Er is wel één belangrijke voorwaarde: het moet lukken om het “economisch perspectief” van de sector te behouden. Mosselvissers gaan de komende jaren steeds meer gebruikmaken van zogeheten mosselzaadinvanginstallaties (MZI’s). Die installaties bestaan uit netten of touwen die in het water hangen.
Daaraan hechten mossellarven zich, die uitgroeien tot kleine mosseltjes, ook wel mosselzaad genoemd. Ze worden op aangewezen percelen verder opgekweekt, totdat ze groot genoeg zijn om op te vissen – en op te eten. De duurzame methode is beproefd en wordt al door veel mosselvissers toegepast.
In de jaren tot 2029 wordt een steeds groter deel van de Waddenzee afgesloten voor de bodemvisserij op mosselzaad. Komend voorjaar is 36 procent verboden gebied, in 2022 is dat al 50 procent en in 2026 mag in 65 procent van het gebied geen mosselzaad meer van de bodem worden gevist.