Met ballastwater naar de dokter

Na een cursus (zee)milieu en veiligheid op Texel, op initiatief van onder meer de redersvereniging, hebben vierdejaars studenten van de opleiding maritiem officier aan de Hogeschool van Amsterdam voor het eerst opdrachten uitgewerkt van Nederlandse rederijen. Voor dit ISM/Marpol project kwamen de opdrachten van Anthony Veder, Jo Tankers, Van Ommeren en Heerema. Op deze pagina worden in enkele afleveringen de resultaten belicht.

De eerste club studenten werd gevraagd voor Jo Tankers ‘een werkbaar iets’ voor de inname en lozing van ballastwater te maken op basis van de richtlijnen van de IMO en de International Chamber of Shipping. Ofwel, een systeem voor waterballastmanagement. Steeds meer landen willen ‘vreemd’ ballastwater weren uit hun wateren. Import van vreemde
micro en grotere organismen (tot kreeften) die in de tanks overleven, wordt ongewenst geacht.

De groep van Robin Ristjouw, die het resultaat presenteerde op een conferentie in zijn hogeschool, maakte digitale formulieren voor inname, controle en lozing, die ook geschikt zijn voor landen met zeer strenge regels op dit gebied, zoals Australië, Nieuw
Zeeland en Canada voor zijn poolgebied. Carien Droppers, eerste stuurman bij Jo Tankers en begeleider van dit project, is tevreden. Aan boord kan alles per computer worden verwerkt en vragen de autoriteiten er naar, dan is een uitdraai zo gemaakt.

Droppers: ‘Er was in principe nog niks op dit gebied bij ons. Alleen de veiligheidsmaatregelen, maar daarin staat niets over de organismen. Israël, Chili en de Verenigde Staten zijn nu ver gevorderd met wetgeving. Nederland heeft nog niets, maar is ook bezig. Jo Tankers wil de wetgeving voor zijn. Chemicaliën hebben een slecht imago en dat willen we graagverbeteren.’ (LR)

Met ballastwater naar de dokter | Schuttevaer.nl

Met ballastwater naar de dokter

Na een cursus (zee)milieu en veiligheid op Texel, op initiatief van onder meer de redersvereniging, hebben vierdejaars studenten van de opleiding maritiem officier aan de Hogeschool van Amsterdam voor het eerst opdrachten uitgewerkt van Nederlandse rederijen. Voor dit ISM/Marpol project kwamen de opdrachten van Anthony Veder, Jo Tankers, Van Ommeren en Heerema. Op deze pagina worden in enkele afleveringen de resultaten belicht.

De eerste club studenten werd gevraagd voor Jo Tankers ‘een werkbaar iets’ voor de inname en lozing van ballastwater te maken op basis van de richtlijnen van de IMO en de International Chamber of Shipping. Ofwel, een systeem voor waterballastmanagement. Steeds meer landen willen ‘vreemd’ ballastwater weren uit hun wateren. Import van vreemde
micro en grotere organismen (tot kreeften) die in de tanks overleven, wordt ongewenst geacht.

De groep van Robin Ristjouw, die het resultaat presenteerde op een conferentie in zijn hogeschool, maakte digitale formulieren voor inname, controle en lozing, die ook geschikt zijn voor landen met zeer strenge regels op dit gebied, zoals Australië, Nieuw
Zeeland en Canada voor zijn poolgebied. Carien Droppers, eerste stuurman bij Jo Tankers en begeleider van dit project, is tevreden. Aan boord kan alles per computer worden verwerkt en vragen de autoriteiten er naar, dan is een uitdraai zo gemaakt.

Droppers: ‘Er was in principe nog niks op dit gebied bij ons. Alleen de veiligheidsmaatregelen, maar daarin staat niets over de organismen. Israël, Chili en de Verenigde Staten zijn nu ver gevorderd met wetgeving. Nederland heeft nog niets, maar is ook bezig. Jo Tankers wil de wetgeving voor zijn. Chemicaliën hebben een slecht imago en dat willen we graagverbeteren.’ (LR)