. Hierbij wordt gekeken naar de concentraties van zalmluizenlarven, het stadium waarin ze zich het meest verspreiden.
‘We zien dat onze robot de bemonsteringskosten voor veldwerk aanzienlijk kan verlagen en de onderzoekskwaliteit kan verbeteren met meer monsters’, zei Zolich. ‘We staan dan ook open voor uitbreiding van ons samenwerkingsnetwerk en zijn actief op zoek naar onderzoekers en instellingen die onze robot willen uitproberen in hun werk.’
Lees ook: