Wildschut werd geboren in Schiedam, waar zijn vader scheepstimmerman was. Op 10-jarige leeftijd verhuisde Wildschut met vader, moeder en zusje – een oudere broer en zus woonden niet meer thuis – van Schiedam naar het Drentse Klazienaveen. Vader Wildschut werd er bedrijfsleider van een isolatiebedrijf. Als snuffelstagiair zette de jonge Rob Wildschut bij dit bedrijf zijn eerste stappen op de arbeidsmarkt.

In de tweede helft van de jaren ’60 kwam de Amsterdamse scheepswerf NDSM Drentse jongeren rekruteren voor een tweejarige fulltime bedrijfsopleiding in de scheepsbouw. Ook Rob Wildschut ging naar Amsterdam. ‘Ik was apetrots toen ik de lasdiploma’s op zak had. Ik werd onder meer betrokken bij de bouw van de mammoettanker Neferita.’

Studies

In zijn NDSM-tijd (1967-1971) had Wildschut een leermeester die duidelijk onderscheid maakte tussen ‘witte boorden’ en ‘blauwe overalls’. Het werkvolk zag hij duidelijk niet staan. Deze zelfingenomenheid maakte indruk op leerling Wildschut. ‘De baas zag me niet staan, ik stelde niks voor. En als ik niks voorstel, dan stelt ook mijn werk niks voor. En als je werk niks voorstelt dan maakt het ook niet uit wat je doet. Het was een kwestie van je werk doen, nergens mee bemoeien en vooral je kop houden. Ik besefte dat dergelijke arbeidsverhoudingen het werkproces op ongelooflijke wijze verstoorden.’

Wildschut volgde aan avond-MTS een studie scheepsbouwkundige en kwam in 1971 als tekenaar/constructeur in dienst bij IHC Verschure, eveneens in Amsterdam. Na de MTS-studie volgden nog meer studies die hem verder zouden helpen in zijn carrière

Naar Delfzijl

De weekenden werden doorgebracht in Klazienaveen, waar hij verkering kreeg met Truus Pol. Hun toekomst leek niet in de Randstad te liggen. Tijdens een weekendje uit belandden zij in Delfzijl, waar bij Scheepswerf Niestern een zeesschip op stapel stond. Toen voorspelde Rob Wildschut zijn vriendin en toekomstige echtgenote: ‘Hier word ik ooit directeur.’

Wildschut solliciteerde en op 1 januari 1975 kwam hij als tekenaar/constructeur in dienst bij Niestern. Wat volgde was een bliksemcarrière. In 1978 werd hij projectleider en assistent-bedrijfsleider en in 1981 bedrijfsleider van de afdeling scheepsnieuwbouw. Vijf jaar later volgde zijn aanstelling als algemeen bedrijfsleider voor de afdelingen scheepsnieuwbouw en scheepsreparaties, om uiteindelijk op 1 januari 1997 algemeen directeur te worden. Nadat hij 1 september 2010 afscheid nam als directeur bleef hij nog tot september 2011 als adviseur aan de werf verbonden.

Rob Wildschut bekleedde daarnaast tal van maatschappelijke functies, waaronder het voorzitterschap van de Stichting Metaal- en Scheepsbouwopleiding in Groningen en bestuursfuncties bij diverse financiële instellingen. Op 29 april 2009 werd hij benoemd tot Ridder in de Orde van Oranje-Nassau. Rob Wildschut overleed plotseling als gevolg van hartfalen.