Columnist Hans Vandersmissen overlijdt

‘Amice’ Hans Vandersmissen (58) is maandag 12 oktober in zijn woonplaats Witmarsum overleden. Deze opvallende auteur met zijn bloemrijke taal begon 28 september 2002 met zijn wekelijkse bijdrage aan Weekblad Schuttevaer. Zijn allereerste artikel in een commercieel blad verscheen in 1973 in Yachting Monthly.

- DEVENTER, 13 oktober 2009, 18:10

Hoewel Vandersmissen vooral in de watersport van zich liet horen, werkte hij ook voor VBKO en IHC en was hij ooit maritiem redacteur van het NOS-programma Maritiem, Nederlanders en de zee. Vanaf dat moment richtte hij zich op zeehistorie, scheeps- en waterbouw. Veel bekendheid kreeg hij sinds 1997 als organisator van het Zeehistorisch en Roeipaviljoen op de Hiswa en daaruit vloeiden in later jaren wedstrijden voor lichte zeil- en roeiboten voort: de Dorestad Raid en de Radboud Raid.

Dit artikel is exclusief voor abonnees

Wilt u onbeperkt lezen? Word abonnee en krijg toegang tot unieke maritieme vakinformatie waarmee u altijd up-to-date bent.

Abonneer

Overzicht alle abonnementen

Columnist Hans Vandersmissen overlijdt

- DEVENTER, 13 oktober 2009, 18:10

Dit artikel is exclusief voor abonnees

Wilt u onbeperkt lezen? Word abonnee en krijg toegang tot unieke maritieme vakinformatie waarmee u altijd up-to-date bent.

Abonneer

Overzicht alle abonnementen

Reacties (16)

Smis dood. Ongelooflijk. Een uniek en warm mens. Ik zal hem missen.

Geplaatst door: Lex Zwart op 26 mei 2011 om 17:47
Ik mocht ooit een klein geschenkje van hem ontvangen ; per kerende post.Dus ook voor volslagen vreemden was hij de ontzettend aardige vent, die je steeds proeft als je hem leest.
Hierbij mijn medeleven aan de zijnen, ik hoop dat het een beetje verschil maakt.
Ronald Halvax , Oud Beijerland

Geplaatst door: Ronald Halvax op 30 januari 2011 om 09:38
in de week dat smis overleed timmerde ik net m’n kleine bootje af waarmee smissiaanse tochtjes gemaakt zullen worden. het bootje is “smis” gsnoemd

Geplaatst door: pieter bouma op 24 januari 2010 om 19:51
Hans is niet meer.Browse on the net e denk hoe is het met hem.Herinner me nog hoe we voor het eerst zeilde bij rotterdam in een klein bootje en hij me alles uitlegde,we zaten samen op school.hadden limonade bij zijn moeder die in heel hoog flat woonde.Later ontmoete ik hem nog eens op de hiswa toen ik in holland was.Sinds die tyd veel gevaren op zeeschepen,marine en koopvaardij,en naturlijk yachten waar Hans my op introduseerde.woonachtig in australia.Hierbij condoleer ik.Hans een persoon always well spoken.
Peter Jansen

Geplaatst door: peter jansen op 27 december 2009 om 02:56
Hans en Bouterse, grote wandelvrienden in Quelderduyn… Goeie, ouwe tijden met een bijzonder mens. Dag Hans, groet Bouterse van ons.. Muis

Geplaatst door: E.van den Berg op 20 oktober 2009 om 11:15
so suddenly. Great loss.
Hans will stay in our minds…
since ’86 when we corresponded, with the “Sea-going Drascombe” and “Holland, and the origins of yachting”, corresponding this Summer about life and Drascombe with his kind technical answers, not forgetting his nice humour.
Our thoughts go to his family.

from a family, south of France

Geplaatst door: Charles de Bouillane op 18 oktober 2009 om 11:00
Verbijsterd zie ik dat Hans plotsklaps met Noordenwind vertrokken is! Samen met hem maakte ik jaren geleden BaD (Berichten aan Drascombevarenden). Amice! Wat maak je me nou…

Geplaatst door: Rob du Rieu op 16 oktober 2009 om 16:13
Mijn “oom” Hans is dood, die ik al die jaren gevolgd heb in zijn boeken en columns en via e-mails waar we verslag uit brachten van ons wel en wee en hij mij elke keer weer aan het lachen maakte (“de vette familielach”) met zijn taalgrappen en grollen, maar ook met veel ernst en betrokkenheid. Zoals hier ook eerder vermeld is, was het gemakkelijk om verwantschap te voelen met hem,ik zal hem missen.
Carolien Vandersmissen

Geplaatst door: Carolien Vandersmissen op 15 oktober 2009 om 12:38
Heb verschillende keren met hem samengewerkt rondom het Zeehistorisch Paviljoen. God, wat hebben we gelachen. Zijn hilarische schrijfstijl zal me altijd bijblijven. Adieu, ouwe zeebonk! *nog borrel neemt en hem zeegat uitzwaait*

Geplaatst door: Ad van der Zee op 15 oktober 2009 om 12:37
Lieve Hans,

Dank je wel voor je ongelooflijk dierbare vriendschap, je vette lach, je prachtige verhalen, je warme belangstelling.

Ik zal je nooit vergeten.

Ingrid Reijnen

Geplaatst door: Ingrid Reijnen op 15 oktober 2009 om 10:59
Wij hebben zojuist geschokt kennis genomen van het overlijden van de grote inspirator Hans Vandersmissen.
We zullen hem ontzettend missen en wensen zijn gezin veel sterkte bij dit grote verlies.

Geplaatst door: Patrick Naber op 14 oktober 2009 om 22:54
begin augustus liep Hans door het wad water naar onze lila boot,heeft ons als startende wadvallers geheimen en fantastische inside plekken gebracht,waar te schuilen met zw storm winden bij vlieland.En bovenal hebben we gelachen , ik zal zijn lach boven alle winden horen als ik weer op de wanden kom volgend jaar ,ik hoop Catelijne of zijn boot weer te zien……….. en kan het niet voorstellen dat ik hem een maand geleden nog heb gezien op de Kaag. Sterkte voor allen
Ineke van der Velden , Oegstgeest

Geplaatst door: ineke van der Velden op 14 oktober 2009 om 22:35
Hans was een karakteristiek mens met een grote mate aan authenticiteit en eigenzinnigheid.

Hoewel we elkaar slechts enkele malen hebben gesproken voel ik een grote mate aan verwantschap met hem.

Ik zal hem missen.

Geplaatst door: Emil Möller op 14 oktober 2009 om 18:41
Heer van der Smissen is dood. Pas 58 jaar. Als ik schrijf “heer “dan bedoel ik iemand die dat was tot in de toppen van zijn vingers. We waren het niet altijd met elkaar eens. Ik had echter veel respect voor zijn vlotte stijl en goede columns en zijn vrije niet door anderen beinvloede mening.

Ik condoleer zijn vrouw en kinderen met dit verlies en en zal hem voorlopig nog wel erg missen omdat ik zijn stukjes vaak als eerste las.

Peter de Leeuw

Geplaatst door: Peter de Leeuw op 13 oktober 2009 om 19:54
Wat een akelige verrassing.

Geplaatst door: henriette op 13 oktober 2009 om 17:54
Hans Vandersmissen dood, wie kan dat nou geloven? De eerste maal dat ik hem ontmoette was in 2002 bij een jaarvergadering van de Wadvaarders in Harlingen, vergezeld van zijn trouwe hond Rataplan. Zoals altijd, was het ook toen al lachen, gieren brullen met hem. In 2007 vertaalde hij de samenvatting van mijn proefschrift in het Engels. We brachten toen een aantal genoeglijke uren door. De laatste maal dat ik hem zag, was zaterdag 3 oktober in Harlingen, toen ik van een vakantie op Terschelling terugkwam. Bij boekhandel Wever kochten we allebei een zaterdagse NRC. Tussendoor troffen we elkaar talloze malen, zoals bij de ingebvruikname van een nieuwe Doeksenveerboot in 2005. Niet te geloven dat ik hem nooit weer zal ontmoeten! Zijn gezien condoleer ik met dit gemis en ik wens hen veel sterkte om hiermee te leren leven.

Geplaatst door: johan van der wal op 13 oktober 2009 om 16:07

Reageer

Om te reageren op dit bericht moet u ingelogd zijn. Klik hier om in te loggen. Uw reacties worden altijd ondertekend met uw volledige persoonsnaam.