De maas in de Tabakswet betekent dat niet-rokers op zee niet per definitie aanspraak kunnen maken op een rookvrije werkplek. Het is veelal aan de kapitein om dat te regelen. Steeds meer reders zeggen een rookbeleid te hebben ontwikkeld voor de schepen. Maar ze geven ook aan dat de uitvoering op moeilijkheden stuit. Op kantoor trek je, bij wijze van spreken, om vijf uur de deur dicht en ben je vrij om in eigen auto, de buitenlucht of thuis te roken zoveel je wilt. De werkplek blijft op die manier gevrijwaard van ongewenste rook. Maar aan boord wordt niet alleen gewerkt, maar ook gerecreëerd en geslapen, kortom geleefd. Daar komt nog bij dat het klimaatbeheersingssysteem aan boord van de schepen (vaak) niet is ontworpen om aan de nieuwe Nederlandse eisen te voldoen: rook uit een ‘rookruimte’ circuleert en komt zo toch in ruimten waar het verboden is te roken.