Hoog tijd dat Sanmaro wordt verkocht

Bernhard en Rosalia Verhulst-Wever willen stoppen met varen. Hun schip, de Dortmunder Sanmaro, staat sinds augustus 2008 te koop. Momenteel onderhandelt het echtpaar met Poolse kopers, maar die onderhandelingen gaan stroef. Toch hebben ze al afgehuisd, want bij Bernhard is darmkanker geconstateerd en hij is 23 april begonnen met de eerste chemokuur. Als het schip na de kuur niet is verkocht gaan ze er gewoon weer mee varen.

-

Hoog tijd dat Sanmaro wordt verkocht

Door

Henriette Driesen-Joanknecht

Volgens Rosalia is het een lastige situatie. ‘We hadden het ons anders voorgesteld en hoopten na een eventuele verkoop nog een poosje rustig aan de wal te kunnen leven. Dan is het soms best veel als het allemaal tegelijk op je af komt. We zijn nu gelukkig afgehuisd en wachten op een koper, komt die niet dan moeten we weer varen. We zijn door de crisis helemaal ingeteerd. In 2009 hebben we iets minder dan de helft verdiend van wat in 2008 binnenkwam.’

  • Ziekte dwingt Bernhard en Rosalia Verhulst aan wal te gaan
  • ‘Na 55 jaar werken vind ik het welletjes’ 

De chemokuur van Bernhard bestaat uit elke drie weken een behandeling aan een infuus en de rest van de tijd een pillenkuur. ‘Het is afwachten of het aanslaat en hoe ik het verdraag. De operatie ging gelukkig heel goed. Als ik de chemokuur goed verdraag gaan we weer varen, er zit nu even niks anders op.’
Beiden zijn nog van de generatie dat schipperskinderen direct na de lagere school terug naar boord gingen. Rosalia zat in Zwijndrecht bij de nonnen op het internaat en Bernhard bij de broeders in Zevenaar en Nijmegen. ‘In die tijd was er geen leerplicht voor schipperskinderen en was het normaal om zo jong te gaan werken. Mijn ouders voeren bij de Damco en de ouders van Bernhard waren verhuurd aan de Damco. We hebben elkaar leren kennen in Ludwigshafen’, vertelt Rosalia.

Woonschepen

Voorheen voeren ze verder weg, maar sinds de klachten van Bernhard begonnen varen ze in de buurt. Het valt ze op dat er weinig plaatsen zijn waar een schip langer kan blijven liggen. Dat kan ook handig zijn voor ouderen die op hun schip willen blijven wonen. ‘Het is bijna niet mogelijk om op je schip te blijven wonen of om ergens lang te blijven liggen als je te maken hebt met ziekte.
Overal wordt het schip na een paar dagen weggestuurd en het havengeld is behoorlijk duur als je weken geen inkomsten hebt. Voor veel ouderen zou het best een uitkomst kunnen zijn als zulke plaatsen er zijn’, concludeert Rosalia.
De ligplaatssituatie is in Nederland nog beter dan in Duitsland, constateren ze. ‘In Duitsland breken ze de ligplaatsen alleen maar af. In Ludwigshafen is de kade gesloten, omdat er een winkelcentrum komt. De Zollhafen van Mainz wordt gesloten vanwege de bouw van appartementen.’

Langzaamloper

Vanwege de ziekte van Bernhard en de inmiddels lange verkoopperiode van hun schip kijken ze met gemengde gevoelens naar de toekomst. Beiden hopen in elk geval dat die hun gunstig gezind is. Als het schip weg is, hebben ze een pensioentje en Bernhard hoopt nog even te leven. Als het niet lukt om het schip te verkopen, gaat de Sanmaro eind volgend jaar naar de sloop, hebben ze besloten. ‘Dan brengt ze 50.000 euro op. Lukt het om haar nu te verkopen dan gaat ze voor 116.000 euro weg. Probleem met dit schip is, dat zij een langzaamloper heeft. Die is heel erg zuinig, maar voor een verkoop onhandig. En eind volgend jaar heb ik 55 jaar gewerkt, dan vind ik het wel welletjes’, zegt Bernhard. (HDJ)

Scheepsgegevens

Scheepsnaam: Sanmaro. Lengte: 67 meter. Breedte: 8,20 meter. Diepgang: 2,52 meter. Tonnage: 889 ton. Europanummer: 02312806. Motor: SKL, 660 pk.
Thuishaven: Beuningen. Bouwjaar: 1942. Eigenaar: VOF Sanmaro.

Hoog tijd dat Sanmaro wordt verkocht | Schuttevaer.nl

Hoog tijd dat Sanmaro wordt verkocht

Bernhard en Rosalia Verhulst-Wever willen stoppen met varen. Hun schip, de Dortmunder Sanmaro, staat sinds augustus 2008 te koop. Momenteel onderhandelt het echtpaar met Poolse kopers, maar die onderhandelingen gaan stroef. Toch hebben ze al afgehuisd, want bij Bernhard is darmkanker geconstateerd en hij is 23 april begonnen met de eerste chemokuur. Als het schip na de kuur niet is verkocht gaan ze er gewoon weer mee varen.

-

Hoog tijd dat Sanmaro wordt verkocht

Door

Henriette Driesen-Joanknecht

Volgens Rosalia is het een lastige situatie. ‘We hadden het ons anders voorgesteld en hoopten na een eventuele verkoop nog een poosje rustig aan de wal te kunnen leven. Dan is het soms best veel als het allemaal tegelijk op je af komt. We zijn nu gelukkig afgehuisd en wachten op een koper, komt die niet dan moeten we weer varen. We zijn door de crisis helemaal ingeteerd. In 2009 hebben we iets minder dan de helft verdiend van wat in 2008 binnenkwam.’

  • Ziekte dwingt Bernhard en Rosalia Verhulst aan wal te gaan
  • ‘Na 55 jaar werken vind ik het welletjes’ 

De chemokuur van Bernhard bestaat uit elke drie weken een behandeling aan een infuus en de rest van de tijd een pillenkuur. ‘Het is afwachten of het aanslaat en hoe ik het verdraag. De operatie ging gelukkig heel goed. Als ik de chemokuur goed verdraag gaan we weer varen, er zit nu even niks anders op.’
Beiden zijn nog van de generatie dat schipperskinderen direct na de lagere school terug naar boord gingen. Rosalia zat in Zwijndrecht bij de nonnen op het internaat en Bernhard bij de broeders in Zevenaar en Nijmegen. ‘In die tijd was er geen leerplicht voor schipperskinderen en was het normaal om zo jong te gaan werken. Mijn ouders voeren bij de Damco en de ouders van Bernhard waren verhuurd aan de Damco. We hebben elkaar leren kennen in Ludwigshafen’, vertelt Rosalia.

Woonschepen

Voorheen voeren ze verder weg, maar sinds de klachten van Bernhard begonnen varen ze in de buurt. Het valt ze op dat er weinig plaatsen zijn waar een schip langer kan blijven liggen. Dat kan ook handig zijn voor ouderen die op hun schip willen blijven wonen. ‘Het is bijna niet mogelijk om op je schip te blijven wonen of om ergens lang te blijven liggen als je te maken hebt met ziekte.
Overal wordt het schip na een paar dagen weggestuurd en het havengeld is behoorlijk duur als je weken geen inkomsten hebt. Voor veel ouderen zou het best een uitkomst kunnen zijn als zulke plaatsen er zijn’, concludeert Rosalia.
De ligplaatssituatie is in Nederland nog beter dan in Duitsland, constateren ze. ‘In Duitsland breken ze de ligplaatsen alleen maar af. In Ludwigshafen is de kade gesloten, omdat er een winkelcentrum komt. De Zollhafen van Mainz wordt gesloten vanwege de bouw van appartementen.’

Langzaamloper

Vanwege de ziekte van Bernhard en de inmiddels lange verkoopperiode van hun schip kijken ze met gemengde gevoelens naar de toekomst. Beiden hopen in elk geval dat die hun gunstig gezind is. Als het schip weg is, hebben ze een pensioentje en Bernhard hoopt nog even te leven. Als het niet lukt om het schip te verkopen, gaat de Sanmaro eind volgend jaar naar de sloop, hebben ze besloten. ‘Dan brengt ze 50.000 euro op. Lukt het om haar nu te verkopen dan gaat ze voor 116.000 euro weg. Probleem met dit schip is, dat zij een langzaamloper heeft. Die is heel erg zuinig, maar voor een verkoop onhandig. En eind volgend jaar heb ik 55 jaar gewerkt, dan vind ik het wel welletjes’, zegt Bernhard. (HDJ)

Scheepsgegevens

Scheepsnaam: Sanmaro. Lengte: 67 meter. Breedte: 8,20 meter. Diepgang: 2,52 meter. Tonnage: 889 ton. Europanummer: 02312806. Motor: SKL, 660 pk.
Thuishaven: Beuningen. Bouwjaar: 1942. Eigenaar: VOF Sanmaro.