Ingezonden: ‘Als ik dit overleef, blijf ik thuis’

We vertrekken 1 oktober om negen uur ’s morgens van Tuxpan in Mexico met de kraanbarge Beo. Het is een lomp ding van 22 meter breed, zwaar begroeid met pokkenen en met een zware fender aan de zijde. Met andere woorden: een lompe rotsleep. Op de bak staan een 300-tons kraan, een sleepboot en een massa materiaal voor kustwerk.

- a/b Vlieland,

  • Vlieland met sleep dwars door orkaan Stan

In de sleep hebben we 140 kubieke meter extra bunkers gepompt en op de Vlieland hebben we 65 ton aan boord. Met een gemiddeld verbruik van vier ton per dag gaat er bij de huidige gasolieprijzen 2400 euro per dag doorheen.

De reisbestemming is Claxonbay op Trinidad, een traject van 2350 mijl tegen wind en stroom met een bak die als een blok in het water ligt. We hebben van drie kanten goede weerberichten voor de eerste zes dagen gekregen. Zelf heb ik mijn bedenkingen bij een depressie die langs de andere kant van het schiereiland Yukatan raast. Maar alle meteorologen zeggen dat deze orkaan, Stan genaamd, in de Carib zal blijven, daar aan land zal gaan en dooft tot een tropische storm.

Stan wijzig koers

De volgende dag zijn we vrolijk onderweg met prachtig weer totdat ik de nieuwe weerberichten krijg. Die zijn niet goed. Stan is begonnen te bewegen richting Yukatan en zal via land de Mexicaanse Golf bereiken. Compleet tegen alle verwachtingen in.

Teruggaan is geen optie. Dan riskeer ik hem dicht bij de kust over me heen te krijgen. En is heb dan wel een Deutz, maar alles kan stuk en je zult maar liggen drijven in zo’n hurricane. Dan zie ik het eiland Vlieland niet meer, denk ik.

Ik gok dat Stan in de hoek van Campeche zal blijven en draai dertig graden meer de noord in om daar weg te blijven. In de namiddag neemt de deining snel toe tot een meter of vier. De volgende ochtend is daar nog een meter of twee bij gekomen. Er is geen wind, wel beginnen er zware regenbuien op te duiken. Volgens de weerberichten liggen we recht in de track van Stan. We bereiden ons voor op het ergste met die kkk-sleep. Alles is super zeevast gemaakt. We hebben al krachtig moeten afslekken en maken nog maar drie mijl vaart. Tegen de avond neemt te wind toe tot kracht 9 à 10 met zware buien.

Begraven in water

Op dinsdag 4 oktober heten we Stan welkom, en hij ons. We hebben gemiddeld negentig knopen wind en gaan tekeer als een gek. Ook de kraanbak lijkt nu wel een kurk op het water. Ik kan duidelijk de pokken onder de bak zien als ze er uit springt.

De motor staat op dertig procent, alleen om de neus in de wind te houden. We maken geen vaart en gaan af en toe achteruit. Maar ik wil niet meer kracht zetten. Het is beter de sleepdraad heel te houden. De zee kookt om ons heen. Gigantische golven komen van alle kanten en zo af en toe rammen ze elkaar met de Vlieland er tussenin. We worden begraven in water en schuim.
Pas tegen het eind van de avond begint de wind langzaam af te nemen. Rond middernacht hebben we windkracht 9, maar nog steeds gigantische golven van een meter of tien.

Bijna een etmaal later is het weer mooi weer en draaien we weer normaal toeren met de motor op tachtig procent. Alleen de sleepboot die bovenop de bak staat, draagt de sporen van hurricane Stan. De beschermingsplaten, die wij voor de ramen van het stuurhuis hadden gezet, waren er af gespoeld. En dat ding staat twaalf meter hoog.

Maar de kleine Vlieland heeft het weer overleefd. Hoewel ik op een bepaald moment dacht dat dit mijn laatste dag was. Toen dacht ik: als ik dit overleef, blijf ik thuis. Maar ja, nu is het weer mooi weer, dus tja, toch maar even niet.

Stan heeft volgens het nieuws 250 mensen het leven gekost nadat hij landval maakte in Mexico, precies in het gebied waar wij vertrokken zijn. Waren we teruggegaan, dan hadden we waarschijnlijk op de kust gezeten en was het adieu geweest. Ik moet zeggen dat mijn puur Deense bemanning bestaat uit prachtige zeelui. Ze hebben niet een woord gemopperd, of angst getoond. En ons Deutzje gaf geen klapje verkeerd.

Piet Ottosen
mslb Vlieland
Golf van Mexico

Ingezonden: ‘Als ik dit overleef, blijf ik thuis’ | Schuttevaer.nl

Ingezonden: ‘Als ik dit overleef, blijf ik thuis’

We vertrekken 1 oktober om negen uur ’s morgens van Tuxpan in Mexico met de kraanbarge Beo. Het is een lomp ding van 22 meter breed, zwaar begroeid met pokkenen en met een zware fender aan de zijde. Met andere woorden: een lompe rotsleep. Op de bak staan een 300-tons kraan, een sleepboot en een massa materiaal voor kustwerk.

- a/b Vlieland,

  • Vlieland met sleep dwars door orkaan Stan

In de sleep hebben we 140 kubieke meter extra bunkers gepompt en op de Vlieland hebben we 65 ton aan boord. Met een gemiddeld verbruik van vier ton per dag gaat er bij de huidige gasolieprijzen 2400 euro per dag doorheen.

De reisbestemming is Claxonbay op Trinidad, een traject van 2350 mijl tegen wind en stroom met een bak die als een blok in het water ligt. We hebben van drie kanten goede weerberichten voor de eerste zes dagen gekregen. Zelf heb ik mijn bedenkingen bij een depressie die langs de andere kant van het schiereiland Yukatan raast. Maar alle meteorologen zeggen dat deze orkaan, Stan genaamd, in de Carib zal blijven, daar aan land zal gaan en dooft tot een tropische storm.

Stan wijzig koers

De volgende dag zijn we vrolijk onderweg met prachtig weer totdat ik de nieuwe weerberichten krijg. Die zijn niet goed. Stan is begonnen te bewegen richting Yukatan en zal via land de Mexicaanse Golf bereiken. Compleet tegen alle verwachtingen in.

Teruggaan is geen optie. Dan riskeer ik hem dicht bij de kust over me heen te krijgen. En is heb dan wel een Deutz, maar alles kan stuk en je zult maar liggen drijven in zo’n hurricane. Dan zie ik het eiland Vlieland niet meer, denk ik.

Ik gok dat Stan in de hoek van Campeche zal blijven en draai dertig graden meer de noord in om daar weg te blijven. In de namiddag neemt de deining snel toe tot een meter of vier. De volgende ochtend is daar nog een meter of twee bij gekomen. Er is geen wind, wel beginnen er zware regenbuien op te duiken. Volgens de weerberichten liggen we recht in de track van Stan. We bereiden ons voor op het ergste met die kkk-sleep. Alles is super zeevast gemaakt. We hebben al krachtig moeten afslekken en maken nog maar drie mijl vaart. Tegen de avond neemt te wind toe tot kracht 9 à 10 met zware buien.

Begraven in water

Op dinsdag 4 oktober heten we Stan welkom, en hij ons. We hebben gemiddeld negentig knopen wind en gaan tekeer als een gek. Ook de kraanbak lijkt nu wel een kurk op het water. Ik kan duidelijk de pokken onder de bak zien als ze er uit springt.

De motor staat op dertig procent, alleen om de neus in de wind te houden. We maken geen vaart en gaan af en toe achteruit. Maar ik wil niet meer kracht zetten. Het is beter de sleepdraad heel te houden. De zee kookt om ons heen. Gigantische golven komen van alle kanten en zo af en toe rammen ze elkaar met de Vlieland er tussenin. We worden begraven in water en schuim.
Pas tegen het eind van de avond begint de wind langzaam af te nemen. Rond middernacht hebben we windkracht 9, maar nog steeds gigantische golven van een meter of tien.

Bijna een etmaal later is het weer mooi weer en draaien we weer normaal toeren met de motor op tachtig procent. Alleen de sleepboot die bovenop de bak staat, draagt de sporen van hurricane Stan. De beschermingsplaten, die wij voor de ramen van het stuurhuis hadden gezet, waren er af gespoeld. En dat ding staat twaalf meter hoog.

Maar de kleine Vlieland heeft het weer overleefd. Hoewel ik op een bepaald moment dacht dat dit mijn laatste dag was. Toen dacht ik: als ik dit overleef, blijf ik thuis. Maar ja, nu is het weer mooi weer, dus tja, toch maar even niet.

Stan heeft volgens het nieuws 250 mensen het leven gekost nadat hij landval maakte in Mexico, precies in het gebied waar wij vertrokken zijn. Waren we teruggegaan, dan hadden we waarschijnlijk op de kust gezeten en was het adieu geweest. Ik moet zeggen dat mijn puur Deense bemanning bestaat uit prachtige zeelui. Ze hebben niet een woord gemopperd, of angst getoond. En ons Deutzje gaf geen klapje verkeerd.

Piet Ottosen
mslb Vlieland
Golf van Mexico