Zware Kees: Toekomstmuziek?

Ergens op de Indische Oceaan. Het is 2020. De ochtenden zijn onveranderlijk grijs. Het blijft de hele dag regenachtig en klammig warm. In de avond pakken wolken samen en barsten onweersbuien los. Tropische regen gutst tegen de ramen van de brug. Ik tuur zonder iets te zien naar buiten en wordt zo nu en dan verblind door bliksemschichten. Eén seconde lang is dan de horizon te zien en hoop ik ook een glimp op te vangen van dat schip wat zo-even op de radar verscheen, maar nu in een gele vlek is verdwenen.

Door Kees Wiersum
Een oorverdovende donder galmt over de onrustige zee. Mijn schip begint lichtjes te bokken.
6000 mijl hiervandaan is de zomer in Nederland begonnen. Kantoorpersoneel met opgerolde mouwen loopt tussen de middag buiten te genieten van de zon. ‘Is het er door?’, vraagt een kleine man met een kaal hoofd en een opvallend grote, zwarte bril aan zijn collega. ‘Ja, ik ontving zojuist een appje van Geurtsema. Het contract is getekend. 10 schepen. 10!’ Terwijl hij dat zegt, kijkt de man met kroezend grijs en zweetplekken onder zijn oksels alsof hij het niet kan geloven. ‘Kun je het je voorstellen? Geen kosten voor vluchten meer, geen proviand… Wat, zelfs geen accommodatie meer nodig! En stel je eens voor wat we op gages uitsparen!’

Dit artikel is exclusief voor abonnees

Wilt u onbeperkt lezen? Word abonnee en krijg toegang tot unieke maritieme vakinformatie waarmee u altijd up-to-date bent.

Abonneer

Zware Kees: Toekomstmuziek? | Schuttevaer.nl

Zware Kees: Toekomstmuziek?

Ergens op de Indische Oceaan. Het is 2020. De ochtenden zijn onveranderlijk grijs. Het blijft de hele dag regenachtig en klammig warm. In de avond pakken wolken samen en barsten onweersbuien los. Tropische regen gutst tegen de ramen van de brug. Ik tuur zonder iets te zien naar buiten en wordt zo nu en dan verblind door bliksemschichten. Eén seconde lang is dan de horizon te zien en hoop ik ook een glimp op te vangen van dat schip wat zo-even op de radar verscheen, maar nu in een gele vlek is verdwenen.

Door Kees Wiersum
Een oorverdovende donder galmt over de onrustige zee. Mijn schip begint lichtjes te bokken.
6000 mijl hiervandaan is de zomer in Nederland begonnen. Kantoorpersoneel met opgerolde mouwen loopt tussen de middag buiten te genieten van de zon. ‘Is het er door?’, vraagt een kleine man met een kaal hoofd en een opvallend grote, zwarte bril aan zijn collega. ‘Ja, ik ontving zojuist een appje van Geurtsema. Het contract is getekend. 10 schepen. 10!’ Terwijl hij dat zegt, kijkt de man met kroezend grijs en zweetplekken onder zijn oksels alsof hij het niet kan geloven. ‘Kun je het je voorstellen? Geen kosten voor vluchten meer, geen proviand… Wat, zelfs geen accommodatie meer nodig! En stel je eens voor wat we op gages uitsparen!’

Dit artikel is exclusief voor abonnees

Wilt u onbeperkt lezen? Word abonnee en krijg toegang tot unieke maritieme vakinformatie waarmee u altijd up-to-date bent.

Abonneer