Het was Bart Delorme die Meeldijk benaderde met het verhaal over de kotter UK-58 Ex Mera Gratia van zijn opa Jacob Ras die in januari 1966 ergens op zee boven Texel met man en muis verging en nooit is teruggevonden. ‘Hij kon mij voldoende aanknopingspunten geven om verder onderzoek te doen.’

Meeldijk kwam erachter dat een stuk van het naambord Gratia van de kotter vijf jaar na de ramp was opgevist door de UK-171. Er was nu een vermoeden van waar het wrak lag, maar er was geen exacte locatie.

Gouden tip

Meeldijk is zelf visser en afgestudeerd historicus. Die achtergrond kwam van pas bij zijn zoektocht. ‘De gouden tip vond ik in het nationaal archief. Daarin was een dossier omtrent de zaak en daarin stond dat de schipper van de UK-58 contact had gehad met de HD-14. Hij heeft verteld wat er aan de hand was en zijn positie doorgegeven. Die stip hebben wij gezet op zee. Daaromheen hebben we een cirkel getrokken: hier moet-ie ergens liggen.’

Ingescand

Rijkswaterstaat was bereid mee te helpen en Meeldijk mocht in de archieven duiken. Het bleek dat in het gebied meerdere wrakken lagen, maar slechts één voldeed aan de specificaties. De locatie was in de jaren ’80 ingescand. ‘Daar konden we niet zoveel mee, je zag nauwelijks iets.’

Meeldijk ging langs bij hydrografisch databeheer Periplus. ‘Zij zagen in ieder geval dat het ging om een kotter, maar verder bleef het vaag.’

Toevallig voer metingsvaartuig Arca van Rijkswaterstaat in de buurt van het zoekgebied en kon een nieuwe scan maken. Periplus keek mee en nu was het zeker: hier lag een kotter. ‘We zijn het er allemaal over eens. We denken dat dit de UK-58 is.’

Familie

Het onderzoek had veel tijd in beslag genomen, maar het moeilijkste deel moest nog komen. Meeldijk: ‘Ik ben de nabestaanden persoonlijk gaan informeren. Dat was een heel emotioneel moment. Aan boord waren destijds vijf opvarenden van drie families.’

Hoewel het wrak op de bodem vrijwel zeker de UK-58 is, wil de stichting het echt zeker weten. ‘Dat weten we pas als we gaan duiken en bewijs vinden. Zoals het roer, de lier of andere zaken.’

Tekst gaat verder onder de foto.

Duikteam

Het schip ligt op 25 meter diepte. ‘We willen een duikteam inschakelen dat ook kan filmen, zodat er beeld is. We wachten op toestemming van de kustwacht. Dat is zo goed als rond.’

Bedoeling is dat de expeditie rond Pinksteren plaatsheeft, alleen zoekt de stichting met ANBI status nog sponsors uit de maritieme wereld. ‘Voorheen betaalde ik alles uit eigen zak. Maar dat lukt me nu niet meer.’

Meeldijk begon zijn missie naar vermiste wrakken nadat hij een een bijzonder artikel las. ‘Een halve eeuw nadat ze een lichaam hadden gevonden op Terschelling, was er een DNA-match met zijn broer. Het bleek dat het ging om zeeman Kees van Rijn uit Katwijk, bemanningslid van de kotter KW 37 Orion die in 1967 verging. Ik ben me gaan verdiepen in vermissingszaken in de visserij die op Wieringen speelden. Zo kwam ik erachter dat de WR-6 in 1967 vermist raakte en nooit was gevonden. Ik kwam in contact met de zoon van de vermiste schipper, Gert Lont, en we zijn gaan zoeken. We hebben dat schip tot nu toe niet teruggevonden, maar we zoeken nog wel en hebben al heel veel informatie.’

Veel verzoeken

De stichting bestaat pas sinds vorig jaar, nadat Meeldijk in de media was gekomen met zijn verhaal over de zoektocht naar de WR-6. ‘Opeens kreeg ik veel verzoeken van nabestaanden van vermiste zeelui, ook uit de koopvaardij. Daarom heb ik met vijf vrijwilligers een stichting opgericht, we zijn inmiddels met acht mensen. We zoeken vooral naar visserijschepen die zijn vergaan.’

De stichting is momenteel met vijf zaken bezig. ‘Het is heel moeilijk te selecteren, maar voor ons is het belangrijk dat de familie het verzoek doet en er een redelijke kans is dat we het wrak echt gaan terugvinden. Het is heel mooi om een familie zekerheid te geven over waar een dierbare is.’

Meeldijk hoopt dat zijn stichting snel voldoende giften krijgt, zodat hij op zee kan zoeken naar het wrak van de UK-58.