Terugblik op drie decennia

Stilstand is achteruitgang bij Martin Deymann

Martin Deymann groeide in 30 jaar van schipper uit tot eigenaar van een van de grootste binnenvaartrederijen in Europa. Zijn geheim? Kansen pakken en goede mensen om je heen verzamelen.

Martin Deymann: Duitse degelijkheid in een spijkerbroek. (Foto René Quist)
Martin Deymann: Duitse degelijkheid in een spijkerbroek. (Foto René Quist)

Alleen een nauwelijks hoorbaar accent verraadt dat het Nederlands geen moedertaal is voor Deymann. De Duitse schipperszoon bouwde zijn bedrijf uit tot een van de grote binnenvaartrederijen van Europa. En wie op het binnenwater succesvol wil zijn, kan maar beter het Nederlands beheersen, zo bedacht hij jaren geleden.

Normaal schuwt Deymann de media, maar voor de mijlpaal van het 30-jarige bestaan van zijn bedrijf wil de binnenvaartondernemer graag een uitzondering maken. Reederei Deymann houdt in Nederland kantoor op de statige Westersingel in Rotterdam. ‘Nog even, want over een paar maanden moeten we hier weg.’

Goede voorbereiding

Verwacht geen formele setting bij Deymann. Hij opent zelf de deur en laat de koffiemachine ratelen. Spijkerbroek, sneakers en pullover. Verwacht wel Duitse degelijkheid als het gaat om de voorbereiding van het interview. Deymann weet precies wat hij op deze ochtend aan Schuttevaer wil vertellen: een chronologisch overzicht van 30 jaar Deymann.

Over hoe hij in 1992 zijn eerste schip kocht. ‘De Aviso II van mijn vader.’ 7  jaar later werd dit schip verkocht en kwam er een nieuwe Aviso II in de vaart. In 2003 ging een droom in vervulling met de bouw van zijn eerste nieuwbouwschip, die uiteraard wederom Aviso II werd gedoopt.

De Aviso II.
De Aviso II.

Twee decennia later is Reederei Deymann goed voor 42 schepen: 25 tankschepen en 18 vrachtschepen. Er is een enkele vraag die in het kantoor boven alle andere uitsteekt. Waarom groeide deze schipperszoon uit tot reder? Wat onderscheidt Deymann van al die  schippers die kapitein op hun eigen schip zijn gebleven? Begrijp Deymann vooral niet verkeerd: schipper zijn is het mooiste beroep ter wereld.

‘Misschien was ik altijd op de juiste plek en tijd en voor mij betekent stilstand achteruitgang. Toen ik mijn eerste schip verkocht in 1999, snapte de nieuwe eigenaar daar niets van. Waarom ik toch zo’n mooi schip verkocht. Ik had in zijn ogen alles goed voor elkaar, maar ik wilde verder. Stilstand is achteruitgang. Dat is voor mij nog steeds zo.’

Al terugkijken ziet Deymann nog een rode draad in de ontstaansgeschiedenis van de rederij. ‘Wij willen altijd zoveel mogelijk in eigen hand hebben.’ Het recentste voorbeeld is de overname van bevrachter Fluvia Tankrode in 2019. En daar geldt ook weer: alles op het juiste moment.

Overname Seibert-Gruppe

‘We wilden al heel lang in de bevrachting stappen, maar we zagen nog niet de juiste kans. Dat was het geval toen we Fluvia Tankrode konden kopen. En bij de overname van de Seibert-Gruppe in 2013 helemaal. Dat was echt een kans. Iedereen verklaarde ons voor gek. Ik zag de potentie, ik durfde het risico wel aan te gaan. Het waren zeven heel goede moderne schepen. Het had ook verkeerd kunnen aflopen. En je team moet het wel aankunnen. Mijn belastingadviseur vond toen dat ik erg scherp aan de wind voer met het bedrijf.’

De Monika Deymann.
De Monika Deymann.

Na 30 jaar zit Deymann goed, vindt hij. ‘Onze structuur en samenstelling met tankers, droge-ladingschepen en containerschepen en eigen bevrachting zijn sterk. We hebben 42 eigen schepen en 13 particulieren die voor ons varen.’

Een deel van de schepen van Deymann vaart in de regio Hamburg. De markt is daar veel voorspelbaarder. ‘Daar liggen de tarieven vaak voor langere tijd vast.’

Deymann ziet nog een duidelijk rol weggelegd voor de bevrachter. ‘Zeker de markt van de minerale oliën is te ingewikkeld om zonder bevrachter te bedienen. Ik heb alleen maar middelbare school gedaan. Maar in de binnenvaart leer je meer dan op de universiteit. Het is zo’n veelzijdige bedrijfstak.’

In Nederland is de binnenvaart professioneler. Er wordt heel hard gewerkt in de Nederlandse binnenvaart.

Synthetische diesel

Ook Reederei Deymann moet vergroenen. Wordt het waterstof, batterijen of methanol? ‘Batterijen? Dat zie ik niet snel gebeuren. Wel overigens als ondersteuning. Die je zelf oplaadt.  Kijk naar auto’s. Hier in Nederland zie je laadpalen, maar bij ons in Duitsland nog nauwelijks. Die infrastructuur voor de binnenvaart zie ik gewoon niet snel ontstaan. Hetzelfde geldt eigenlijk voor waterstof. Waar halen we die groene waterstof vandaan?’

Voor Deymann is diesel nog lang niet afgeschreven. ‘Een moderne dieselmotor met nabehandeling stoot nauwelijks meer iets uit. Het is onbetaalbaar en onhaalbaar om in korte tijd alle schepen emissieloos te laten varen.’

Wel gelooft de Duitse reder sterk in de opkomst van semi-autonoom varen. Vol bewondering kijkt hij naar Seafar en hun samenwerking met onder meer RensenDriessen. Ook Deymann is bezig met de Belgische pionier op het gebied van semi-autonoom varen.

We zijn ook bezig met Shipping Technology van Remco Pikaart. We gaan met hen ook testen, vier, vijf schepen uitrusten. Binnen een paar maanden zijn we wel zo ver.

‘Ook de bemanningseisen zijn niet meer van deze tijd. Het kan en moet met minder. De schepen zijn in vergelijking met vroeger veel makkelijker te sturen.’

De Maxine Deymann, gebouwd in 2012 bij TeamCo Shipyard.
De Maxine Deymann, gebouwd in 2012 bij TeamCo Shipyard.

Warme baas

Zonder zijn team is Deymann nergens, zo benadrukt hij. ‘Ik hoop dat ik bekend sta als een warme baas die goed is voor zijn mensen en waar mensen graag voor werken. Ik ben heel trots op ons team. Toen wij de Seibert-Gruppe overnamen, deden we dat zonder het toenmalige management. Op zo’n moment maken je mensen het verschil. Allemaal liepen ze even een stapje harder en pakte er een extra schip bij.’

Rederij Deymann stapt in vervoer eetbare oliën

Rederij Deymann gaat met drie extra schepen eetbare olie vervoeren. Met schepen die variëren in grootte van 1200 tot 2000 ton zet Deymann vol in op deze groeimarkt. ‘Zeker nu het vervoer van minerale oliën gaat dalen. Ik heb de laatste jaren ook niet geïnvesteerd in nieuwe tankers. Voor op de Rijn zie ik nu geen ruimte om nog nieuwe 110-meterschepen te bouwen. De markt is volatieler. Droge lading is stabieler. Neem kolen. Dat is nu echt wel een thema. In Duitsland gaan drie kerncentrales dicht, gas is heel duur. Daarom zie nu al een stijging van het kolenvervoer en dat blijft. Containervervoer zie ik ook nog groeien.

Tijdlijn

1992 – Martin Deymann koopt de eerste Aviso II.

1999 – De eerste Aviso ll wordt verkocht, de tweede Aviso ll gekocht.

2003 – Nieuwbouw van de derde Aviso II en verkoop van de tweede Aviso II.

2003 – Oprichting van tankrederij Gerhardt & Deymann.

2007 – Vennoten uit elkaar, Deymann zet de activiteiten onder de naam Reederei Deymann voort.

2009 – Verhuizing naar het huidige kantoorgebouw Papenwiese 5 in het Duitse Haren.

2013 – Overname van de Seibert-Gruppe met in totaal zeven moderne containerschepen.

2019 – Oprichting van Deymann Tankrode in Hamburg.

Lees ook:

Martin Deymann is niet bang voor experimenten

Rederij Deymann richt dochteronderneming voor vervoer plantaardige olie op