Zorgvuldig manoeuvrerend tussen een twintigtal ankerliggers draaien we de baai van Luanda in. Tussen nog veel meer kleinere scheepjes zoek ik een plekje waar we het anker kunnen laten vallen. Een loods is niet nodig, vindt men hier. Daar ben ik het roerend mee eens. Het is immers best leuk met een groot schip een baai binnen te varen. En je hoeft dan niet te denken: hé, loods, zou je niet eens een beetje bakboord uitgaan? Of: nu zul je toch eens wat vaart moeten minderen, vader! Nee, gewoon naar eigen inzicht.
Stiekem een heel klein beetje trots op mezelf schud ik even later goedgeluimd de handen van de quarantaine-officer, sanitation-officer, custom-mevrouw, maritime police-officer en de agent. En misschien vergeet ik nog wel iemand te noemen.
Wilt u onbeperkt lezen? Word abonnee en krijg toegang tot unieke maritieme vakinformatie waarmee u altijd up-to-date bent.
Bent u al abonnee?
